Húnavaka - 01.05.1965, Side 50

Skagaströnd
Skagaströnd í skærum ljóina
jrig skín á drottins náðarsól.
Himnaraddir helgar óma
á hafið stafar geislaflóð.
Báran létt við sandinn syngur
sama lagið enn á ný,
og þá hljómar himinhringur
af haföldunnar þunga gný.
Hvar við stöndum, heyrum hljóminn
hafsins, þetta kunna lag.
Kveðnr hátt við undiróminn
um aldir, fram á Jrennan dag.
í hug vér sjáum háa falda
hrannar þegar vindur hlær.
Það hefur oftast gleymzt að gjalda
gjafir Jn'nar, Jesú kær.
Þar, sem hafsins bylgjur brotna
byltast fram með reiðigný,
bjargir vorar bráðast þrotna.
í bæn til drottins óðar sný.
Bjargaðu litlu farmanns fleyi
fylgdu því að heimaströnd.
Gef þeir ungu glatist eigi
þeim gæfan fylgi um ókunn lönd.
M. K.