Dagrenning - 01.12.1953, Blaðsíða 42

JÓNAS GUÐMUNDSSON:
Aríð 1953
Árið 1953 er nú að kveðja. Það sem
alveg sérstaklega einkennir þetta kveðj-
andi ár, eru hinar stórkostlegu ndttúru-
hamfarir, sem hafa átt sér stað í öllmn
heimsálfum. Árið hófst með hinum
miklu flóðum í Englandi og Hollandi,
en hámarki náðu náttúruhamfarirnar í
Evrópu í jarðskjálftunum á Grikklandi
og eyjum þess í Miðjarðarhafi, jxir sem
heilar borgir hrundu til grunna og þús-
undir manna fórust, týndust og meidd-
ust. Rigningarnar og skriðuföllin á Ítalíu
nú síðast liafa og krafizt sinna fórna og
svo mætti enn telja.
Svipaðar náttúruhamfarir liafa einnig
átt sér stað í öðrum heimsálfum, s. s.
flóðbylgjur og jarðskjálftar í Japan, ltin-
ir stórfelldu þurkar í Ástralíu og Suður-
Ameríku og hvirfilbyljirnir í Bandaríkj-
unum sem virðast fara ískyggilega í vöxt.
Um tjón af náttúruhamförum fréttist
lítið frá Sóvietríkjunum frekar en ann-
að sem þar gerist. Jarðskjálftar í Tyrk-
landi og víðar um Asíulönd hafa krafizt
margra og mikilla fórna. Hungursneyð
liefir vofað yfir vegna uppskerubrests af
þurkum í Indlandi og hefðu Bandaríkin
og Rússar ekki komið þar til hjálpar,
með sendingu matvæla í stórmn stíl,
liefði þar orðið mikið mannfall.
Á j>að hefir margoft verið bent í þessu
riti, að einmitt náttúruhamfarir ýmis-
legar og á ýmsum stöðum, væru eitt aug-
ljósasta merkið um að „tími endalok-
anna“ væri að nálgast. Nýlega var frá
J)ví skýrt opinberlega að aldrei liefðu
eius margir jarðskjálftar mælst á jarð-
skjálftamæla eins og á þessu ári. Þessar
miklu og augljósu náttúruhamfarir eru
tákn, sem búið var að segja mannkyninu
fyrir að koma mundu, dður en „endalok-
in“ sjálf ber að höndum.
#
Allt árið hefir heimsstyrjöld vofað yfir
og nú er hún nær því að brjótast út en
nokkru sinni fyrr, þrátt fyrir allt friðar-
talið.
Margir merkir stjórnmálaviðburðir
hafa gerzt á yfirstandandi ári, en tveir eru
þó ]i>ar merkastir. Annar er dauði Stalins,
einvaldsherra Sóvíetríkjanna, en með
honum féll í valinn miskunarlausasti og
lævísasti harðstjóri, sem uppi hefir verið
síðan vestræn menning liófst. Hinn at-
burðurinn er tilkynning Sóvietríkjanna,
20. ágúst 1953, nm að þau hefðu fullgert
og sprengt vetnissprengju.
Síðan 20. ágúst s. 1. hefir ófriðarblikan
hækkað óðfluga á lofti. Engir samning-
ar hafa tekizt um Kóreu, og nú er raunar
sýnt að ekkert samkomulag næst þar og
viðbúið að ný styrjöld brjótist þar út
þá og Jregar. Allt friðarskrafið er tál og
blekking, og kommúnistar hafa enn einu
sinni leikið á vestrænar þjóðir.Átökin um
Triest fara sífellt harðnandi undir yfir-
40 DAGRENN I NG