Húnavaka - 01.05.1965, Síða 39

HÚNAVAKA
37
Þegar við göngum fram til móts við komandi tíma verður jafnan
margt fólk á leið okkar og sumu verðum við samferða, einum lengi,
öðrum skemur. Það íer ekki hjá því, að hin óhjákvæmilega sam-
lylgd þessa fólks er okkur misjafnjega hugstæð. Einhver kann að
verða okkur þrándur í götu, annar ryður brautina, og léttir okkur
ferðina. Hversu þessi samfylgd tekst eiga þó báðir nokkurn hlut
þar sem fullorðnir eru á ferð. En þegar saman liggja leiðir þeirra,
sem enn eru á æskuskeiði og hinna, sem til manns eru vaxnir, lilýtur
sá eldri að vísa veginn. Mér finnst ég hafa andað það gegnum rabb-
ið við hana Vigdísi og þá stuttu samleið sem við höfum átt, að hún
liafi verið góður förunautur ungum Húnvetningum.