Dagblaðið Vísir - DV - 11.01.2013, Síða 23

Ég held að honum
hafi verið skítsama
Fordæming
hjálpar ekki
Erna Agnarsdóttir hefur þá tilfinningu að Karl Vignir sé ekki hættur. – DVAnna Kristín Newton sálfræðingur segir útskúfun kynferðisafbrotamanna hættulega. – DV
Tækifæri hugans
Spurningin
„Já, ég mun fylgjast aðeins með
lokasprettinum ef það verður
fjör. Maður dettur alltaf inn í það
ef Íslandi gengur vel.“
Auður Jónsdóttir
39 ára rithöfundur
„Nei, ég er einn af þessum „anti-
sportistum“.“
Óskar Bragi Stefánsson
25 ára kvikmyndagerðarmaður
„Nei, ég fylgist voða lítið með
íþróttum.“
Kristófer Jón Kristófersson
16 ára nemi
„Já, þegar ég er ekki vinnandi.“
Gunnar Ingi Hrafnsson
28 ára barþjónn
„Já, en vanalega fylgist ég samt
ekki með handbolta.“
Óðinn Páll Ríkarðsson
18 ára nemi
Ætlar þú að
fylgjast með
HM í handbolta?
1 Strax hætt saman Taylor Swift er hætt með kærastanum,
tónlistarmanninum Harry Styles úr
hljómsveitinni One Direction.
2 Ótrúleg breyting á manni sem fór í kynleiðréttingu Myndband
sem spannar þrjú ár í lífi ástralsks
manns sem fór í kynleiðréttingu hefur
vakið mikla athygli.
3 Sölvi lagði gildrur fyrir barnaníðinga Í næsta þætti af
Málinu kannar Sölvi Tryggvason þann
skelfilega heim sem barnaníðingar
lifa í og hrærast, egnir fyrir þá gildur,
kemur upp um þá og nær svo viðtali við
einn þeirra.
4 Styttist í dómsuppkvaðningu Á fjórða hundrað milljarða króna
kostnaður gæti lagst á ríkissjóð ef
Icesave-málið fer á versta veg en
dómur verður kveðinn upp í málinu fyrri
EFTA-dómstólnum þann 28. janúar.
5 „Ég skammaðist mín svaka-lega að hafa bara trúað
kallinum“ Gunnar Páll Gunnarsson
kokkur steig fram og sagði frá kynnum
sínum af Karli Vigni Þorsteinssyni á
bloggsíðu sinni í kjölfar umfjöllunar
Kastljóss.
Mest lesið á DV.is Gleði gulfiskanna
Í
fiskabúri íhaldsins svamla þeir, gull-
fiskarnir sem sægreifarnir hafa til
skrauts; gullfiskarnir sem þiggja ljós
og yl í glerbúri græðginnar og þiggja
mylsnu af borði þeirra sem fara með
fjöregg þjóðarinnar einsog það sé full-
komlega óbrjótanlegt.
Minni gullfiska er þess eðlis, að þeir
muna ekki eftir því úr hvaða átt þeir
koma. Og það er akkúrat þetta minni
sem er svo smitandi, það gagntekur alla
sem dást að litaauðgi gullfiska; glæsilegu
útliti og menn fá glýju í augun þegar
sólar glætan speglast í gullnu hreistrinu.
Þegar aðdáun þjóðarinnar á gleði gull-
fiskanna rís hvað hæst, er einsog þjóð
speglahomma sé að færast yfir í sjálf-
kynhneigð. Útlitsdýrkunin nær slíkum
tökum á þjóðarsálinni að fólk gleymir
stund og stað; gleymir að skoða hvaðan
komið er og veit ekkert hvert ferðinni er
heitið. Já, það er gullfiskaminni þjóðar-
innar sem kemur í ljós þegar við metum
verk þeirra stjórnmálamanna sem hafa
haldið um stjórnartauma síðustu miss-
erin. Reyndar skal ég viðurkenna, að ég
verð yfirleitt alltaf fyrir vonbrigðum með
alla stjórnmálamenn. Ég held í fyrstu
að um ágætustu sálir sé að ræða. En
eftir því sem þeir opna munninn oftar
og hleypa loftbólunum út, verð ég æ
sannfærðari um að kvarnir þeirra gefi
þjóðarskútunni ekki þann mátt sem við
höfðum lagt traust okkar á. Minni mitt
segir mér þó, að stjórnarfarið síðustu
misserin hafi verið manneskjulegra og
að því hafi verið stýrt af meiri jöfnuði en
í góðærinu þekktist; þegar góðir menn
ærðu okkur með upphrópunum um
græðgi og gróða.
Við ættum núna öll í sameiningu
að taka örstutta hugleiðslu; reyna að
gleyma gullfiskaminni okkar um stund
og velta því fyrir okkur hvort nú sé þörf
á nýrri búsáhaldabyltingu. Er kannski
þörf á nýrri skýrslu frá rannsóknarnefnd
Alþingis? Hefur stjórn Jóhönnu drýgt
einhvern þann glæp sem er í ætt við
rán Dabba litla, Halldórs Ásgrímssonar,
Finns Ingólfssonar og þeirrar alræmdu
glæpaklíku sem laug því, að þjóðin
væri að upplifa góðæri? Eða þurfum
við kannski öll að skella okkur á kaf í
gullfiskabúrið og mótmæla því að LÍÚ-
klíkan þurfi að greiða fyrir afnotarétt af
þeirri auðlind sem um hafið svamlar?
