Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Síða 53

Þrjú andlit á glugga
I voru margar hryssur, sumar kastaðar en aðrar áttu að kasta á næstu
dögum.
— Þið skuluð klæða ykkur vel strákar, kallaði Maja stríðnislega á
eftir þeim. Við sækjum kannski kíkinn góða og kíkjum á ykkur á
eftir.
Þeir sneru sér við og gáfu okkur langt nef, grútfúlir, en við
svöruðum í sömu mynt og hlógum.
Brátt heyrðist Fergussoninn fara í gang og á fulla ferð, svo sáum
við hvar hann hvarf í rykmekki niður heimreiðina.
— Langar þig ekki stundum til að keyra traktorinn? spurði Maja.
— Juhú, svarði ég, en Asgeir segir að það sé ekki fyrir stelpur —
og Halldór segir að ég sé enn of ung. Samt veit ég að Asgeir keyrði
oft traktorinn þegar hann var ellefu ára.
— Þetta er víst allt öðruvísi með stráka, sagði Maja og okkur
fannst þetta báðum í hæsta máta óréttlátt.
Við höfðum enga eirð í okkur lengur til að liggja í sólbaði, enda
var teppið rennandi blautt. Við hengdum það til þerris á girðinguna
og fórum síðan að leika við Rósu Hlín í tóftarbrotum gamla bæjar-
ins þar sem við áttum svolítið bú.
I kaffinu sagði Halldór okkur frá því að Vaka væri köstuð.
— Það er hestur, verður sennilega brúnn eins og merin. Það er
vel við hæfi að láta hann heita Ljósvaka, svona í höfuðið á foreldrum
sínum. Hvað finnst ykkur?
Jú, mér fannst nafnið vel til fundið og mjög fallegt. Eftir kaffið
fengum við Maja okkur gönguferð til að skoða folaldið. Rósa Hlín
fór með pabba sínum sem þurfti að bregða sér á næsta bæ og við
vorum ósköp fegnar að þurfa ekki að drasla henni með okkur. A
leiðinni sagði ég Maju frá því þegar ég sá hryssu kasta, fyrsta daginn
minn í sveitinni. Eg var afskaplega stolt yfir þessari miklu reynslu og
Maja gat illa dulið öfund sína.
— Eg vildi óska að einhver hryssan kastaði núna meðan við erum
niður frá, sagði hún.
Engin hryssan varð við ósk hennar. Það gerði kannski minnst til
því það var svo gaman að horfa á folöldin leika sér. Þau hlupu og
stukku, reigðu sig og teygðu, á milli þess sem þau fengu sér sopa hjá
mömmu sinni.
Tíminn var fljótur að líða og fyrr en varði var klukkan orðin fimm
299