Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.2011, Blaðsíða 12
É
g sé furðulega lítið eft-
ir þessu,“ segir maður
sem nefbraut kærustu
sína á dögunum. Í kjöl-
farið steig konan fram
og sendi út neyðarkall í DV,
hún óttaðist manninn og taldi
sig varnarlausa gagnvart hon-
um þar sem hún gat ekki feng-
ið nálgunarbann á hann. Þau
hættu saman eftir atvikið en
sjö ára gömul dóttir hennar var
heima þegar þetta gerðist og sá
allt.
Nefbraut hana í
„sjálfsvörn“
Nú vill maðurinn segja sína
hlið á málum. „Þetta var frek-
ar gróf saga eins og hún sagði
hana. En það var ekki allt rétt
sem þar kom fram. Jú, ég missti
mig aðeins og það endaði með
því að ég sló til hennar og lög-
reglan kom á staðinn. En þetta
var sjálfsvörn þar sem hún
réðst á mig með skærum.“
Konan kærði manninn í
kjölfar árásarinnar. Hún sagði
einnig frá því að hún hefði
áður leitað til lögreglunnar
og þá verið ráðlagt að leggja
ekki fram kæru þar sem slíkt
gæti espað manninn enn
frekar upp. Eftir að hann nef-
braut hana fékk hún hins vegar
stuðning skilningsríkrar löggu
sem hvatti hana til að kæra,
sem hún gerði, og það þótt hún
gæti ekki fengið þá vernd sem
hún óskaði sér. „Ég vil bara
stoppa hann af, svo hann haldi
ekki áfram að skaða fólk,“ sagði
hún í viðtali við DV.
DV ræddi við aðra konu
sem hefur verið í sambandi
með þessum manni og seg-
ir einnig sögu af ofbeldi sem
hann beitti hana.
„Skiljanlegt í ljósi
aðstæðna“
Sjálfur segir maðurinn að það
geti ekki staðist, hann hafi
hvorki beitt þessa konu né aðr-
ar ofbeldi. „Ég er ekki ofbeld-
isfullur. Það er ekkert í minni
sögu sem bendir til þess,“ segir
hann: „Þetta atvik var skiljan-
legt í ljósi aðstæðna.“
Konan segir að hún hafi
tekið sér skæri í hönd en að
hún hefði aldrei beitt þeim
gegn honum: „Ég var orðin
svo hrædd að í einhverri geðs-
hræringu tók ég skæri svo ég
gæti notað þau mér til varnar.
Ekki það, ég hefði ekki notað
þau gegn honum. Hann sló
þau úr höndunum á mér og
kýldi mig síðan.“
Hann segir það rangt, hún
hafi elt hann á milli herbergja
með skærin á lofti og stungið
hann: „Ég reyndi að slá skær-
in úr höndunum á henni en
þá stakk hún mig og þá sló ég
hana í andlitið.“
Þegar hann er beðinn um
að sýna sárin eða örin eftir þau
segir hann að þau séu svo lít-
il „að það væri hálfkjánalegt.“
Segir svo að sér hafi blætt en
það ekki hafi þurft að sauma
eða neitt þess háttar.
Klippti brjóstahaldarann
Konan sagði að áður hefði
hann farið inn á bað og klippt
brjóstahaldarann hennar í
tvennt. Hann staðfestir það.
„Ég kom svo til hennar og þeg-
ar við vorum að tala saman fór
ég inn á bað og klippti brjósta-
haldarann hennar í sundur.“
Hún reiddist og bað hann
um að fara. „Þá fór hann inn í
fataherbergi og reif niður kjól-
ana mína. Ég sagði honum að
fara út en hann brjálaðist, tók
í höndina á mér með þennan
geðveikisglampa í augunum.“
Hann segir að hann hafi
svo verið á leiðinni út þegar
hann réðst á hana vegna þess
að hann þurfti að sækja poka
sem var fyrir aftan hana en
hún hleypti honum ekki að.
„Hún var svo brjáluð að hún
hleypti mér ekki að pokanum.
