Tímarit Máls og menningar - 01.12.1942, Qupperneq 102

284
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
rimar mætast í einni nöf; en nytsemi vagnhjólsins er komin
undir þeim hluta þess, þar sem ekkert er.“
Sá sem þýðir Taóteking má ekki vera að hugsa um þvilíkan
hégóma eins og að frelsa sál sína eða yfirtrompa Barnalær-
dómskver Helga Hálfdánarsonar, heldúr má liann aldrei sleppa
úr hug sinum hinni fínu og hnitmiðuðu linu, pótenseraðri og
súblimeraðri, sem býr í myndum snillinganna frá T’ang-dýn-
astíunni, að ógleymdu tóminu djúpa, ríka á bakvið.
H. K. L.
Þ J ÓÐSTJ ÓRNARBIFLÍAN.
Jan Valtin: Úr álögum. Útgefandi Menningar- og
fræðslusamband alþýðu. Rvík 1941.
• Þjóðverjinn Richard Krebs, sem auk G—8 annarra nafna hefur
í Ameríku gengið undir falsheitinu Jan Valtin síðustu misserin,
gaf þar út sorprit mikið i hitt eð fyrra um hina alþjóðlegu verk-
lýðshreyfingu, fulla af klámi og níði um marga beztu fulltrúa
verklýðssamtakanna í ýmsum löndum og nokkra ágætustu menn,
sem nú eru uppi, þar á meðal um Dimitroff, hetjuna frá Leipzig.
Rit þetta var samið með aðstoð Hearst-blaðamannsins Isaac Don
Levines, sem er verklýðsníðingur að atvinnu og einn illræmdastur
Sovétlygari í Bandaríkjum. Varð ritið snemma biflia þjóðstjórn-
arinnar á íslandi og kepptust málgögn hennar um að prenta
upp úr því góðgætið, en skriffinnar stjórnarinnar að hera á höf-
undinn lof. Morgunblaðið reið á vaðið og prentaði upp úr bók-
inni óþverra um ýmsa valinkunna ágætismenn á Norðurlönd-
um, sem ekki gátu borið hönd fyrir höfuð sér vegna herkvinnar,
en sumir lcaflarnir, sem blaðið birti, voru afkáralegar glæpa-
sögur um menn, sem áttu að vera forvigismenn norrænna verk-
lýðssamtaka, en enginn hafði heyrt nefnda fyrr né síðar, svo
sem „kommúnistann og fóstureyðingamanninn Finn Halvorsen
iækni“. Eimskipafélagsskipin islenzku voru talin „póstfleytur
leynilögreglun'nar ,rússnesku“, sem flyttu áleiðis leynilegan sam-
særispóst frá Reykjavik til Moskvu.
Um það leyti, sem þjóðstjórnarblöðin kepptust við að prenta
upp ritið, skýrði ég frá þvi opinberlega, samkvæmt óyggjandi
heimildum, sem mér höfðu borizt frá Bandaríkjunum, að höf-
undarnir væru e. t.v. ekki eins yndisleg göfugmenni og þjóð-
stjórnin vildi vera láta, og var auðvitað hrakyrtur hér í blöð-
unum fyrir þessa uppljóstrun. Visir sagði, að „Kiljan væri að
gcrast málsvari kommúnistiskrar starfsemi hér heima fyrir“ með
því að vefengja þennan ágæta höfund, — i þeim mæli var bók-