Morgunblaðið - 04.06.2015, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 2015
✝ SigurbjörgSveinsdóttir
fæddist á Bjarn-
argili í Fljótum,
Skagafirði, 19. júlí
1936. Hún lést á
Sjúkrahúsi Ak-
ureyrar 10. maí
2015.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Guðrún Sveins-
dóttir, f. 13. sept-
ember 1909, d. 8. apríl 1993, og
Sveinn Halldór Jónsson, f. 28.
janúar 1899, d. 10. mars 1995.
Guðrún og Sveinn bjuggu
lengst af á Bjarnargili í Fljót-
um. Systkini Sigurbjargar eru:
Lilja Sveinsdóttir, f. 1929; Ás-
dís Sveinsdóttir, f. 1935; Sig-
urjón Guðmundur Sveinsson, f.
1940, og Trausti Sveinsson, f.
1943.
Sigurbjörg giftist 31. desem-
á heilbrigðisstofnun. Börn
þeirra eru: Eva María, f. 1986,
Heiða Rut, f. 1987, Fannar Þór,
f. 1989, og Andri Freyr, f.
1994. 4) Gunnar Valur, f. 1965,
bifvélavirki. Börn hans eru:
Kristbjörg Inga, f. 1988, og
Davíð Smári, f. 1989. 5) Jós-
efína Harpa Hrönn, f. 1968,
hjúkrunarfræðingur, maki Páll
Sigurþór Jónsson mat-
reiðslumaður. Börn þeirra eru:
Kolbrún Kara, f. 1991, Arnar
Snær, f. 1996, Eyþór Ernir, f.
2001, og Ísak Páll, f. 2005. 6)
Hlynur Örn, f. 1977, kerf-
isfræðingur, maki Helga Lind
Sigmundsdóttir frístundaleið-
beinandi. Börn þeirra eru: Silja
Hrönn, f. 2000, Alexander Örn,
f. 2002, og Eldar Ísak, f. 2012.
Sigurbjörg ólst upp á Bjarn-
argili fram að unglingsárum.
Þá fluttist hún til Siglufjarðar
og stundaði vinnu þar. Sig-
urbjörg hóf ung búskap í Fljót-
um með Zophoníasi og stund-
uðu þau fjárbúskap frá 1959 til
2013. Seinustu tvö ár ævinnar
bjó Sigurbjörg á Siglufirði.
Útför hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
ber 1957 Zopho-
níasi Frímannssyni
frá Austara-Hóli í
Fljótum, f. 18 júlí
1933, d. 14. nóv-
ember 2013. Börn
þeirra eru: 1) Guð-
rún Svana, f. 1955,
ljósmóðir á Ak-
ureyri, maki Hall-
grímur Bóas Vals-
son skrifvélavirki.
Börn þeirra eru
Heiðar, f. 1980, Helena Björg,
f. 1983, Hildur Vala, f. 1991, og
Anna María, f. 1994. 2) Hilmar
Þór, f. 1959, bifvélavirki á
Siglufirði, maki Svanfríður
Pétursdóttir skrifstofukona.
Börn þeirra eru: Guðni Geir, f.
1981, Hafrún Dögg, f. 1986, og
Halldór Logi, f. 1991. 3) Sveinn
Heiðar, f. 1963, vélamaður á
Siglufirði, maki Ingibjörg
María Ólafsdóttir, starfsstúlka
Elsku mamma hún Sigur-
björg, eða Sissa eins og hún var
oftast kölluð, er nú búin að
kveðja þessa jarðvist. Hún barð-
ist hetjulega við illvígan sjúk-
dóm en hefur nú hlotið hvíld og
frið. Allar góðu minningarnar
um þig geymum við í hjarta
okkar. Elsku mamma, takk fyrir
allar góðu stundirnar sem við
áttum með þér. Við kveðjum þig
með þessu ljóði sem okkur
finnst svo fallegt. Hvíldu í friði.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskinsdagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Harpa og Páll.
Elsku amma. Nú er komið að
því að við kveðjumst í hinsta
sinn með söknuð í hjarta en
jafnframt þakklæti fyrir þær
góðu og ljúfu minningar sem við
áttum með þér í gegnum tíðina.