Kannski var hún að reyna að
espa upp einhverja geðveiki á
milli okkar með því að haga sér
svona, til að geta kastað svona
sögu fram og kallað sjálfa sig
fórnarlamb.“
Fannst hún eiga þetta
skilið
Hann viðurkennir að hann
sé bæði stærri og sterkari en
hún og að sennilega hafi hann
átt aðra leið út úr þessum að-
stæðum. „En akkúrat á þess-
um tíma og í þessum aðstæð-
um fannst mér hún eiga þetta
skilið.
Auðvitað sá ég svo eftir
þessu um leið. Ég ætlaði ekk-
ert að meiða hana. En heldur
þú að hún hefði ekki líka get-
að leyst þetta öðruvísi en að
hlaupa á eftir mér með skær-
um?“
Við höggið sprakk bláæð í
nefi konunnar með þeim af-
leiðingum að blóð skvettist út
um allt, auk þess sem hún nef-
brotnaði. Sjö ára gömul dóttir
konunnar sá allt, rak mann-
inn út og reyndi að þrífa blóð-
ið upp.
Hann segir að á þeim
tveimur árum sem hann hafi
verið í sambandi með þessari
konu hafi hann myndað sterk
tengsl við þessa litlu stelpu.
Hann segist oft hafa hugsað
til hennar en gefur þó lítið út á
það þegar hann er spurður að
því hvernig honum líði gagn-
vart því að hún hafi séð hann
beita mömmu sína ofbeldi.
„Mamma hennar var með
skærin á lofti. Var það ekki líka
fyrir framan hana?“
Tekinn með gras
Í viðtali við DV sagði konan að
þetta hefði ekki verið í fyrsta
sinn sem hann hefði ráðist á
hana. Nefndi hún atvik þar
sem hann vakti hana með lát-
um um miðja nótt vegna þess
að einhver hringdi úr ókunn-
ugu númeri. Hún sagði að þá
hefði hann hrist hana alla til,
kallað hana illum nöfnum og
dregið hana niður. Daginn eftir
hefði hann svo sparkað í bak-
ið á henni og kýlt hana svona
fimm, sex sinnum í andlitið.
„Réðst ég á hana? Nei, ég
réðst ekki á hana,“ segir hann.
„Það voru strákar í hennar lífi
sem hún faldi fyrir mér. Ég
vakti hana til að spyrja hver
þetta væri. Hún fékk svo mik-
ið sjokk yfir því að ég væri bú-
inn að komast að því að hún
snappaði.“
Lögreglan var kölluð til en
konunni var ráðlagt að kæra
ekki til að espa hann ekki
frekar upp. „Hún hringdi allt-
af í lögregluna til að búa til
aðstæður.
Við rifumst og ég var á leið-
inni út þegar ég mætti lögregl-
unni í dyrunum . Það endaði
með því að ég var böstaður
með gras,“ segir maðurinn en
hann drekkur afar sjaldan en
fær sér stundum jónu.
Kastaði tölvu í vegg
Hún sagði einnig að hann hefði
rústað íbúðinni sinni og kastað
tölvunni sinni í vegginn, en
hann segir að hann hafi bara
tæmt íbúðina og skilið einhver
föt eftir á gólfinu. Hann seg-
ir að það sé rétt að hann hafi
kastað tölvunni hennar í vegg-
inn, en það hafi verið annars
eðlis. „Það var ekki ofbeldi,“
segir hann.
Ástæðan var sú að þegar
hann vaknaði einn morgun-
inn hafði hún sent fyrrverandi
eiginmanni sínum kveðju á
Face book. „Það voru skilaboð,
spjall og fleira. Hún var alltaf
að fela öll samskipti við hann
og mér fannst það óþægilegt,“
segir hann og bætir því við að
hann hafi verið afbrýðissamur.
Var afbrýðissamur
Hann segir að sennilega hafi
þau bæði verið með bull-
andi þráhyggju. „Á milli okk-
ar var mikil ástríða og mikið
vantraust. Ég var með þrá-
hyggju gagnvart henni og hún
var líka með endalausa þrá-
hyggju varðandi það að ég
væri með öðrum stelpum. Það
var farið að láta mér líða mjög
illa,“ segir hann en skilaboð frá
honum gefa til kynna að hún
hafi haft ástæðu til að hafa
áhyggjur.