Þessum spurningum getum við
öll svarað neitandi. Við eigum að vera
þakklát fyrir að enn skuli finnast fórn-
fúst fólk einsog Jóhanna Sigurðar-
dóttir; fólk sem hefur döngun og dug
til að þrífa, eftir að sóðarnir hafa fengið
að hylja gler fiskabúrsins með dollara-
grænni slikju. Og jafnvel þótt (einsog
áður segir) Jóhanna hafi þurft að hafa
misvitra menn í liði sínu, þá er nú alla-
vega ögn af öryggistilfinningu að hafa
– samanborið við það sem koma skal –
þ.e.a.s. ef við fáum alræmt glæpamenni
sem næsta forsætisráðherra og ef við
fáum afætur helmingaskiptaveldisins
yfir okkur. Þá verður erfitt að synda um
í gullfiskabúrinu, en þá geta gullfiskarn-
ir kannski verið þakklátir fyrir minnis-
leysið og þá geta þeir þakkað fyrir alla
þá fáfræði sem græðgin hefur kennt
þeim að njóta.

Viskan sumum veitir fró
og von í lífsins funa
en gullfiskar í grænum sjó
glíma við að muna.
E
itt helsta verkefni stjórnvalda er
að búa Ísland undir áskoranir og
tækifæri 21. aldarinnar. Þar munu
aukinn jöfnuður og bætt aðgengi
að góðri og fjölbreyttri menntun leika
lykilhlutverk. Ísland verður aldrei stór-
veldi en það er ríkt af auðlindum og
gott aðgengi að menntun er auðlind
sem getur veitt Íslendingum forskot á
aðrar þjóðir. Mannauðurinn er lykill
að framtíðinni ekki síður en auðlindir
hafs og lands og hann verður hámark-
aður með því að sem flestir hafi tæki-
færi til að mennta sig. Í hnattvæddum
heimi á tímum hraðrar tækniþróunar
veit enginn hvar næsta yfirburðahug-
mynd verður til. Sprotar geta vaxið og
blómgast á ólíklegustu stöðum.
Skólarnir – lykilinn að nýsköpun
Efnahags- og atvinnumál þjóðarinnar
verða að grundvallast á aukinni
menntun og ekki síst á möguleikum
til nýsköpunar á háskólastigi og í vís-
indasamfélaginu. Þar verða að haldast
í hendur aukin framlög til opinna og
faglegra samkeppnissjóða og mark-
vissari stuðningur við háskóla svo að
þeim verði gert kleift að sinna hlut-
verki sínu sem aflstöðvar í framþróun
samfélagsins. Efnahagshrunið hefur
takmarkað möguleikana á að styðja
myndarlega við þessar stofnanir en að-
eins til skamms tíma. Nú eru sóknar-
færi á ný og sóknin er þegar hafin.
Það finna þessar stofnanir á fjárlögum
þessa árs þó að við gerum enn betur
á næsta ári, þegar efnahagurinn hefur
rétt enn frekar úr kútnum.
Aukinn stuðningur til samkeppnis-
sjóða og tækniþróunar
Fyrir fámenna þjóð er lífsnauðsyn að
leiða fram nýjar hugmyndir sem nýst
geta í atvinnulífinu. Öll áherslan þarf
að vera á að auka verðmæti þeirra
auðæva sem við búum að í umhverf-
inu eða sköpum úr nánast engu
nema hugviti. Til þess að styðja við
góðar hugmyndir hafa framlög til
samkeppnis sjóða og tækniþróunar
verið hækkuð um 1,3 milljarða í fjár-
lögum fyrir árið 2013. Þessi fjárfesting
mun skila sér í nýrri þekkingu og
hjálpa til við að gera Ísland að fjöl-
breyttara og betra samfélagi. Ekki
þarf að efa að hugmyndir eru nægar
í vísindasamfélaginu til að nýta þessi
auknu framlög, sem aftur munu styrkja
stoðir atvinnulífsins og nýtast til að
leiða fram nýjar lausnir.
Stjórnvöld eiga fyrst og fremst að
leggja áherslu á almenna eflingu vís-
indasamfélagsins og að fjármunum sé
dreift samkvæmt almennum reglum
þar sem þeir nýtast best. Sjálfstæði vís-
indanna skiptir þar miklu máli, þau
eiga að þjóna samfélaginu en út frá
eigin forsendum en ekki samkvæmt
pöntunarlistum misviturra stjórnmála-
manna og hagsmunaaðila.
Ég trúi því að í hverjum einasta Ís-
lendingi búi auður. Menntakerfið og
vísindin eru meðal öflugustu tækja
sem við eigum til að virkja þann auð
bæði fyrir hagkerfið og samfélagið allt.
Höfundur er mennta- og
menningarmálaráðherra
Myndin
Umræða 23 Helgarblað 11.–13. janúar 2013
Fáðu leiðsögn
hjá þjálfara
Linda Pétursdóttir gefur ráð þeim sem ætla að taka á því í ræktinni. – DV
„Fyrir fámenna
þjóð er lífs-
nauðsyn að leiða
fram nýjar hugmynd-
ir sem nýst geta í
atvinnulífinu
Kjallari
Katrín
Jakobsdóttir
Hindranir yfirstignar Stórveldi í viðskiptalífinu
hvíla mörg hver á hugvitinu einu saman. Myndin er
af spretthlaupara með gervifætur frá Össuri hf.
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Erlendir sérfræðingar Í vikunni hafa verið miklar framkvæmdir í Tryggvagötu í Reykjavík. Þar vinnur erlent teymi að því að einangra að innan gamlar skolplagnir í götunni. Í
mjög einfölduðu máli, og eftir því sem blaðamaður kemst næst, þræða þeir einhvers konar trefjasokk niður holræsið sem verður svo að hörðu efni þegar sérútbúin efnablanda
leikur um lagnirnar. Mynd Sigtryggur Ari