Margar dýrmætar minningar
streyma upp í hugann á stundu
sem þessari. Allar þær stundir
sem við áttum saman í sveitinni
á Syðsta-Mó. Þegar við systk-
inin komum í sveitina náðirðu
alltaf að koma okkur bæjarbörn-
unum á hestbak. Farið var niður
að vatni til að veiða og vaða og
ekki má gleyma öllum göngu-
ferðunum sem þú fórst með
okkur upp í fjall. Þú varst mikil
blómakona þú áttir mikið af
blómum inni og úti í garðinum
þínum. Þú áttir líka skógrækt
sem var þér dýrmæt. Þaðan
þurftum við oft að reka kind-
urnar hans afa í burtu. Þú varst
mikill dýravinur, hundurinn
þinn Týra tók oft á móti okkur
þegar við komum til ykkar afa.
Ekki má gleyma ferðunum í
hænsnakofann, þær voru marg-
ar. Oftast voru kettlingar hjá
ykkur afa sem við krakkarnir
rifumst um að hafa. Þú varst
alltaf að brasa í eldhúsinu. Ým-
ist að baka pönnukökur, lummur
eða elda góðan mat. Það var
aldrei neinn svangur hjá þér, þú
passaðir upp á það. Þú varst svo
hæfileikarík í höndunum við
systkinin fengum oft prjónaðar
peysur frá þér og ekki má
gleyma útprjónuðu blómavett-
lingunum sem þú gerðir handa
svo mörgum. Elsku amma Sissa,
þú varst alltaf svo hlý og góð við
okkur. Við kveðjum þig með
þessu ljóði sem okkur finnst svo
fallegt.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju
sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Elsku amma, takk fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman. Þú lifir áfram í hjörtum
okkar þó svo að þú sért komin á
annan stað. Hvíldu í friði.
Kolbrún Kara, Arnar Snær,
Eyþór Ernir og Ísak Páll.
Sigurbjörg
Sveinsdóttir
✝ IngibjörgGunnarsdóttir
fæddist á Æsustöð-
um í Langadal 11.
október 1924. Hún
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu Ak-
ureyri 5. maí 2015.
Foreldrar henn-
ar voru Ísgerður
Pálsdóttir frá
Brettingsstöðum á
Flateyjardal, S-
Þing., f. 1885, d. 1971, og Gunn-
ar Árnason, fæddur á Skugga-
björgum í Grýtubakkahreppi, S-
Þing., f. 1883, d. 1969. Bræður
hennar voru: Páll, f. 1908, d.
1971, Árni, f. 1911, d. 1991,
Hörður, f. 1915, d. 1985, Baldur,
f. 1917, d. 1985, Örn, f. 1920, d.
1996, og Birgir, f. 1927, d. 1975.
Barnsfaðir Ingibjargar var
Jón Kristinsson, f. 16.11. 1925,
bóndi í Lambey, Fljótshlíð-
arhreppi, Rang. Foreldrar:
Kristinn Jónsson, f. um 1895, d.
1. júlí 1950, kaupmaður á Húsa-
vík, og Guðbjörg Óladóttir, f.
26.2. 1896, d. 24.10. 1960. Barn
þeirra: 1) Gunnar Rafn Jónsson,
læknir, f. 20.7. 1948.
Maki Ingibjargar var Guð-
mundur Karl Óskarsson, f. 15.9.
1930, d. 7.10. 2007 á Akureyri,
iðnverkamaður. Foreldrar hans
voru Óskar Sigvaldi Gíslason, f.
15.10. 1900 í Bakkagerði, Svarf-
aðardal, d. 8.4. 1957 á Akureyri,
húsasmíðameistari/múrara-
meistari, og Agnea Tryggva-
dóttir, f. 13.6. 1900, d. 24.9.
1995, húsfreyja á Akureyri.
Börn þeirra: 2) Óskar Örn Guð-
mundsson, f. 15.4. 1956, sjómað-
ur. 3) Hörður Már Guðmunds-
son, f. 25.11. 1957, skipstjóri,
maki Kristín Sigrún Grét-
arsdóttir, f. 18.9. 1958. 4) Her-
mann Hrafn Guðmundsson, f.