Þegar hún spurði hvort
hann hefði haldið framhjá
svaraði hann: „Og vildi óska
þess að þær hefðu verið fleiri,
því þú átt það skilið. Verst að ég
gat ekki smitað þig af eyðni :)“
Hún sagði frá þessu í við-
tali við DV en það fannst hon-
um lélegt. „Hún er að nefna
hluti sem ég segi í bræði. Ég
hélt ekki fram hjá henni en af
því að hún var endalaust að
tala um það sagði ég þetta til
að æsa hana upp. Þetta eru
orð sem hafa ekkert innihald
eða meiningu, aðra en að pirra
hana. Og að nefna svona hluti í
viðtali er mjög lágkúrulegt. Ég
sagði þetta í bræði.“
12 | Fréttir 9.–11. september 2011 Helgarblað
n Fannst hún eiga þetta skilið n „Ég var með þráhyggju gagnvart henni“ n Segir enga ástæðu til að vinna með
bræðina n Mér þarf ekki að líða eins og ofbeldismanni n Ég lenti bara í einhverju biluðu þunglyndi, segir konan
n Samkvæmt nýlegri íslenskri
rannsókn hafa rúmlega 22%
íslenskra kvenna verið beittar
líkamlegu og/eða kynferðis-
legu ofbeldi í nánu sambandi
einhvern tíma frá 16 ára aldri.
Þetta jafngildir því að á bilinu
23.000-27.000 konur á Íslandi
hafi verið beittar ofbeldi af þessu
tagi einhvern tíma á ævinni.
n Á síðasta ári leituðu 375 konur
í Kvennaathvarfið, þar af komu
118 konur til dvalar ásamt 54
börnum vegna þess að dvöl á
heimilum þeirra var óbærileg
vegna ofbeldis. Það sem af er árs
hafa 38 börn dvalið í athvarfinu
til lengri eða skemmri tíma.
n Þann 5. júní 2011 samþykkti
Alþingi frumvarp til laga um
nálgunarbann og brottvikningu
ofbeldismanns af heimili. Lögin
gefa lögreglustjóra heimild til
að fjarlægja ofbeldismann af
heimili og meina honum að koma
þangað í tiltekinn tíma. Lög-
unum er ætlað að styrkja stöðu
brotaþola ofbeldis á heimilum.
n Í 84% tilvika fór ofbeldið fram
á heimili konunnar, ofbeldis-
mannsins eða öðru heimili.
n Þegar þær voru spurðar út
í síðasta ofbeldisatvik mátu
um 75% kvennanna það sem
mjög eða frekar alvarlegt. Engu
að síður kærðu aðeins um 13%
kvennanna atvikið til lögreglu.
Af þeim sem kærðu málið til
lögreglu voru 65% þeirra mjög
sáttar eða sáttar við það hvernig
lögreglan tók á málinu. 11% vildu
þó að lögreglan hefði handtekið
ofbeldismanninn.
Staðreyndir um
heimilisofbeldi
Nefbraut kærustuNa
og sér lítið eftir því
Ingibjörg Dögg
Kjartansdóttir
ingibjorg@dv.is
Viðtal
22 | Viðtal 24. ágúst 2011 MIðvikudagur
Viðtal | 23
MIðvikudagur 24. ágúst 2011
Ofsótt af óðum kærasta
H
vað á ég að gera? Á
ég að sitja hér og lifa
í ótta þar til hann
finnur sér nýtt fórn-
arlamb?“ spyr kona
á fertugsaldri sem lagði fram
kæru á hendur fyrrverandi
kærasta sínum til tveggja ára í
gær. Sambandinu lauk endan-
lega þegar hann nefbraut hana
síðasta laugardag fyrir framan
sjö ára gamla dóttur hennar.
