Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Síða 22

Tímarit Máls og menningar
eða flugtakið mistekst að áliti almennings
gefið þeim fleiri tækifæri
ekki svona helvíti stabíl.
Auðvitað komu upp strokupælingar hjá mér tiltölulega fljótt.
Eftir rúmlega viku á unglingaheimilinu var ég ákveðin í að strjúka til
Svíþjóðar með Smyrli. Nú var bara að bíða í þrjá daga og stökkva
svo útí frelsið. Auðvitað var þetta barnaleg pæling en hjá henni varð
ekki komist. (Er ekki eðli þeirra sem eru lokaðir inni gegn vilja
sínum að brjótast út?)
Eg vissi að það var aumingjalegt að strjúka. Auðvitað átti ég að
takast á við erfiðleikana og það gerði ég. Kannski var ég aumingi.
Kannski er aumingjalegt að strjúka ekki. Eftir fyrsta spjallið okkar
Allans á kaffihúsi var ég ákveðin í að vistun mín á unglingaheimilinu
þyrfti ekki að taka svo langan tíma og ég yrði sko ekki heilaþvegin
— ég droppaði sjóferðinni.
Ég geng um í regnvotum skóginum
leita að þér
sál mín hrópar: Hér er ég! Hér er ég!
Hvar ert þú?
Ég geng Jengra
sveigi í aðra átt
geng framhjá þér
þar sem þú liggur í fylgsni þínu
geng framhjá þér
slít upp óútsprungin blóm
ríf upp óútsprungin blóm
og fer með þau heim
heim í vasann minn
vökva blómin mín daglega
með heitu votu táraflóði.
Fljótlega fór ég að koma heim á morgnana um helgar, þá var refsing-
in vikustraff eða innilokun í viku, en í fylgd með starfsmanni var
hægt að fara út ef þú nauðsynlega þurftir.
Ég og Nonni vorum ennþá saman þótt sambandið væri orðið hálf-
tæpt og uppúr slitnaði svo endanlega fljótlega. Nú — næstu helgi
velti ég fyrir mér hvort ég vildi borga eina huggulega nótt með viku
268