15.11. 1960, netagerðarmaður,
maki er Elín Gísladóttir, f. 29.6.
1961. 5) Ísleifur Karl Guð-
mundsson, f. 2.7. 1963, sjómað-
ur, maki Kristín
Konráðsdóttir, f.
11.5. 1960. 6)
Magnús Geir Guð-
mundsson, f. 19.4.
1966, textasmiður.
Barnabörnin eru 16
og langömmubörn-
in 22.
Ingibjörg ólst
upp í Þverárdal í
A-Hún. og stundaði
nám í Laugaskóla í
S-Þing. veturinn 1942-43 og í
Kvennaskólanum á Blönduósi
1945-46. Haustið 1946 byrjaði
hún að vinna í gestamóttöku
Hótels KEA á Akureyri og vann
þar og á skrifstofu hótelsins til
1953. Frá 1953-55 vann hún þar
sem hótelstjóri. Árið 1955-57
vann Ingibjörg á skrifstofu KEA
í viðskiptamannabókhaldi o.fl.
Frá því um haustið 1957 til 1971
var hún heimavinnandi hús-
móðir, en vorið 1971 byrjaði
hún aftur að vinna á skrif-
stofum Kaupfélags Eyfirðinga
við ýmis störf, síðast um ára-
fjöld í vöruinnkaupadeild frá
1992-1993 þegar hún hætti
störfum. Eftir starfslok tóku við
í meira mæli hin fjölmörgu
áhugamál og hjartans viðfangs-
efni. Umhyggja fyrir barna-
börnum og uppvexti þeirra var í
öndvegi og þeirra velferð. Ástin
á landinu var alltaf í hjarta
Ingibjargar og hún naut þess nú
í ríkara mæli að ferðast sem
víðast um það, njóta náttúrunn-
ar og festa hana um leið á
filmu. Ljósmyndun, hannyrðir
af öllu tagi, ættfræðin og al-
mennt góð mannleg samskipti
urðu henni æ ríkari hugðarefni
og áhugamál. Lestur góðra
bóka og þá ekki síst með ljóðum
og öðrum kveðskap skipaði
sömuleiðis veglegan sess allar
hennar ævi, allt fram á síðustu
stundir.
Jarðarförin fór fram í kyrr-
þey 12. maí 2015.
Látin er kær vinkona mín og
frænka, Ingibjörg frá Þverár-
dal A-Hún.
Æskuheimili hennar ómaði
af söng og glaðværð þau fimm
sumur sem ég dvaldi þar fyrir
sjötíu árum þegar heimsstyrj-
öldin síðari geisaði og öll kaup-
staðarbörn voru send í sveit.
Hún tók mér strax sem litlu
systur sinni og huggaði mig
þegar myrkfælni og heimþrá
hrjáðu mig. Inga var falleg
heimasæta, hávaxin, bláeygð
með þykkt ljóst hár og mikið
eftirlæti foreldra sinna og
bræðra. Ísgerður, móðir henn-
ar, var dökk yfirlitum með
augu sem geisluðu af góð-
mennsku og var bókhneigð og
ljóðelsk en Gunnar faðir henn-
ar var glaðlegur maður, ljós-
hærður og bláeygður, léttur á
fæti og harðduglegur.
Yngstu systkinin fjögur
dvöldu þá heima við heyskap-
inn og Baldur og Örn unnu að
jarðabótum og keyptu saman
sláttuvél sem gamla Brún var
beitt fyrir. Þverárdalur var þá
talinn kostajörð með fallegum
rúmgóðum burstabæ sem stóð
á háum bæjarhólnum. Ekkert
rafmagn var komið og vatn
ekki leitt inn svo margar ferðir
fór ég út í læk að sækja vatn á
meðan Ísgerður útbjó bragð-
góðan mat og á meðan strokk-
aði ég smjörið eða malaði ný-
brenndar kaffibaunirnar og þá
sagði hún mér sögur og æv-
intýri og var mér mikill fræða-
þulur.
