Dagrenning - 01.08.1947, Blaðsíða 38

5. Ég litaðist um, en enginn var til þess
að hjálpa. Mig fuiðaði að enginn skyldi að-
stoða mig; en þá hjálpaði méi armleggur
minn, og heift mín aðstoðaði mig.
6. Og ég mun tioða þjóðiinai í leiði
minni og meija þæi sundui í heift minni
og láta löginn úi þeim renna á jöiðina.
7. Ég vil víðfiægja Jiinar MILDILEGU
VELGERÐIR DROTTINS, lofa Diottinn
fyríi allt það, sem Diottinn hefii fyiii oss
geit og hina MIKLU GÆZKU HANS
VIÐ HÚS ÍSRAELS, ei hann hefii auð-
sýnt þeim af miskun sinni og mikilli mildi.
OPINBERUNARBÓKIN 19. 96 e.Ki.
11. Og ég sá himininn opinn, og sjá,
hvítui hestui, og sá, sem á honum situi,
heitii tiúi og sannoiðui, hann dæmii og
beist með iéttvísi.
12. Augu hans eru sem eldslogi og á
höfði hans eru mörg ennisdjásn, og hann
hefii nafn ntað, sem enginn þekkii nema
hann sjálfui.
13. OG HANN ER KLÆDDUR
SKIKKJU, BLÓÐI DRIFINNI OG NAFN
HANS NEFNIST: ORÐIÐ GUÐS.
ij. Og heisveitimai, sem á himni eiu,
fvlgdu honum á hvítum hestum, klæddai
dýiu líni, hvítu og hieinu.
15. Og af munni hans gengur út BIT-
URT SVERÐ, til þess að hann slái þjóð-
irnar með því, og hann skal stjóina þeim
með jámspiota og hann tieðui vínþiöng
heiftai-ieiði Guðs hins alvalda.
16. Og á skikkju sinni og á lend sinni
hefii hann litað nafn: KONUNGUR KON-
UNGA OG DROTTINN DROTTNA.
OPINBERUNARBÓKIN 14. 96 e.Ki.
17. Og annar engill gekk út fiá alfarinu
og hann hafði vald yfii ELDINUM, og
Skjaldaimeiki Sóvietiíkjanna.
við Þjóðverja. Það er því mikilsvert að skilja
það, að Guð tekur á sig alla ábyrgð á því
ógnar verki, sem Rússamir framkvæma sem
mannlegt verkfæri lians. Kærleikur Guðs er
áþreifanlegur öllum þeim, sem á hann trúa
og hlýða honum, en reiði hans bíður þeirra,
sem sífellt afneita honum og berjast gegn
honum. Sjálfra sín vegna ættu einstakling-
arnir og þjóðarheilclir að læra af þessu.
5. Hvers vegna slíka gereyðingu? Það er
dagur Drottins. Skuldalúkningardagur vegna
synda kynstofns og glæpa hans um alda-
raðir. Það er dagur sá, er aldagömlum fjand-
skap Esaú við Jakob verður lokið með tor-
tímingu Esaús. Verður þá úr því skorið, hver
er útvalda þjóðin til þess að koma á nýskip-
aninni, Þjóðverjar eða Engilsaxar. Þjóðverjar
reyndu að vinna sér frumburðarréttinn til
heimsyfirráðanna með vopnavaldi. Hinn
engilsaxneski Jakob er friðsamur og berst
ekki nema nauðsvn krefji og öðlast nú rétt
sinn hjá Guði.
7. Hið ógurlega mannfall Þjóðverja í
andstæðu við frelsun Engilsaxa mun verða
til þess að mörgum verður ljóst, að endur-
teknar frelsanir og kraftaverk, sem gerzt hafa
í sögu Jrjóðar vorrar, eru miskunn Guðs og
kærleika að þakka. Engilsaxneski ísrael mun
njóta mikillar blessunar, ekki til þess að
drottna yfir öðrum þjóðum, heldur til þess
að verða farvegur fyrir blessun Guðs til allra
þjóða, unz allir menn þekkja gæzku hans.
36 DAGRENNING