Bókasafnið - 01.06.2011, Qupperneq 55

55
bókasafnið 35. árg. 2011
Bestu vinkonur
Bækur og líf
Bókin heitir Leyndarmál og höf-
undurinn er Jaqueline Wilson.
Þóra Sigríður Ingólfsdóttir
þýddi hana. Bókin kom út árið
2006 og í henni eru 196 blað-
síður. Aðrar bækur eftir Jaquel-
ine Wilson eru meðal annars
Stelpur í stuði, Stelpur í stressi,
Stelpur í tárum, Stelpur í stráka-
leit, Sagan af Tracy Beaker, Lóla
Rós, Vinkonur að eilífu og Koss.
Sagan fj allar um tvær stelpur sem heita Indía og Perla. Þær
búa báðar í London. Þær eiga ekki svo marga vini og eiga
báðar sín fj ölskylduvandamál. Indía lítur upp til Önnu Frank
sem var gyðingastelpa og þurfti að fela sig í leyniherbergi
með fj ölskyldu sinni í seinni heimsstyrjöldinni. Hún skrifaði
dagbók á meðan hún var þar. Indía skrifar líka í dagbók og býr
í ríku hverfi því foreldrar hennar eru ríkir. Mamma Indíu, Moya,
á fatafyrirtæki sem heitir Moya Upton-föt og er fyrir stelpur á
aldur við Indíu en henni líkar ekki við þau og mamma hennar
segir að hún sé í stærri kantinum svo hún komist hvort sem
er örugglega ekki í þau. Moya er svo horuð að það lítur út
fyrir að það sé hægt að brjóta hendurnar hennar og fætur
í tvennt með handafl i. Pabbi hennar er framkvæmdastjóri í
stóru verktakafyrirtæki sem heitir Hámarks árangur. Indíu
fi nnst hún ekki fá nógu mikla athygli frá þeim og líður eins og
hún sé ekki elskuð. Hún er með eldrautt, krullað og hrokkið
hár og fi nnst hún sjálf vera feit.
Perla býr við slæmar aðstæður þar sem kærasti mömmu
hennar sem heitir Terry beitir hana ofbeldi stundum og svo
í eitt skipti þegar hann meiðir hana illa með belti fer hún til
ömmu sinnar og fær að búa þar. Amma hennar heitir Ríta og
er með sítt ljóst hár og er mjög ungleg. Hún er mjög góð við
Perlu en þær búa í Latimer-hverfi nu sem foreldar Indíu sögðu
að væri ógeðslegt hverfi . Perla skrifar dagbók sem hún er vön
að kalla Terry-tæklaður, sem hún fann upp á til þess að beita
á hann pyntingum. Perla er horuð og föl.
Fjölskyldan hennar Indíu er með vinnukonu sem heitir
Vanda. Hún er dularfull með sítt svart nornahár og er næpu-
hvít. Hún sækir Indíu daglega í skólann en eitt skipti þegar
hún gleymir því ákveður Indía að ganga heim og þarf að
ganga í gegnum Latimer-hverfi ð sem Perla býr í. Þarna hittir
Indía Perlu fyrir tilviljun og þær verða bestu vinkonur. Stuttu
seinna hringir mamma Perlu og segist vilja fá hana hana aftur
heim en hún vill það ekki vegna Terry en mamma hennar seg-
ist ætla að sækja hana og er sama hvort hún vilji það eða ekki.
Þegar þau Terry koma að sækja hana er Indía búin að fi nna
handa henni felustað svo þau fi nna hana ekki.
Seinna skilja foreldrar Indíu svo pabbi hennar fl ytur í litla
leiguíbúð en Indía býr samt að mestu heima hjá mömmu
sinni. Perla fær á endanum að vera áfram hjá ömmu sinni því
bæði langar hana ekki að hitta Terry aftur og svo veit hún að
mamma hennar getur ekki hugsað um hana því hún á fyrir
tvö börn með Terry.
Bókin gerist í nútímanum og mér fannst hún skemmtileg
og frekar spennandi vegna Perlu og hvort hún hefði sloppið
frá Terry og hvernig. Mér líkaði við aðalpersónurnar og mér
fannst söguþráðurinn skemmtilegur. Hún er mjög raunveru-
leg og nánast allir atburðir sem gerast í henni geta gerst í
raunveruleikanum. Vandamálin sem koma fram í sögunni
eru hvernig Perla gat sloppið frá Terry og hún gerði það með
hjálp Indíu sem sýndi henni felustað og líka hjálp ömmu
sinnar sem gerði hvað sem var til að Perla gæti búið hjá sér.
Einnig hvernig Indía og Perla gátu eignast vini og það gerðist
fyrir tilviljun að þær hittu hvor aðra og það var líka vandamál
hjá Indíu að hún fékk ekki næga athygli og foreldrar hennar
voru búnir að vera pirraðir við hana undanfarið. Það leystist
þegar foreldrar hennar skildu því í raun og veru voru foreldar
hennar pirruð á hvort öðru og voru ekki ánægð saman og
tóku það út á Indíu. Ég hefði ekki leyst neitt af vandamálunum
í þessari bók á annan hátt. Hún hentar fyrir stelpur á aldrinum
tíu til þrettán ára.
Boðskapur sögunnar er hvað það er mikilvægt að eiga
góða vini sem geta hjálpað manni í gegnum erfi ðar stundir.
Jasmín Soff ía Siggeirsdóttir
Athugasemd
Í 34. árgangi Bókasafnsins birtist grein um Dewey fl okkunarkerfi ð og notkun þess á Íslandi eftir Þórdísi Þórarinsdóttur. Þar segir
„að ekki ýkjamikið hafi verið skrifað um fl okkun á íslensku“ (bls. 23), en hún nefnir þó til sögunnar nokkur verk. Þar láðist höfundi
að nefna ritgerð mína, Dewey-fl okkunarkerfi ð fyrir bókasöfn, frá árinu 1994. Ég tel mikilvægt að halda þessu til haga í umfj öllun
um kerfi ð hér á landi, enda var ritgerðin notuð árum saman til kennslu um fl okkun í bókasafnsfræði við HÍ. Þar er á 62 síðum rakin
saga Dewey kerfi sins, gerð grein fyrir helstu fl okkunarkerfum öðrum, en höfuðáhersla er lögð á einkenni, þróun, álitamál, kosti og
galla Dewey kerfi sins. Auk þess er rakin saga notkunar þess hér á landi.
Virðingarfyllst, Bryndís Ísaksdóttir