Virkaði bara sætur strákur
Þar sem málið er í rannsókn
hjá lögreglunni vill konan ekki
koma fram undir nafni að svo
stöddu, því hún óttast að það
gæti eyðilagt fyrir sér. Hún lif-
ir þó ekki í skömm vegna þess
sem gerðist heldur segir öllum
frá því sem gerðist. Enda varla
hjá því komist þar sem hún er
með glóðarauga á báðum. Og
til hvers að ljúga til þess að
verja hann spyr hún. „Ég veit
alveg að ég gerði ekkert rangt.
Ég vil bara stoppa hann af, svo
hann haldi ekki áfram að skaða
fólk. Mér er sagt að skipta mér
ekki af því ef hann finnur sér
annað fórnarlamb en hver á þá
að láta þessar stelpur vita?“
Þau kynntust fyrir tveimur
árum. Hann birtist í lífi henn-
ar þegar hún var að skilja við
æskuástina og eiginmann sinn
til tíu ára. Saman áttu þau tvö
börn, en það reyndi á þegar
þau urðu fyrir alvarlegu áfalli
og að lokum sáu þau sér ekki
fært að halda áfram. Svo þau
skildu. En þá hitti hún þenn-
an strák, sem virkaði svo heil-
brigður og flottur. Hann var í
háskólanámi og stundaði úti-
vist af kappi, gekk á fjöll og
renndi sér á snjóbretti. „Þetta
hljómar rosa vel,“ segir hún og
bætir því við að hann sé voða
sætur strákur. „Hann lítur ekki
út fyrir að vera einhver geð-
sjúklingur.“
Bréf sem kom á óvart
Þar að auki bjó hann erlendis
þar sem hann stundaði nám.
Það hentaði henni fínt því
hún ætlaði sér ekki strax aft-
ur í alvarlegt samband. „Fyr-
ir mér var hann eins og plást-
ur á meðan ég var að ganga í
gegnum skilnaðinn. Þetta átti
aldrei að verða neitt alvarlegt.
En hann byrjaði strax að þjösn-
ast á mér og segja að ef ég elsk-
aði hann, ef ég væri hrifin af
honum þá kæmi ég út til hans
í heimsókn.“ Svo hún splæsti í
flugmiða. Skömmu seinna fékk
hún svo bréf og efni þess kom
henni verulega á óvart. „Þetta
var frá stelpu sem sagðist vera
barnshafandi eftir hann og búa
með honum. Ég kom af fjöllum
því hann hafði aldrei minnst
á annan kvenmann og ég var
ekki bara orðin hrifin af hon-
um heldur var ég einnig búin
að sofa hjá honum. Ég sendi
honum því bréf og spurði hvort
þetta væri rétt en hann laug því
þá að mér að þau væru ekki í
eiginlegri sambúð heldur hefði
hann leyft henni að búa hjá sér
þar sem hún væri orðin ólétt
eftir hann. Hann hefði frekar
kosið að hún færi í fóstureyð-
ingu því það væri ekkert á milli
þeirra. Ég vildi trúa þessu og
gerði það í blindni.“
Fleiri reyndu að vara hana
við. Hún fékk til dæmis SMS
þar sem hún var beðin um að
kynna hann ekki fyrir börnun-
um sínum. En aftur náði hann
að sannfæra hana um að þetta
væri afbrýðisöm fyrrverandi
kærasta.
Aldrei kynnst eins
ljúfum manni
Hún fór svo út að hitta mann-
inn. Seinna frétti hún að hann
hefði hent hinni konunni út og
jafnvel verið „vondur við hana“,
eins og hún orðar það. „En
hann var svo góður við mig
að ég gat ekki trúað því að það
væri eitthvað vont í honum.
Eftir ellefu rómantíska daga fór
ég aftur heim og var þá alveg
í skýjunum yfir því hvað hann
væri æðislegur.“
Viku seinna kom hann
heim til Íslands og bauð henni
upp í bústað. „Ég hafði aldrei
kynnst eins ljúfum manni.“
Tveimur vikum eftir að hann
fór aftur út hringdi hann og
sagðist vera hættur í skólan-
um, hann væri að flytja aftur
til Íslands því hann gæti ekki
lifað án hennar. „Ég vissi ekki
hvað ég var komin út í en ég
var skotin í honum og brotin
eftir skilnaðinn.“
Henni gafst heldur aldrei
færi á að jafna sig almenni-
lega á skilnaðinum því kær-
astinn varð strax afbrýðisam-
ur út í hennar fyrrverandi.
