Húnavaka - 01.05.1965, Side 22

20
HÚNAVAKA
Enda þótt ég nyti ekki annarrar menntunar en þeirrar, sem ég
fékk lijá prestshjónunum á Bergsstöðum, þá urðu mér að því mikil
not í lífinu. Ég hafði einnig mikið gagn af að umgangast þau, Sig-
urð bróðir minn og ýmsa aðra vel mennta ntenn og konur síðar á
lífsleiðinni.
Þorbjörg systir mín fór utan og var nokkur ár á Jótlandi, og
Ingibjörg komst fyrir atbeina frú Elínar Briem á skóla i Kaup-
mannahöfn.
Þegar ég var að alast upp, var tíðarandinn sá, að sjálfsagt þótti
að sækja kirkju. Venjulega fórum við hálfsmánaðarlega frá Mjóa-
dal niður að Bólstaðarhlíð, en þangað áttum við kirkjusókn. Ein
slík kirkjuferð verður mér öðrum minnisstæðari. Það var á gamla-
ársdag 1900. Þá skyldi haldinn aftansöngur í Bólstaðarlilíð, og fór-
um við systurnar ásaint pabba til messunnar. Presturinn var séra
Ásmundur Gíslason.
Á leiðinni til kirkjunnar var mikil liálka í svokölluðum Höfða-
brekkum. Þær eru norðan Hlíðarár en Hreppar að sunnan. Það
varð því að ráði að við færum Hreppaleiðina til baka, því enda
Jrótt hún væri mun lengri, þá var jxar ekki eins svellað og hált.
Fleira fólk varð okkur samferða þessa leið, þar á meðal Stefán,
sem þá var vinnumaður hjá Brynjólfi í Þverárdal, og Ingibjörg
systir Stefáns. Okkur stúlkunum var fremur hnotgjarnt þarna, jrví
hvergi var nú greiðfært, enda Jrótt betra væri en jrar sem við fór-
um fyrr um daginn.
Stefán leiddi systur sína og skömmu seinna kallar hún til mín
og segir að hann muni leiða mig líka. Þetta þáði ég auðvitað, og
jrarna sem ég gekk við hlið hans, fannst mér sem um mig færu hlýir
straumar og áður óþekkt sælukenud. Hef ég alla tíð síðan verið
hrifin af Stefáni. Nokkrum sinnum höfðum við sézt áður o° dans-
o
að saman á skemmtunum, en jretta var í fyrsta skipti sem ég get sagt
að ég liali farið að renna til hans verulega hýru auga.
Þessa sögu hefur nú enginn heyrt frá mér áður, en ég hafði ætíð
hugsað mér að segja frá þessu áður en ég færi héðan alfarin og nú
hef ég látið verða af jrví. Ekki veit ég hvort Stefán hefur-haft nokk-
urn áhuga fyrir mér í þetta skipti a. m. k. hefur hann aldrei haft
orð á Jrví, enda varð ekkert okkar í milli í sambandi við Jressa kirkju-
ferð. Þau mál réðust ekki fyrr en tveim árum seinna. Við giftum