Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1984, Síða 84

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1984, Síða 84
Tímarit Máls og menningar Jæja, loksins get ég um frjálst höfuð strokið, eftir að hvorki er hár né haus á körlunum. Greiðan hugsaði sér gott til glóðarinnar, hún ætlaði aldrei að greiða neinum, hvorki körlum, kóngum, kerlingum né dýrum. Greiðan hugðist gera eitthvað gjörólíkt. I rauninni hélt hún að hún væri ekki gerð fyrir það að greiða. Eg er fyrir eitthvað allt annað, sagði greiðan. Eg hef verið á rangri hillu hjá karlinum. En hvað geta greiður gert annað en greitt? Ekki er nóg að vera frjáls. Greiðan varð líka að gera eitthvað. Hún gat ekki fundið rétta hillu nema hún vissi hvað hún vildi og kunni eða gat lært. Sannast sagna kunni greiðan það eitt að greiða og það ekki hári heldur berum skalla, sem hún greiddi ágætlega enda vandalaust. Nóg er að nota hendurnar við að greiða skalla. Loksins hef ég tíma aflögu fyrir sjálfa mig, sagði greiðan. Frá því ég man eftir mér hef ég greitt sköllóttum karli í stað þess að greiða sjálfri mér. I sömu svifum vatt greiðan upp á sig, hún varð reigingsleg og gat undið upp á sig einhver ósköp enda alveg óbrjótandi greiða, eða það hélt hún sjálf. Síðan fór greiðan að greiða fínu tindunum með grófu tindunum og grófu tindunum með fínu tindunum. Hún gerði þetta á víxl og greiddi sér dag og nótt. Henni fannst engin vanþörf vera að greiða sér, þótt tindarnir væru óflæktir og stífir og þyrftu enga greiðslu. Greiðan hafði enga hugmynd um sitt rétta eðli, vegna þess að hún hugsaði aðeins um sjálfa sig. Og þeir sem hugsa einvörðungu um sjálfa sig vita aldrei hvað þeir eru. Það sama gilti um greiðuna, og hún greiddi sér látlaust uns tindarn- ir hrundu úr henni hver af öðrum, en hún lét það ekkert á sig fá. Greiðan var svo glöð yfir að geta nú aðeins sinnt sjálfri sér. Hún greiddi sér í tíma og ótíma, líkt og hún væri grálúsug. Að lokum var aðeins einn tindur eftir í greiðunni, og greiða með einn tind getur alls ekki greitt sjálfri sér, hún þarf að fá aðra greiðu til þess. Nú stóð greiðan næstum nákvæmlega í sömu sporum og „ein- hærði“ karlinn, og hún svipaðist þá um. Og hvað haldið þið að hún hafi séð? Hún sá tindalausa greiðu og að önnur greiða með alla tindana heila 74
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.