„Mjög fljótlega var þetta orðið
þannig að ég mátti ekki tala við
minn fyrrverandi án þess að
hann væri með mér og þá bara
um börnin. Mér fannst þetta
mjög skrýtið því okkar sam-
skipti voru ekki á þeim nótum
að hann þyrfti að vera afbrýði-
samur. Við höfum samt allt-
af verið góðir vinir og vorum í
sama vinahópi í mörg ár áður
en við tókum saman.“
Hataði alla vinina
Hún lét þetta ekki slá sig út af
laginu. Eftir á að hyggja sér
hún samt að smám saman var
hún að einangrast frá bæði fjöl-
skyldu sinni og vinum. En þar
sem hún vildi gera allt rétt ákvað
hún að kynna hann fyrir öllum
vinum sínum, strákum jafnt
sem stelpum. Svo hún tók rúnt-
inn. Honum hugnaðist þó fæst-
ir af hennar vinum: „Eftir smá
tíma var hann farinn að tala um
að hann hataði þennan og svo
hinn. Smám saman einangrað-
ist ég. Að lokum var hann hætt-
ur að þola alla mína vini.
Hann varð að finna eitt-
hvað á mig og bannaði mér að
drekka. Hann komst líka upp á
kant við systur mína vegna þess
að við nutum þess að spjalla
saman yfir góðum mat og rauð-
vínsglasi. Hann tók hana afsíð-
is og sagði að hún ætti ekki að
vera með vín í kringum mig.
Hún kom af fjöllum og skildi
ekki hvað hann var að fara með
þetta. En þar sem þetta skipti
mig ekki öllu máli samþykkti ég
að sleppa því bara að fá mér vín
með matnum.“
Rústaði íbúðinni
Stjórnsemin ágerðist stöð-
ugt. „Hann þoldi ekki þegar ég
skrapp út. Ein vinkona mín átti
það til að draga mig með sér í
bæinn á búðarölt eða á kaffi-
hús en fyrir vikið fór hún alveg
agalega í taugarnar á honum.
Málið er bara að ég er mikil
félagsvera og hef gaman af því
að vera í kringum fólk.“
Oft kom það henni í bobba.
Einu sinni frétti hún það frá
vinum sínum að hann hefði
talað illa um hana, borið hana
saman við sína fyrrverandi
þannig að hún kom illa út. „Ég
varð rosalega sár og hringdi
í hann til að segja að ég gæti
ekki verið með honum ef þetta
væri hans álit á mér og hann
væri að tala svona um mig.
Hann trylltist.“
Daginn eftir átti dóttir
hennar afmæli. Svo hún fór til
barnsföður síns og fyrrverandi
eignmanns til að halda henni
smá veislu. „Þá tapaði hann
sér algjörlega. Samt var ekki
eins og ég væri að fara að byrja
aftur með fyrrverandi eigin-
manni mínum. Það var ég sem
skildi við hann á sínum tíma.
En þegar ég kom heim þá var
hann búinn að rústa íbúðinni
minni, það voru föt og dót úti
um allt. Svo ég hringdi í lög-
regluna.“
Sonurinn er farinn
„Sonur minn er farinn frá mér
út af þessum manni,“ segir
hún svo. Hann er enn í grunn-
skóla og fékk að flytja aftur í
gamla heimabæinn þeirra. Það
var nefnilega þannig að þegar
fyrrverandi eiginmaður henn-
ar átti afmæli sendi hún hon-
um kveðju – „til hamingju með
daginn, njóttu hans.“ Kærastinn
sem hafði auðvitað aðgang að
Facebook-svæðinu hennar sá
kveðjuna þegar hann vaknaði
og kastaði tölvunni í vegginn.
