Tímarit Máls og menningar - 01.06.1963, Blaðsíða 74

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
14
Því einn dag jlaug urn heiminn frétt af undurlegu
hruni
á frœgu meginlandi, og peningaseðlum þess, er enn í
gœr var sótzt eftir,
var vísað á bug með viðbjóði eins og
úldnum, daunillum fiskum.
15
I dag, þegar það hefur spurzt,
að þetta fólk sé gjaldþrota,
sjáum við, sem eigum heima á hinum meginlöndunum t'og
að vísu erum líka gjaldþrota)
ýmislegt annað, að því er okkur virðist, skýrar.
16
Hvað hefur komið fyrir skýjakljúfana?
Við lílum þá smœrri augum.
Hversu jyrirlitlegir hjallar eru skýjakljúfar, sem
gefa enga leigu af sér framar!
Svona háir í lojti jullir af fátækt? Upp undir ský
fullir af skuldum?
Hvað hefur komið fyrir járnbrautarlestirnar?
í járnbrautarlestum, sem líkjast hótelum á hjólum,
segir sagan,
að búi nú oft enginn maður.
Hann ferðast í enga átt
með óviðjafnanlegum hraða!
Hvað hefur komið fyrir brýrnar? Núna tengja þær
(þœr lengstu í heiminum!) land í kaldakolum við
land í kaldakolum!
Og hvað hefur komið jyrir manneskjurnar?
17
Enn sem fyrr, heyrum við, máia þœr sig, en
núna: til að krækja sér í stöður. Hinar 22ja ára
eiginkonur taka nú kókaín í nefið, áður en þœr
búast til
að leggja undir sig sœti við ritvélina.
Hver fjölskyldan af annarri sprautar eitrinu í
lœri dœtranna:
það gerir þær funandi ásýndum.
168