Tímarit Máls og menningar - 01.09.1992, Síða 66

Ótamin meyja, gædd eilífri æsku; vopn hennar
var boginn, áhugamál: veiðar. Hjá Rómverjum
hét Artemis Díana.
(Mynd af grískum vasa í British Museum).
Óvíð orti t.a.m. um Aktæon og örlög hans
og fleiri rómversk skáld notuðu þennan
efnivið.
Paludan-Miiller fór fijálslega með goð-
sögnina. Hjá honum heitir veiðigyðjan Dí-
ana að rómverskum hætti og það er í fimmta
atriði fjórða þáttar kvæðisins sem hann yrk-
ir um endalok Aktæons. Sviðið er heilagt
vatn í skóginum. Veiðigyðjan Díana birtist
með spjót og boga og henni fylgja vatnadís-
ir — Nympher. Ein þeirra er með hunda-
þvögu í bandi, önnur ber veiðihom og hin
þriðja fuglanet. Þær hylla Díönu og lýsa
henni með þessum orðum:
Priis Diana, Nymphers Dronning!
Priis den Rene! stolt af Villie,
Som paa Eros kold tpr see;
Hpi og rank som Vandets Lilie,
Hvid og skjær som Bjergets Snee.
í kvæðinu er því lýst hvemig Díana afklæð-
ist og þétt sefið hjúpar hana í baðinu. Ein-
ungis svalar öldur fá að snerta hana og lykja
um mitti hennar þegar hún leggst til sunds
ásamt vatnadísunum þremur. Þá flytur kór-
inn henni vamaðarorð um að vopnaður
flokkur manna nálgist. Aktæon og menn
hans birtast, hann kemur auga á Díönu sem
hann kallar „Min stolte Bmd, af sine
Nympher fulgt“, þar sem hún syndir á und-
an fylgdarmeyjum sínum. Hann sér vatnið
fyrir sér sem brúðarsæng umlukta skógi og
heiðið sem sængurhimin.
Mod Landet iler hun, for mig at mpde.
Til Skoven længselfuld hun vinker ind.
Som Hjortens Hjerte fpler mit jeg glpde;
Jeg fplger efter dig, du hvide Hind!
Aktæon þýtur af stað og hrópar á félaga sína
að fylgja á eftir og neyta sigursins, en Díana
fyllist gremju og undrast að sólguðinn skuli
ekki refsa hinum óboðnu gestum og heitir
grimmúðgri hefnd. Hún skipar veiðigyðj-
unum að vopnast og gera árás. Þær sleppa
hundunum lausum og félagar Aktæons falla
í örvadrífu. Sjálf ætlar hún sér Aktæon:
Her jeg bliver,
Til jeg min Skam har hevnet, og hvert 0ie,
Der saae mig npgen, er i Dpden brustet.
Aktæon undrast árásina. Hann sér að Díana
er ekki á meðal vatnadísanna og hraðar för
sinni til vatnsins. Díana sér hann koma og
hann ávarpar hana:
64
TMM 1992:3