„Sonur minn varð svo hrædd-
ur að hann bað frænku sína um
að sækja sig og vildi ekki koma
aftur heim. Ég gat ekki gert
barninu mínu það að lifa í ótta
hjá mér. Svo ég leyfði honum að
fara. Hann þekkir sig líka best í
okkar gamla bæ. En mér finnst
það auðvitað hræðilegt. Það er
líka hræðilegt að systkinin séu
ekki saman.“
Tveimur dögum seinna
fór hún sjálf. Þá kom frænka
hennar í heimsókn og hann
rauk upp, öskraði á þær báðar,
fór út og skellti hurðinni á eft-
ir sér. „Þá bað ég frænku mína
um að staldra við og pakkaði
dótinu mínu niður og fór frá
honum til hennar. En í ein-
hverjum einmanaleika hætti
ég við þegar hann kom aftur
með skottið á milli lappanna
og lofaði öllu fögru.
Ég hafði samt varann á og
hleypti honum ekki alveg að
mér. Hann borgaði til dæmis
aldrei húsaleigu.“
Sjúklegt lostasamband
Eftir að hann öskraði á bróður
hennar í fjölskylduboði hafa for-
eldrar hennar ekki heldur viljað
koma í heimsókn. Í raun hafa
nánast allir í kringum hana sagt
henni að hætta að hitta þennan
mann, því það sé greinilega eitt-
hvað að. „Um leið finnst mér ég
svo lítillækkuð því ég tek alltaf
við honum. En hann ber enga
virðingu fyrir einu né neinu.“
Hún hrífst ekki af mönn-
um sem eru með machostæla,
enda kom hann ekki þannig
fyrir í byrjun. Þegar sambönd
eru svona sjúk getur líka verið
erfitt að slíta þeim, segir hún.
„Þetta var sjúklegt lostasam-
band, hatur og ást.
Kynlífið var alveg geðveikt
og þegar allt lék í lyndi gat
ég ekki hugsað mér að hann
veitti annarri stelpu þennan
unað sem hann veitti mér. Það
er mjög erfitt að losa sig út úr
þessu og ég get alveg sagt þér
að ég er búin að gráta mikið
síðustu daga,“ segir hún klökk.
„Það kemur alveg upp hjá mér
söknuður eftir því góða sem
við áttum saman en ég vil ekki
sjá hann. Ég vil ekki að hann
komi nálægt mér eða mínum.“
Vakin með látum
Það var svo í desember sem
hann lagði fyrst á hana hend-
ur. Þá hafði hún farið út í pók-
er með vinkonu sinni og rekist
þar á aðra vinkonu. Sú hringdi
í hana klukkan tvö að nætur-
lagi. „Áður en ég vaknaði og
gat svarað vakti hann mig með
látum, hristi mig alla til, kall-
aði mig öllum illum nöfnum
og dró mig niður. Ég reyndi
að segja honum að ég vissi
ekki hvaða númer þetta væri
en þetta væri pottþétt enginn
karlmaður þar sem ég var búin
að slíta sambandi við alla mína
strákavini og meira að segja
búin að loka á suma á Facebo-
ok.
Auðvitað var það algjör
geðveiki og ég hefði átt að átta
mig á því en ástin getur ver-
ið blind og ég hélt að ég gæti
hjálpað honum.
En hann vildi ekki hlusta.
Ég henti honum út en næsta
morgun kom hann aftur og
sparkaði í bakið á mér, fleygði
mér niður og kýldi mig svona
fimm, sex sinnum í andlitið.“
Leið eins og hvítu hyski
Í kjölfarið hringdi hún aftur á
lögregluna. „Ég fékk það á til-
finninguna að ég væri bara
hvítt hyski sem léti þetta yfir sig
ganga, eins og ég þyrfti að verja
það hvað ég hefði verið að gera
og af hverju hann gerði þetta
gagnvart mér.