Gleði og kátína ríkti á heim-
ilinu, sungið raddað svo betri
og fallegri söng hafði ég ekki
heyrt fyrr og man ég svo
glöggt eftir björtum tenór
Baldurs og djúpum hljómþýð-
um bassa Arnar og gullfallegri
rödd Ingu þar sem þau sungu
fögur og rómantísk lög. Inga
spilaði danslög á orgelið og Örn
kenndi mér að dansa. Systkinin
fóru í útreiðartúra á sunnudög-
um og minnist ég þess hve Inga
var geislandi falleg þegar hún
reið Rauð föður síns niður dal-
inn. Nokkrum árum síðar
brugðu Ísgerður og Gunnar búi
og fluttu ásamt Ingu til Ak-
ureyrar og bjuggu þar til ævi-
loka.
Bjart er yfir minningu minni
um Ingu og fjölskyldu hennar á
æskuheimili hennar í Þverár-
dal, því góða menningarheimili
þegar allt var bjart og
skemmtilegt og mótaði mig og
þroskaði.
Megi minningin um ástríka
móður geymast í hjörtum sona
hennar og barna þeirra.
Erla Jónsdóttir.
Ingibjörg
Gunnarsdóttir
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandend-
ur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar
Það er með sár-
um söknuði að við
kveðjum elsku
hjartans Óskar okk-
ar. Við drúpum
höfði harmi slegin og skiljum
ekki hver tilgangurinn er með
ótímabæru fráfalli ungs manns í
blóma lífsins. Óskar var yndisleg-
ur sonur sem bar okkur á hönd-
um sér alla tíð. Hann hafði frá-
bæra mannkosti að bera,
kærleika, bros og hlýtt faðmlag.
Hann mátti aldrei neitt aumt sjá
og gerði allt hvað hann gat til
þess að leysa úr málunum sem
fyrst. Imba amma var prinsessan
hans og kenndi honum trú á frels-
arann okkar góða, Jesú Krist.
Samband þeirra var einstakt, svo
tekið var eftir. Fallegar og gleði-
ríkar minningar hlýja manni um
hjartarætur á stundum sem þess-
um. Öll okkar ferðalög erlendis
og hér heima voru ævintýraleg.
Óskar sagði oft þennan gullmola:
Höfum gaman, það er svo gaman.
Hann var afar vinmargur og
kom hann oft og iðulega með vini
sína í heimsókn til okkar hjóna.
Þá var mikið hlegið því hann var
svo uppátækjasamur og mikill
prakkari. Alla tíð vorum við í
nánu sambandi við Óskar. Eigin-
kona Óskars, Margarita, var hans
klettur síðustu ár. Líkt og engill
sendur að himnum ofan umvafði
hún hann ást, kærleika, gleði og
hlýju til hans hinsta dags.
Að leiðarlokum sækir sorgin á
hugann en jafnframt mikið þakk-
læti fyrir einlæga vináttu og góð-
ar minningar.
Að lokaorðum kveðjum við
Óskar Guðjón
Einarsson
✝ Óskar GuðjónEinarsson
fæddist 3. júní
1966. Hann lést 21.
apríl 2015.
Útför Óskars fór
fram 13. maí 2015.
Óskar Guðjón með
eftirfarandi ljóðlín-
um eftir Val Ár-
mann Gunnarsson
sem eru ortar í
minningu Óskars.
Þú varst afbragð allra
sveina
sem auðgaðir hvers
manns hug.
Þitt geðslag góða og
hreina
svo glettinn og fullur af dug.
Nú genginn ert góði drengur
til Guðs þú fórst á braut.
Þín minning, oss mikill fengur
þinn máttur að lokum þraut.
Því minningin um þig er mögnuð
svo mikil, þín mildi og trú.
Í himnadýrð finna þeir fögnuð,
fjöld engla þú tilheyrir nú.
Með guðs blessun,
pabbi og Sigurbjörg (Silla).
Síðustu dagar og vikur hafa
verið ansi erfiðar á svo ótrúlega
margan hátt. Elsku, hjartans
bróðir minn, Óskar Guðjón, er
fallinn frá. Ég er ekki alveg búin
að ná því að ég sitji hér og skrifi
minningargrein um hann. Að
hann sé farinn. Og sorgin er mikil
og tárin fjöldamörg. En sorgin er
gjaldið sem við greiðum fyrir
kærleikann.
