Dagrenning - 01.12.1952, Blaðsíða 15

þess að kaupa ilmjurtir og smyrsl fyrir hina
þriðju snrurningu hins heilaga líkama, sem
virðist hafa reynzt ónauðsynleg eða ófrarn-
kvæmanleg, vegna hinnar veglegu upprisu.
María Magdalena, María Kleópa, María
Salorne, Jóhanna og Súsanna eru allar sagð-
ar hafa komið með ilmjurtirnar á upprisu-
dagsmorguninn.
í 24.—30. kapítula er frásögn af uppris-
unni, eftir lýsingum guðspjallamannanna,
og sérstaklega vitnað til þess er englarnir
birtust. Einnig er sagt að María Magdalena
hafi verið sú eina, sem sá englana t\'0 við
gröfina og sú fvrsta, sem sá Frelsarann upn-
risinn. Skilboð þau, sem hann fól henni að
flytja postulunum, eru fullkomlega viður-
kennd og lögð á þau mikil áherzla, og þess-
um hluta ritsins lýkur með yfirliti um aðal-
atburðina, sem ollu því, að hin heilaga María
bar svo mikla lotningu og ást til lausnara
síns og hvaða laun hún hlaut fyrir það.
❖
í 31. kapítulanum er frásögn um himna-
för Drottins vors.
Fjörutíu dögurn eftir upprisuna, þegar
hann vildi enn einusinni verða lærisveinum
sínum sýnilegur, er oss sagt að hann hafi birzt
þeirn þegar þeir sátu að snæðingi og rnatast
með þeim. Sagt er að þá hafi verið sarnan
komin: hin heilaga Guðsmóðir, postularnir
ellefu, María Magdalena, Marta, Larzarus,
María Kleópa, Salonre, Jóhanna og Súsanna.
Virðist svo sem þau hafi öll fengið unrboð
til þess að prédika fagnaðarerindið — fvrst
í Júdeu og Samaríu og síðan um heinr all-
an, en það voru fleiri en þetta með Drottni
vorum, því að hann tók með sér mikinn
fjölda af lærisveinum og fór með þá alla
leið til Betaníu, en þar sagði hann í viður-
ist eitthvað unr 120 manns: „Sjá, ég er nreð
yður alla daga, allt til enda veraldarinnar,"
og hóf upp hendur sínar og blessaði þau öll,
og þau sáu hann stíga upp til lrinrins og
gullið ský huldi hann sjónunr þeirra.
Einnig er sagt að nreð honunr hafi stigið
upp þúsundir lrelgra sálna, senr beðið lröfðu
frá upphafi veraldar, og þeir, sem sagt er í
Ritningunni að farið lrafi „út úr gröfununr
eftir upprisu hans og konru inn í hina helgu
borg og birtust þar mörgum“ (Matth. 27,
53), og voru vitni að upprisu-lífi Drottins
vors.
34. kapítulinn fjallar unr Hvítasunnudag-
inn og þegar heilagur andi steig niður. Þar
er einnig sagt frá fyrstu árunr kirkjunnar og
þeinr lreiðri og virðingu, sem lreilög María
Magdalena og hinar helgu konur, senr hún
hafði nrest samband við, hlutu hjá postul-
ununr. Einnig er nrinnst á deilu þá, sem
getið er unr í Postulasögunni, 6. kap. 1. v., og
talið að hún lrafi risið út af því, að postularn-
ir hafi veitt þessunr konunr einhver forrétt-
indi. Það var af þessari ástæðu (fyrst og
frenrst) senr hinir sjö djáknar voru útnefndir
— þeir Stefán, Filippus, Pamrenas, Tinron,
Prókorus, Nikanar og Nikolás.
Þá er í þessunr kafla og þeinr næsta skýrt
frá því, að Lazarus, Marta og María seldu
eignir sínar í Jerúsalenr, Magdölunr og Bet-
aníuunum báðunr, að undanskildu húsinu
Betaníu við Jerúsalenr, og færðu andvirðið
Pétri, senr var foringi postulanna.
Sagt er að heilög María Magdalena hafi
sérstaklega helgað sig þjónustu og unrhyggju
fyrir lrinni heilögu Guðsmóður, og þess vegna
lrafi hún orðið þeirrar gleði aðnjótandi, að
sjá nreð henni sýnir og lrjálparengla, senr
öðru hvoru voru sendir hinni heilögu nróð-
ur til hjálpar og huggunar.
Húsið í Betaníu við Jerúsalenr, þar senr
Frelsarinn svaf svo oft, eða vakti unr langar
sunrarnætur, virðist lrafa verið notað til
bænahalda af postulununr og síðar vígt og
Lazarus útnefndur prestur eða biskup kirkj-
unnar þar. En þegar ofsóknir Gyðing-
DAGRENN I NG 13