Mér var sagt að lögreglan
yrði að tala við barnavernd
en börnin voru ekki einu
sinni heima þar sem þetta var
pabbahelgi. Síðan var sett út
það að það væri drasl heima
hjá mér, jú, það var drasl en
maðurinn hafði líka gengið
berserksgang heima hjá mér
og ég hafði farið út kvöldið
áður og kastað einhverjum föt-
um á sófann. En þetta var ekk-
ert sem ég gat ekki tekið saman
á nokkrum mínútum. Þannig
að ég upplifði hroka gagnvart
mér.“
Seinna fór hún svo upp á
lögreglustöðina í Breiðholti og
ræddi við lögreglumann á vakt.
Hann var mjög almennilegur
en varaði hana þó við því að ef
hún legði fram kæru á hendur
manninum væri viss hætta á
því að hann myndi æsast enn
frekar upp. „Ég gaf skýrslu en
var ráðlagt að kæra ekki því ég
var hvort eð er ekki stórslös-
uð, ég var ekki brotin eða neitt
slíkt.“
„Vona að þú fáir
frið í hjarta“
Nokkrum dögum seinna sendi
hann henni svo SMS: „Þú ert
svo falleg, yndisleg og frábær
bið fyrir ykkur og vona að þú
fáir frið í hjarta og líði betur
með sjálfa þig og þá sem þér
þykir vænt um <3<3<3“
Hann ætlaði ekkert að gef-
ast upp og var í stöðugu sam-
bandi við hana, með ýmiss
konar játningar og yfirlýsing-
ar. Þann 20. desember sendi
hann til dæmis: „Æj S mín :-*
við elskum hvort annað svoo
heitt!!! En viljum við halda
áfram í stríði við ástina, eða
gefa henni frið svo hjartað slái
amk rétt?? Því ég get ekki meir
af reiði og áhyggjum yfir þér
sem ég elska svo heitt <3<3<3“
Hún fór til ráðgjafa sem
hjálpaði henni að takast á við
afleiðingarnar og vera sterk en
með endalausum ástarjátn-
ingum og fögrum orðum tókst
honum að vinna hana aftur.
„Maður verður háður þess-
um fögru orðum,“ segir hún
og andvarpar um leið og hún
hristir husinn af vanþóknun.
Þráði fjölskyldulíf
Hann stóð sig síðan vel í allan
vetur en þegar skólanum lauk
í vor byrjaði ballið aftur. „Síð-
ustu fjóra mánuði var hann
hjá mér, einstæðri móður í lág-
launavinnu, án þess að leggja
sitt af mörkum til heimilisins.
Þannig hefur það verið,
mynstrið, síðan við kynnt-
umst, hann var góður í þrjá
mánuði en sprakk svo. Hann
er tifandi tímasprengja og
hagaði sér oft eins og vitleys-
ingur. Það fór auðvitað í taug-
arnar á mér en svona menn
eru snillingar í því að eigna
sér konur, fyrst með því að ýta
vinum mínum frá mér og síð-
an fjölskyldunni. Ég veit það,
að ef ég hefði haldið þessu
áfram hefði ég ekki átt neinn
að nema hann.“
Fyrir rúmum
mánuði fékk hún
svo nóg og henti honum út.
Viku síðar komst hún að því að
hún væri ólétt. Hann lét sér ekki
segjast og hélt áfram að reyna.
„Þegar ég sagði honum að ég
væri ófrísk en vildi ekki taka við
honum aftur þá hringdi hann
í barnaverndarnefnd og sagð-
ist vera hræddur um að ég væri
farin á fyllerí og í dóp.
