Ægir - 01.11.2007, Page 15

15
„Sjómennskan er í sjálfu sér
alltaf eins, sama hvert skipið
er. Hins vegar tel ég engan
vafa leika á því að störfin sem
við á rannsóknaskipum sinn-
um séu miklu fjölþættari en
gerist nokkru sinni hjá koll-
egum okkar á hefðbundnum
fiskiskipum. Mér hefur fundist
afskaplega gaman í þessu
starfi, þar sem ég hef unnið
með frábærum mönnum sem
hefur verið dýrmætt að kynn-
ast,“ segir Guðmundur
Bjarnason, skipstjóri á Árna
Friðrikssyni.
Skip Hafró eru tvö: Bjarni
Sæmundsson og Árni Frið-
riksson, sem kom nýtt hingað
til lands fyrir sjö árum, er
2.200 tonn, 70 metra langt,
nær 14 metra breidd og er
sérstaklega hannað til vísinda-
rannsókna. Það var smíðað
suður í Chile en var hannað
hér heima af sérfræðingum
Skipasýnar, þá með sérstöku
tilliti til rannsóknaverkefna.
Var meðal annars útbúið
þannig að sem minnstur há-
vaði kæmi frá því og það
smygi sjóinn sem best. Þá er
aðdrag skrúfubúnaðar þann-
ig, að umhverfishljóð verði
sem minnst, aukinheldur sem
vélar skipsins hvíla á sérstök-
um hljóðdeyfandi púðum.
Föst snið og þríhyrningur
„Ég var lengi skipstjóri á
gamla Árna og taugin milli
mín og þess skips var orðin
ofsalega sterk. Það hafði ver-
ið allmörg ár í notkun þegar
ég tók við skipinu og sögu
þess. En síðan kom nýr Árni
sem ég sótti suður til Chile og
það hefur tekið sinn tíma að
kynnast skipinu. Slíkt gerist
ekki á einu eða tveimur ár-
um. Við getum að minnsta
kosti sagt að taugin milli mín
og skipsins sé orðin til staðar
í dag, að minnsta kosti veit
ég hvað bjóða má skipinu og
hverjir eiginleikar þess ná-
kvæmlega eru,“ segir Guð-
mundur í samtali við blaða-
mann þar sem við sitjum í
skipstjóraíbúðinni í skipinu
góða þar sem það liggur við
Faxagarð í Reykjavíkurhöfn.
Það er stund á milli stríða,
skipverjar eru nýkomnir úr
Guðmundur Bjarnason hefur verið til sjós frá unglingsárum
og þar af 31 ár á skipum Hafró:
Sjómennska
með vísindabrag
Þeir Guðmundur og Hjálmar Vilhjálmsson fiskifræðingur hafa verið saman til sjós í áraraðir. „ Ég hef stundum sagt í gamni að Hjálmar tali helst aldrei um neitt annað en
fjölskylduna, átthaga sína austur í Mjóafirði og svo loðnuna.“
H A F R A N N S Ó K N I R