Tímarit Máls og menningar - 01.07.1982, Blaðsíða 115

Umsagnir um bxkur
neyslubrjálæði hafa forheimskað pabb-
ann. Þannig dettur honum aldrei í hug
að hann þyrfti að ræða málin við kon-
una sína. „Það var líka um að gera að
láta hana finna að okkur væri sama. Þess
vegna vildi ég ekki skrifa, skilurðu!“
(200)
Dæmi um hlutadýrkun eru mörg.
„Nei, ég hef engar áhyggjur af því sem
mamma þín er að rugla. Eg hef meiri
áhyggjur af bílnum.“(82) Og pabbanum
dettur ekki í hug annað en að aðrir hafi
sama verðmætamat og hann.
Bíddu bara þangað til hún fréttir að
við séum komnir með vídeó inn í
stofu. Þá kemur hún hlaupandi,
sannaðu til. Þá sér hún líka hvern
mann Geiri hefur að geyma. (47)
Þegar vinurinn Geiri er loks nappaður
eftir átta ára úthald í smyglinu, þá
reynir pabbinn að telja Polla trú um að
Geiri sé saklaus. „Að öðru leyti er hann
alveg pottþéttur. Þú sérð það . . . Atta
ár. Og aldrei neitt vesen fyrr en nú.“
(144)
Er fólki með svona ruglaða siðferðis-
kennd treystandi til að ala upp börn?
Fleira bendir til að höfundur vilji með
persónunni pabba Polla vekja upp þá
spurningu.
Þeir feðgar eru að horfa á sjónvarpið
saman.
Byssuhvellir. Kjaftshögg. Blóð. —
Loksins gátu þeir komið með eitt-
hvað almennilegt, sagði pabbi Polla
og hrifningin leyndi sér ekki. Þetta
sjónvarp er ekki orðið annað en
kjaftaþættir. Svona vil ég hafa þetta.
Þetta er fínt! Sjáðu! Hann er búinn
að skjóta fimm á nótæm. Þegar mað-
ur fær vídeóið þá getur maður rakað
svona myndum inn á spólur. Nei,
nei, sjáðu maður! Þetta er ein tó-
matsósa! Þessar gömlu myndir eru
langbestar. Lang, langbestar. (83)
Polla finnst eftirsóknarvert að eiga
stund með pabba sínum. Hann hlakkar
þess vegna til þegar þeir hafa ákveðið að
grilla á svölunum eitt kvöldið. En pabbi
fer á fyllerí og kemur heim með
kínverskar pönnukökur af Aski og segir
„ . . .við höfum nógan tíma seinna til að
gera allt mögulegt." (68) En Polli getur
ekki treyst orðum pabba síns þegar
hann seinna stingur upp á að þeir geri
eitthvað skemmtilegt. Þrátt fyrir það
finnst honum gott þegar pabbi hefur
uppi góð áform þó svo aldrei verði neitt
úr þeim. „Það var svo auðvelt að fyrir-
gefa honum allt, þegar hann var svona
góður!“ (167)
Fyrir mestum vonbrigðum verður þó
Polli með pabba sinn í lokin þegar hann
uppgötvar að hann hefur alla daga verið
að þamba áfengan bjór sem Polli hélt að
væri pilsner. Polli sem var búinn að
hringja í mömmu sína til Spánar og
segja henni að pabbi væri hættur að
drekka, og hún ætlaði að koma heim.
En pabbi hyggst slá striki yfir fortíð-
ina og byrja nýtt líf. Hann ætlar ekki að
ræða málin við mömmuna eða gera neitt
upp, hvað þá líta í eigin barm og íhuga
stöðu sína. „Nú gleymum við öllu sem
á undan er gengið og erum ekkert að
minnast á neitt við mömmu þegar hún
kemur, er það nokkuð?" (203)
Fullorðinn lesandi hugsar væntanlega
með sér að þetta gangi aldrei og börn
eru líklega búin að sjá í gegnum pabb-
ann eins og Polli og þora ekki að trúa
þó að hann sé góður. Mér finnst
persóna pabbans trúverðug og vel gerð
361