Ég fór ekki á fyllerí. Aftur á
móti fór ég strax að taka fólín-
sýrur þó að ég vissi ekki hvort
ég gæti ekki átt þetta barn. Ég
þráði þetta fjölskyldulíf en vissi
það innst inni að ég gæti ekki
leyft þessum manni að fylgja
mér allt mitt líf. Ég var því rosa-
lega viðkvæm.“
„Með geðveikisglampa
í augunum“
Í síðustu viku kom hann svo
heim til hennar og gekk beint
inn á bað þar sem hann klippti
brjóstahaldarann hennar í
sundur. Morguninn eftir sá
hún þetta, reiddist og bað
hann að fara. „Þá fór hann inn í
fataherbergi og reif niður kjól-
ana mína. Ég sagði honum að
fara út en hann brjálaðist, tók
í höndina á mér með þennan
geðveikisglampa í augunum.“
Dóttir hennar var heima og
vegna hennar hélt hún ró sinni
en var ákveðin í því að hann
yrði að fara. Hann lét ekki segj-
ast og reyndi að henda óhreina
tauinu ofan í klósettið. „Ég
var orðin svo hrædd að ég
tók skæri sem ég gæti not-
að mér til varnar í ein-
hverri geðshræringu. Ekki
það, ég hefði ekki notað
þau gegn honum. Hann
sló þau síðan úr
höndunum á
mér og kýldi
mig síðan.“
Óttinn
og sárs-
aukinn
tóku völd-
in og það
sem gerð-
ist næst er í
þoku. „Dótt-
ir mín segir að
hann hafi kýlt mig
ítrekað en ég er nán-
ast viss um að hann
hafi bara kýlt mig einu
sinni í andlitið en tekið
á mér víðar. Ég er allavega
marin og blá bæði á hálsinum
og líkamanum.“
Gæti hann drepið?
„Ég sá það að hann var tilbú-
inn til að drepa mig.“ Hún seg-
ir að þegar morð var framið á
Íslandi um daginn hafi hann
sagt að það væri ekki skrýtið
að menn færu þessa leið því af-
plánunin er svo stutt. „Ég var
sammála því og við ræddum
þetta aðeins. Seinna velti ég
því fyrir mér hvort hann væri
jafnvel maður til þess að gera
þetta sjálfur. Hann virðist ekki
hafa stjórn á sér svo það gæti
endað illa þegar hann byrjar.
Hann er svo eigingjarn á
mig að ég held að hann sé til-
búinn til að gera ýmislegt til að
missa mig ekki.“
Henni stóð allavega ekki á
sama þegar hún stóð frammi
fyrir honum í eldhúsinu
Hún átti sér einskis ills von þegar hún kynntist þessum sæta strák
sem stundaði háskólanám og gekk á fjöll. Þegar hann sagðist hata
meira og minna alla vini hennar runnu þó á hana tvær grímur og
ekki skánaði það þegar hann rústaði íbúðinni í afbrýðisemikasti.
Með fagurgala tókst honum þó alltaf að vinna hana til sín aftur
þar til hann nefbraut hana í síðustu viku fyrir framan sjö ára dóttur
hennar. Nú er hún búin að kæra en er óttaslegin og þráir vernd,
enda ekkert sem getur haldið honum í burtu og hún veit aldrei upp
á hverju hann tekur næst.
Ingibjörg Dögg
Kjartansdóttir
ingibjorg@dv.is
Viðtal
Áverkarnir Þessi mynd er tekin nokkrum dögum eftir að maðurinn nef-
braut hana. Hér sést að áverkarnir voru verulegir þótt erfitt sé að greina
skurð við annað augað og stóra kúlu á enninu.
Viðvörun! Konan hefur lúmskan grun um að maðurinn sé kominn með nýtt fórnarlamb í sigtið þótt hann sé ekki
búinn að sleppa tökunum á henni og reyndi að vara viðkomandi við með því að deila sinni sögu með henni í gegnu
m
Facebook. Hún fékk ekkert svar.
Sláandi status Sonur konunnar setti þennan status inn á Facebook. Hann er enn í grunnskóla og hefur auðvitað
áhyggjur af mömmu sinni. Hér sést hvernig langamma hans svaraði honum. „Ég sá það að
hann var tilbú-
inn til að drepa mig.
„Eiga svona
menn bara
að ganga um lausir
þar til þeir drepa
einhvern?
24. ágúst síðastliðinn „Mér líður
þannig. Eins
og allt sé brotið í
tætlur.
Heimurinn hrundi Konan er enn
að glíma við alvarlegar afleiðingar
ofbeldisins en hún fór ansi langt
niður eftir árásina.