Ægir - 01.11.2007, Blaðsíða 23

23
hefði ekki heimild til slíkrar
ákvörðunartöku. Stjórnin taldi
sig hins vegar í fullum rétti og
vísaði til stofnsamnings
félagsins.
Í ágústmánuði 1964 barst
stjórn Síldarvinnslunnar bréf
frá Nesútgerðinni hf. sem
gerði þá út tvo báta frá Nes-
kaupstað en tilgangur útgerð-
ar þeirra var meðal annars sá
að afla fiskvinnslustöð Sún
hráefnis yfir vetrartímann. Í
bréfinu var Síldarvinnslunni
boðið að kaupa skip Nes-
útgerðarinnar en útgerð þeirra
hafði gengið illa og stóð mjög
höllum fæti þegar þarna var
komið sögu. Stjórn Síld-
arvinnslunnar fjallaði um
bréfið og komst að þeirri nið-
urstöðu að ekki væri rétt að
kaupa skip Nesútgerðarinnar.
Hins vegar leiddu umræður
um útgerð á vegum Síld-
arvinnslunnar til þess haustið
1964 að ákveðið var að láta
smíða annað skip fyrir fyr-
irtækið í Austur-Þýskalandi.
Þar var um að ræða syst-
urskip þess skips sem fyr-
irtækið átti þegar þar í smíð-
um.
Í ársbyrjun 1965 hóf stjórn
Sún að ræða þá hugmynd að
selja Síldarvinnslunni fisk-
vinnslustöð félagsins með
öllu tilheyrandi. Mun hug-
myndin um sölu framleiðslu-
fyrirtækja og eigna Sún upp-
haflega hafa komið frá banka-
stjórum viðskiptabanka Sún
og Síldarvinnslunnar. Töldu
þeir æskilegt miðað við erfiða
fjárhagsstöðu Sún og þróun
atvinnulífsins og fiskveiðanna
að Síldarvinnslan festi kaup á
öllum helstu eignum Sún og
annaðist rekstur þeirra í fram-
tíðinni. Þannig byggði hug-
myndin á því að dótturfyr-
irtækið, Síldarvinnslan, keypti
helstu eigur móðurfyrirtæk-
isins Sún.
Rekstur fiskvinnslustöðvar
Sún hafði gengið erfiðlega
eftir að hin svonefndu síld-
arár gengu í garð og bolfisk-
aflinn sem barst til fisk-
vinnslustöðvarinnar var tak-
markaður og fór í reynd
minnkandi ár frá ári. Þessi
staða leiddi til þess að Sún
átti mjög erfitt uppdráttar fjár-
hagslega og útilokað var talið
að félagið fengi fyrirgreiðslu
hjá bönkum og lánastofn-
unum til að gera þær nauð-
synlegu breytingar á rekstr-
inum sem dygðu til að tryggja
að fiskvinnslustöðin gegndi
því hlutverki sem æskilegt
væri fyrir fiskiskipaflotann og
bæjarbúa. Síldarvinnslan var
hins vegar talin hafa bolmagn
til að gera fiskvinnslustöðina
þannig úr garði að hún yrði
rekin sem arðbært fyrirtæki
sem legði áherslu á afkast-
amikla frystingu síldar og
jafnvel niðurlagningu á síld.
Í janúarmánuði 1965 sam-
þykkti hluthafafundur í Síld-
arvinnslunni kaupin á eignum
Sún og var endanlega gengið
frá kaupunum í marsmánuði.
Þar með hafði Síldarvinnslan
tekið yfir starfsemi allra fram-
leiðslufyrirtækja Sún en Sún
hélt áfram rekstri verslunar
auk þess sem félagið átti
miklar eignir og ber þar helst
að nefna eignarhlutinn í Síld-
arvinnslunni.
Með þeirri ákvörðun að
hefja útgerð og með kaup-
unum á eignum Sún var lagð-
ur grunnur að því að Síld-
arvinnslan yrði stórt og öflugt
sjávarútvegsfyrirtæki með fjöl-
þætta starfsemi.
S A G A N
Fyrsta löndunin í síldarverksmiðju Síldarvinnslunnar að hefjast að morgni 17. júlí
árið 1958. Það var Gullfaxi NK sem kom með fullfermi. Mynd: Reynir Zoëga
Síldarverksmiðja Síldarvinnslunnar að morgni 17. júlí 1958 en þann dag hófst
móttaka síldar til vinnslu. Eins og sjá má á myndinni er byggingaframkvæmdum
ekki lokið. Mynd: Reynir Zoëga.