Þó svo að Óskar Guðjón hafi
verið 11 árum eldri en ég áttum
við mjög einlæga vináttu og sér-
staklega núna síðustu árin. Þau
voru mörg trúnaðarsamtölin sem
við áttum og alltaf gátum við
hlegið þrátt fyrir erfiðar aðstæð-
ur. Óskar Guðjón var mér góður
bróðir og stór hluti af okkar fjöl-
skylduheild, sem nú situr eftir í
mikilli sorg og söknuði.
Óskar Guðjón er mér mikil fyr-
irmynd í mörgu og sérstaklega
þegar ég stend á móti erfiðum
verkefnum, þá bý ég að þeim orð-
um sem okkur fóru á milli.
Þrautseigja hans og jákvæðni
var einstök. Þrátt fyrir að vera
búinn að upplifa sjálfur erfiðan
tíma og oft á tíðum ómögulegar
aðstæður átti hann alltaf tíma til
þess að hlusta, hughreysta,
hvetja og gefa góð ráð þegar ég
leitaði til hans.
Með seigluna og lífsgleðina að
vopni náði Óskar Guðjón að finna
leiðir til þess að vinna að sínum
lífsverkefnum. Ávallt fann hann
aðferðir til þess að auðvelda erfið
verkefni og útsjónarsemi hans
var oft á tíðum, hreint út sagt,
ótrúleg. Hann var örlátur að eðl-
isfari og allir í kringum hann nutu
góðs af velgengni hans.
Fjölskyldan okkar hefur upp-
lifað og gengið í gegnum ýmis
áföll en alltaf höfum við náð að
standa saman. Nú er stærsta
áfallið að dynja á okkur og við er-
um sem vængbrotinn fugl. Og
þegar sorgin nístir búum við að
öllum fallegu minningunum um
Óskar Guðjón. Hans verður sárt
saknað og það verður ætíð stórt
skarð í hjörtum okkar.
Elsku bróðir minn, takk fyrir
allt sem þú hefur kennt mér og
fyrir öll fallegu orðin og minning-
arnar sem eftir sitja. Takk fyrir
allan hláturinn, dansinn og
gleðina. Þín er og verður ætíð
sárt saknað.
Ef eitthvað æðra og stærra en
við er þarna úti þá veit ég að
Imba, amma hans Óskars, er með
strákinn sinn í fanginu.
Ég kveð þig hér með ljóðinu
sem farið var með þegar við
kvöddum þig í hinsta sinn.
Ég varðveiti minninguna um
elsku þína
eins og lítinn stein í lófa mínum.
Í laumi sting ég hendinni í vasann
og finn ávala mýkt steinsins.
Fingurnir snerta steininn,
hann liggur í lófa mér.
Minningin um elsku þína
gerir mig sterkari og harðari af mér,
ég ætla ekki að detta.
(Caroline Krook)
Þín minnsta systir,
Nílsína (Nílla).
Elsku amma
Þú varst búin að
vera veik svo lengi
en núna ertu frjáls.
Við vitum að þér líð-
ur betur núna og að afi,
langamma og Þórunn systir þín
hafa tekið á móti þér.
Í okkar huga varst þú mjög
sérstök kona og góð fyrirmynd
fyrir allar konur í fjölskyldunni.
Þú varst klár, sjálfstæð og mjög
Greta Jóhanna
Ingólfsdóttir
✝ Greta JóhannaIngólfsdóttir
fæddist 8. júlí 1933.
Hún lést 14. maí
2015. Útför Gretu
fór fram 22. maí
2015
sterk. Þú kvartaðir
aldrei þrátt fyrir
erfið og löng veik-
indi. Þú talaðir alltaf
vel um alla og það
var hægt að trúa
þér fyrir hverju sem
var.
Við geymum
minninguna um þig
og yndislegar
stundir með þér
m.a. í sumarbú-
staðnum, í fjölskylduboðum og á
jólunum. Þessar stundir getum
við heimsótt í huganum þegar við
söknum þín. Takk fyrir allt.
Laufey Tinna Guð-
mundsdóttir og Inga
Katrín Guðmundsdóttir.