Dagrenning - 01.08.1947, Blaðsíða 20

III.
Spádómar um þekkingu nútímans.
Daníel fulyrðir í spádómum sínum, að
á „tímabili endalokanna „muni ekki ein-
ungis „margir ferðast fram og aftur“ held-
ur muni „þekkingin aukast.“ Vissulega hefir
þessi spádómur ræzt, því að hinum auknu
og bættu samgönguskilyrðum síðustu aldar
hefir fylgt aukin þekking, svo að slíkt hefir
ekki þekkst áður í sögu mannkynsins. Það eru
engar ýkjur þótt sagt sé, að frá því í byrjun
síðustu aldar hafi orðið þvílíkar framfarir í
öllum greinum þekkingar, að slíkt hafi ekki
þekkst áður frá því að menn stigu fyrst fæti
á þessa jörð. Við lifum á dögum vísinda-
legra rannsókna, þegar sérhvert skiljanlegt
viðfangsefni hefir verið gaumgæft og krufið
tli mergjar, að svo miklu leyti sem í rnann-
legu valdi stendur undir núverandi kringum-
stæðum.
En til viðbótar þeirri þekkingu, sem sér-
fræðingar í hinurn ýrnsu greinum hafa borið
fram í dagsljósið, hefir almenn mentun auk-
ist geysilega vegna ódýrrar kennslu og út-
breiðslu bóka, tímarita og blaða í milljónatali,
sem hefir verið óþekkt í heiminum til
skamms tíma. Hinar miklu, auknu samgöng-
ur, sem áður er greint frá, hafa mjög mikið
stautt að því að útbreiða þekkinguna. Þannig
hefir hin fyrgreinda aukning þekkingarinn-
ar orðið í tvennum skilningi á „tímabili enda-
lokanna:“ (1.) Mikil framför í öllum sérgrein-
urn og (2.) aukin menntun almennings. Ár-
angur þessarar auknu menntunar sést í hin-
urn dásamlegu uppfinningum vorra tírna.
Tilgangurinn með þessu er vel skiljanlegur
þegar við minnumst þess, að þetta er „und-
irbúningsdagur“ þúsund ára ríkisins. Allar
þessar uppfinningar og nútíma þægindi, séu
þau réttilega notuð en ekki misnotuð, eru
mannkyninu til mikillar blessunar, og við
viturn það, að þegar Kristur birtist sem kon-
ungur, verður engurn leyft að nota neina
uppfinningu í því skyni að vinna öðrum
tjón, eða ná sér niðri á honum. Við höfum
því fyrir augum vorurn hvílíkan dásamlegan
viðbúnað Alvaldur hefir mannkyninu til
blessunar, þæginda og farsældar, þegar ríki
hans verður stofnað hér á jörðinni í mjög
náinni framtíð. Við megurn því í sannleika
biðja: „Til komi þitt ríki.“
En spádómurinn: „þekkingin mun auk-
ast,“ hefir einnig ræzt á æðri og merkari hátt,
en áður hefir verið lýst. Hann hefir ræzt með
tilliti til orða Guðs og á birtingu guðlegra
leyndardóma, sem fram að þessu hafa verið
huldir mönnum, eins og sýnt er í orðasam-
bandinu: „Halt þú þessum orðum leyndum
og innsigla bókina, þar til er að endalokunum
líður,“ (Daníel 12. 4), samanber einnig
það er segir í 9. og 10. versi: „því
að orðunum er leyndum haldið, þar
til endirinn kemur og engir óguðlegir
munu skilja það, en hinir vitru munu skilja
það.“ Svo sem spádómurinn hefir ræzt á
efnislega sviðinu, þannig hefir hann og ræzt
á hinu andlega sviði. Aukin þekking á and-
lega sviðinu hefir einnig orðið í tvennum
skilningi: (1) Sannindi guðdómsins, sem
hingað til hafa verið mönnum hulin hafa
verið birt. (2) Almenn þekking á Biblíunni
hefir stórum aukist á þann hátt, að hún er
nú útbreidd í milljónum eintaka á hundr-
uðum tungumála, og boðun fagnaðarerind-
isins fer nú fram urn allan heirn: „Og þessi
fagnaðarboðskapur um ríkið mun prédikaður
verða um alla heimsbygðina til vitnisburðar
öllum þjóðum, og þá mun endirinn koma.“
(Matt. 24. 14).
Eins og fyr er getið hefir Guði þóknast að
birta ráðagerðir sínar og áætlanir, sem franr
að „tímum endalokanna“ höfðu verið huld-
ir leyndardómar, því að Guð ákvað, að bók-
in ætti að vera lokuð og innsigluð þangað
til lokatímabilið hæfist. Þar af leiðandi
hefir þekking aukist geysilega á guðlegum
18 dagrenning