Dagrenning - 01.12.1948, Síða 13
og verða þannig virkur í því að gera öllum
mönnum gott, og kenna öllum mönnum
að vinna liver öðrurn til góðs.
Ef vér lesum ritningar Guðs, komumst
vér að raun um að allir spádómarnir í heild
fela í sér þessa hugmynd, og allir lúta þeir
að þessu bami í Betlehem, ef vér leitum í
þeim að því hvenær hjól Esekiels bendi til
að stjómarbyltingin verði, þá sýna þeir ljós-
lega, að stjórnarbyltingar hjá ýmsum þjóð-
um heims benda ótvírætt á nútímann. At-
hugum næst einstaklinga þá, sem tengdir eru
þessum miklu atburðum. Sakaria spámaður
bendir oss á ósnortna mey sem móður barns-
ins, því næst er staðurinn tilgreindur og
nefndur, síðan er getið ljóssins og englanna
og þar næst um andstöðu Rómverjanna. Nú
bið ég hið háa ráð hins lifanda Guðs að gefa
vel gaum að þessu og segja oss, hvemig
menn, sem uppi voru á ýmsum öldum, sem
áttu heima í ýmsum hlutum landsins —
menn, sem aldrei þekktu hver annan, —
menn, sem ekki spáðu fyrir neinn flokk, —
menn, sem engan persónulegan áhuga höfðu
fyrir málefninu sem menn, — menn, sem
hættu lífi sínu og voru stundum drepnir
fyrir spádóma sína, — hvernig gátu þeir allir
ákveðið stað, stund og nöfn, svo að eigi verð-
ur um villzt, ef þeim var ekki birt það af
Guði sjálfum? Ég hefi orðið þess áskynja,
að Rómverjar og sumir prestamir hafa sagt
að Sakaria væri hræsnari og María viðsjál
kona. Þetta gæti svo verið, að svo miklu
leyti, sem menn geta um það dæmt; en, ég
spyr, hver getur gleymt slíkum sannindum
sem spádómum þessum, og hver getur látið
þá rætast? Eða hver getur látið ljós koma
frá himni ofan eða engla stíga niður og lýsa
yfir því að þessi sé sonur Guðs, konungur
Gyðinga?
Göfugu meistarar hins æðsta ráðs. Ég var
ekki einn. Ég er ekki einn vitni að þessum
hlutum. Megin þorri Betlehemsmanna sá
þetta og heyrði eins og ég. Ég vil segja yður,
að sé þetta ekki konungur Gyðinga, þá er
oss þarflaust að litast um eftir öðrum, því
að sérhver setning spádómanna er algerlega
fullkomnuð með honum, og verði hann ekki
til þess að frelsa þjóð sína, þá örvænti ég
um frelsun og ég mun þá trúa því að vér
höfum rangþýtt spádómana. En ég er þess
svo viss, að þetta er hann, að ég skal bíða
með eftirvæntingu og mikilli óþreyju og ég
óttast ekki að nokkurt óhapp komi fyrir
hann. Allir Rómverjar heimsins geta ekki
unnið honum mein, og þótt Heródes tryll-
ist — hann getur líflátið öll ungböm, sem
finnast í heiminum, sömu englamir, sem
voru við fæðingu sveinsins, munu vaka yfir
honum alla hans ævi og Rómverjar verða
að etja kappi við sama Guð og Faraó barð-
ist við og þeir munu bíða sams konar ósigur.
Hér lýkur skýrslunni.
IV.
Það er ekki ætlunin að ræða þessi mál
frekar hér að þessu sinni. Auðvitað er það,
að vel geta skjöl þessi verið tilbúningur
einn, jafnvel þótt þau séu geymd í dýrmæt-
um skjalasöfnum rómverskra keisara. En það
verður þó aldrei af þeim skafið, að þau eru
ævafom og er t. d. bréf Melkers prests af
þeim ástæðum mikillar athygli vert, jafnvel
þótt hann hafi ekki skrifað það sjálfur og
aðrir eða annar maður síðar samið það. Þar
kemur fram svo greinilegur og glöggur skiln-
ingur á spámönnunum og spádómunum, að
furðulegt er, og getur enginn annar verið
höfundur þess en sá, sem gjörþekkir til
þeirra málefna.
En engin sérstök ástæða er til þess að
ætla að skjöl þessi séu fölsuð og séu „síðari
tíma tilbúningur". Það má geta nærri, hvort
Æðstaráð Gyðinga hefir ekki reynt að kynna
sér alla málavexti að þeim atburðum, sem
leiddu til þess að Herodes lét drepa hvert
DAGRENNING 11