Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Síða 66

Tímarit Máls og menningar
rannsóknin getur haft. Við hefðum átt að koma með beinar
tillögur um úrbætur og breytingar í framhaldi af rannsókninni.
Hugo Við höfðum skipulagt hvert skref fram að miðluninni út í æsar.
Við þurftum að standa skil á þessu í skólanum svo að hitt var
látið sitja á hakanum. Þetta gerist með margar rannsóknir á Is-
landi. Námsfólk er notað til að gera athuganir og það er allt gott
um það að segja, en ríkið tekur lítinn þátt í fjármögnun og því
miður virðist enginn opinber aðili hafa áhuga á niðurstöðunum.
Asgeir Verkið er í rauninni bara hálfnað þegar ritgerðin eða skýrslan er
fullgerð. Þá er eftir að koma henni á framfæri til að reyna að
stuðla að þeim breytingum, sem hún kallar á. Sú vinna skiptir
auðvitað ekki minna máli.
Jónas Skólinn gerir kröfur til þess að nemandinn vinni verk og fái
nægilega háa einkunn. I þessu mynda nemendur og kennarar
samseka heild sem fáum tekst að brjótast út úr. Maður má ekki
hætta þegar prófverkefninu er lokið heldur berjast áfram, nota
tíma sinn til að koma niðurstöðum sínum á framfæri og krefjast
nauðsynlegra breytinga.
Ásgeir Eg reyndi að vinna i þessum anda — enda var ritgerðin mín og
það sem ég fjallaði um nógu aðgengilegt til þess að það var aug-
ljóst hvernig átti að nota það til breytinga. Og ég er ennþá að
kynna efnið, sérstaklega í kennslu.
Jónas Eg lærði það af þessu verki, að maður verður að koma niður-
stöðum til almennings á öllum stigum rannsóknarinnar, leyfa
fólki að fylgjast með, hafa miðlunina stöðuga meðan verið er að
vinna að verkefninu.
Hefur líf unglinga á Islandi breyst síðan 1976?
Hugo Já, það hefur breyst. Eg tel, að þeir myndi afmarkaðri hóp en
áður var, einkennin sem við sáum móta fyrir eru mörg hver orð-
in sterkari. Afengis- og fíkniefnaneysla er orðin meiri, ungling-
arnir skipta meira máli sem kaupendur og neytendur á mark-
aðnum núna, tískuvörumarkaðnum til dæmis.
Ásgeir Þó ekki sé langt umliðið eru unglingar sennilega ekki eins virkir
í atvinnulífinu nú og þá — svo ekki sé talað um fyrir tuttugu ár-
um. Og þá á ég við hið raunverulega atvinnulíf, ekki þá atvinnu,
sem komið er á fyrst og fremst til að hafa ofan af fyrir ungling-
unum og hefur óneitanlega á sér yfirbragð atvinnubótavinnu. Sá
312