Tímarit Máls og menningar - 01.06.1968, Page 15

ÖSurinn um oss og börn vor
Pennar spýta blóði orð glata merkingu sinni
Mál vort stenzt ekki rök fallbyssukjaftanna
Menning vor leysist upp í gasofnum
Iskrandi dægurlag sprengjunnar hið eina
Sem hittir í mark
Hittir i hjartastað
3 Vér höldum að nú sé öllu lokið
Að þetta sé hin skelfilega útslokknun
Hugsjónarinnar
Hinn endanlegi sigur dauðans yfir lífinu
En hversu skammsýnir vér erum
Einmitt í sömu andrá slotar fárviðrinu um sinn
Einmitt á sama augnabliki gerist það
Hið fyrirheitna kraftaverk
4 Maðurinn hefur reynzt ódauðlegur
Þarna er hann kominn aftur til sjálfs sín
Með penna sinn með hamar sinn og sigð
Skrifar lausnarorð hleður skýjaborg úr rúst
Leitar uppi konuna og sáðkornið reisir bú
Enn nytja þau höfuðskepnur eru frjósöm
Enn trúa þau vona þau elska þau
Barnið hleypur með útbreiddan faðminn
Móti sigri hrósandi framtíðinni
5 Og dauðastundirnar gleymast
Og lífdagarnir lengjast
6 Og vér margföldumst og uppfyllum jörðina
IV
1 Yfirþyrmandi er bylting hraðans
Samkeppni máttarvaldanna flókin tundurvél
Ragnarök og upprisa skiptast á
Æ skemmra milli tímamóta milli vegamóta
5