Dagblaðið Vísir - DV - 08.05.2009, Síða 34

föstudagur 8. maí 200934 Helgarblað
„Ég hafði mikla þörf fyrir að vita
hvort toppstykkið væri enn í lagi. Ég
horfði á aðrar konur á mínum aldri
sem fóru kjarkmiklar í alls konar há-
skólanám og hugsað með mér: Þær
geta þetta en ég get það alveg ör-
ugglega ekki,“ segir Edda en lét það
þó ekki stöðva sig. Hún segir fyrstu
önnina hafa verið afar erfiða. „Mér
leið eins og ég væri Andrés önd í vit-
lausu leikriti og ég hugsaði með mér:
Svakalegur misskilningur var þetta.
Ég ætlaði mér bara að klára önnina
og biðjast afsökunar og láta mig síð-
an hverfa.“
Edda hélt þó ótrauð áfram, kláraði
alla kúrsana og í sumar ætlar hún sér
að klára ritgerðina sína en ritgerð-
arefnið er „Húmor í stjórnun“. Nám-
ið nýtist Eddu ákaflega vel í því starfi
hennar sem minna hefur borið á en
Edda hefur haldið óteljandi námskeið
í velflestum fyrirtækjum landsins þar
sem viðfangsefnið er meðal annars
tjáning og tilfinningavinna leikarans.
Aðspurð segir hún leiklistina full-
nægja mikilli félagsþörf þó að hún
geti orðið ótrúlega einmanaleg. „Við
leikkonurnar í Fúlar á móti höfum til
dæmis allar þá reynslu að hafa leikið
í einleikjum sem allir hafa notið gíf-
urlegra vinsælda en við höfum hleg-
ið að því að við höfum sjaldan upplif-
að meiri einmanaleika en á þessum
tímabilum – eftir sýningar þegar
áhorfendur voru allir farnir, búnir að
klappa sýningunni lof í lófa, þá húkir
leikkonan alein, tekur af sér farðann
og hefur engan til þess að tala við.“
Edda segir leikara eiga það til að
einangrast. „Vinnutími okkar er þeg-
ar aðrir eiga frí svo frítímanum eyðir
maður gjarnan með kollegum sínum.
Tilfinningaleg einangrun á sér einn-
ig stað ef fólk er ekki á verði. Það er
svo auðvelt að verða höfnunartilfinn-
ingu og komplexum að bráð. Þá detta
margir í þá gryfju að hætta að horfast
í augu við raunverulegar tilfinning-
ar sínar og fela sig bakvið hressilegan
töffaraskap,“ segir Edda. Raunveru-
legt öryggi fyrir henni er þegar fólk
þorir að gangast við erfiðum tilfinn-
ingum og þorir að deila þeim með
öðrum.
Í sínu besta formi
Edda er komin yfir fimmtugt en er
þó algjörlega óstöðvandi, bæði sem
leikkona og í hversdagslífinu. „Þegar
ég varð fimmtug varð ég þunglynd og
hugsaði með mér: Guð minn góður,
þetta er agalegt, nú er ég orðin göm-
ul!“ Það tók tvö, þrjú ár og þá varð
þetta aftur brjálæðislega skemmti-
legt og ég fann aftur unglinginn. Ég
sé núna fyrir mér marga áratugi í
fullu fjöri og 97 ára held ég að ég verði
í banastuði að ferðast með fyrirlestra
mína um allan heim,“ lýsir Edda yfir.
Í verkinu Fúlar á móti hefur Edda
svo sannarlega fengið tækifæri til að
gera grín að öllum þeim vandamál-
um sem geta hugsanlega hrjáð kon-
ur sem ætla má að séu komnar á svo-
kallað síðara skeið.
„Grín er svo mikil heilun. Það
ríkja heilmiklir fordómar gagnvart
konum á breytingaskeiðinu en í
þessu dásamlega stykki getum við
hlegið að okkur og gert góðlátlegt
grín að öllu sem pirrar aldurshóp-
inn 40 plús,“ segir Edda og framtíðin
er björt.
„Nú get ég farið að leika öll dram-
atísku hlutverkin sem bíða eftir að
ég takist á við þau. Það er allt svo
spennandi sem lífið hefur upp á að
bjóða,“ segir Edda sem er með stút-
fulla dagskrá fram yfir næsta vetur.
„Stundum hef ég ekki haft hug-
mynd um hvað næstu mánuðir bera
í skauti sér. Ég hef alltaf verið poll-
róleg þó að ég hafi oft verið í óvissu
hvernig ég færi að því að greiða
skuldirnar um næstu mánaðamót.
Þetta er spennufíkillinn í mér, eitt-
hvað „kick“ sem ég fæ út úr óviss-
unni.“
Það sem skiptir hana þó mestu
máli er gleðin sem fylgir fiðrildun-
um í maganum á henni – þessi guðs-
gjöf eins og hún kallar það og hún er
þakklát fyrir allt sem lífið hefur fært
henni.
„Ég ætla ekki að hafa áhyggjur af
því hvort ég get borgað af lánunum
mínum næsta vetur. Ég kýs frekar að
setja Elvis á fóninn, syngja af öllum
lífs og sálar kröftum og fara í endorf-
ínvímu.“ hanna@dv.is
„Þegar ég varð fimmtug varð ég þunglynd
og hugsaði með mér: Guð minn góður,
þetta er agalegt, nú er ég orðin gömul!“
„Íslenskar konur eru
líka mjög meðvitaðar
um það að þó að þær
eldist þurfa þær ekki að
líta út eins og krump-
aðir ruslapokar.“
Ekki fúl á móti Edda fer með eitt af hlutverk-
unum í leikritinu fúlar á móti sem sýnt er í
íslensku óperunni um þessar mundir.
Skotin skvísa Edda viðurkennir að hafa
nýlega kynnst „ofboðslega fallegum manni“
eins og hún orðar það sjálf.