Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Side 31

Ég + nnglingaheimilið
„Hver er sinnar gæfu smiður“
þú velur bara hvaða leið þú vilt fara
úr nógu er að velja
komdu draumum þínum í framkvæmd
breyttu þeim í veruleika
vertu ástfangin af sjálfri þér
líttu í spegil og brostu
kannski þarftu ekki nema eitt lítið bros
gerðu það sem þú vilt gera
en gerðu þér grein fyrir því afhverju þú gerir hlutina
þú getur allt
barist fyrir því sem þú vilt berjast fyrir
verið einsog þú vilt vera
verið þú sjálf
brostu í gegnum mengunina
og málaðu náttúruna á veggina.
Ég var ákveðin í að komast til Danmerkur á lýðháskóla næsta vetur.
Við Allan unnum að því í sameiningu að blaða í gegnum allskonar
bæklinga og skrifa umsóknarbréf út, en alltaf var sama sagan: „Þú
ert of ung, við erum tilbúin til að taka á móti þér eftir tvö ár.“ Helvít-
is aldurinn stóð alltaf í vegi fyrir mér. Loks tókst okkur þó að grafa
upp nokkra unglingalýðháskóla.
Ég neyddist til að hætta hjá gömlu hjónunum því heimilishjálp
hafði ekki starf handa mér hinn helming dagsins (eða svo sögðu kerl-
ingarnar á skrifstofunni). Ég varð að leita að heilsdagsvinnu til
að kosta skólann, eins gat ég farið að leita fyrir mér að fólki til að
búa með.
Mér finnst svo yndislegt að lifa
vera lifandi
geta talað, hreyft mig, séð, skilið, hugsað
verið til!
ég er að fara að stíga næstu skref ein og óstudd
stíg ein sporin
ung sjálfstæð kona
með hugsanir
mínar áætlanir
277