Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.2014, Blaðsíða 13

Vikublað 8.–10. apríl 2014 Fréttir 13
sem heldur hafi ekki verið búið að
draga áminninguna til baka þann
18. október 2013 þegar stjórn LÍN
skilaði tillögu sinni um að hún teldi
þrjá umsækjendur hæfa til að gegna
starfinu en jafnframt að Kristín
Egils dóttir væri hæfust. Að minnsta
kosti lét stjórn LÍN þess ekki getið í
tillögu sinni til Illuga að búið væri að
draga áminninguna til baka.
Þetta bendir til þess að áminn-
ingin hafi verið dregin til baka eftir
að Illugi fékk málið til sín frá stjórn
LÍN eða að búið hafi verið að draga
áminninguna til baka eftir að Illugi
fékk tillöguna frá stjórn LÍN.
Taldi hana ekki hafa fengið
áminningu
Líkt og kom fram í máli Illuga
Gunnarssonar í viðtali við DV þá
leit hann svo að Hrafnhildur Ásta
hefði ekki fengið neina áminningu
til að byrja með: „Nei, hún fékk
ekki áminningu því hún var dregin
til baka. Út af því að hún var dregin
til baka þá má ég ekki láta það hafa
nein áhrif á mig.“
Á sama tíma og Illugi sagði að
hann hefði litið svo á að Hrafnhildur
Ásta hefði ekki fengið áminningu þá
taldi hann það ekki heppilegt að
hún hefði ekki greint frá því í ráðn-
ingarferlinu að hún hefði fengið
áminninguna. „Ég tók það upp við
hana [Hrafnhildi Ástu] og sagði að
það hefði verið óheppilegt og held-
ur verra að svo hefði ekki verið og
innti hana eftir þessu. Hún hafði
sínar ástæður sem meðal annars
undirstrikast af því að þessi áminn-
ing var dregin til baka. Það var
augljóslega gert á málefnalegum
forsendum. Þetta er það sem máli
skipti fyrir mig.“
Illugi greindi jafnframt frá því
í viðtali við DV að umhverfisráð-
herra, Sigurður Ingi Jóhannsson,
hefði óskað eftir því að embætti um-
boðsmanns Alþingis veitti álit sitt á
áminningunni og réttmæti hennar.
Hann sagði að sú niðurstaða hefði
verið sú að áminningin væri ólög-
mæt og að líklega myndi íslenska
ríkið tapa dómsmáli þar sem tekist
væri á um lögmæti hennar.
Umhverfisráðuneytið hefur ekki
verið reiðubúið að veita upplýsingar
um hvenær áminningin var dregin
til baka.
„Verulegur samskiptavandi“
Í stefnunni er samskiptavandinn
sem Hrafnhildur Ásta var áminnt
fyrir í umhverfisráðuneytinu rakinn
í nokkuð ítarlegu máli. Þar segir
meðal annars: „Ásta Hrafnhildur
Þorvaldsdóttir (ÁHÞ) hafði starfað
um langt árabil hjá umhverfisráðu-
neytinu og sem skrifstofustjóri frá
árinu 2004. Innan ráðuneytisins
var verulegur samskiptavandi sem
ráðuneytinu hafði ekki lánast að ná
tökum á. Eins og títt er við þess hátt-
ar aðstæður höfðu einstakir starfs-
menn mismunandi skoðanir á hvað
olli þessu eða hverjum væri um að
kenna.“
Í stefnunni segir að starfsmaður
ráðuneytisins hafi kvartað undan
einelti Hrafnhildar Ástu og að í sam-
ræmi við verkferla stjórnar ráðsins
hafi utanaðkomandi sérfræðing-
ur, vinnusálfræðingurinn Marteinn
Steinar Jónsson, verið kallaður til.
Þetta var gert í tíð setts ráðuneytis-
stjóra í umhverfisráðuneytinu,
áður en Stefán Thors, fyrrverandi
skipulagsstjóri ríkisins, var ráðinn í
starfið í apríl 2013. Ráðuneytisstjór-
inn sem verið hafði í starfinu þar á
undan, Magnús Jóhannesson, hafði
ekki tekið á vandamálinu.
Ræddi við 20 starfsmenn
Svo segir um rannsókn Mar teins
Steinars: „Hann ræddi við
Vill þrettán milljónir
Kristín Egilsdóttir hefur
stefnt íslenska ríkinu út
af þeirri ákvörðun Illuga
Gunnarssonar að ráða
Hrafnhildi Ástu Þorvalds-
dóttur í starf fram-
kvæmdastjóra LÍN. Hún
krefst þrettán milljóna
vegna þess tjóns sem hún
telur sig hafa orðið fyrir.
Mynd SigTRygguR ARi
Fer í mál við ríkið
„Ágæta samstarfsfólk,
Marteinn Steinar Jónsson, fyrirtækja-
og vinnusálfræðingur, skilaði til mín í
sumar skýrslu um úttekt sína á meintum
samskiptavanda innan ráðuneytisins.
Meginniðurstaða Marteins er í stuttu
máli sú að það sé hafið yfir skynsamlegan
vafa að HÁÞ [Hrafnhildur Ásta Þorvalds-
dóttir] hafi margsinnis með óásættanlegu
viðmóti sínu og framkomu stuðlað að
samskiptavanda innan ráðuneytisins.
Að loknu andmælaferli hef ég nú gripið
til viðeigandi aðgerða í samræmi við 21.
grein laga nr. 70 1996 [grein sem fjallar um
áminningu ríkisstarfsmanna].
Kveðja, Stefán“
„Hafið yfir skynsamlegan vafa“
Hrafnhildur Ásta Þorvaldsdóttir er systir
Ólafs Barkar Þorvaldssonar hæstaréttar-
dómara. Þau eru náin skyldmenni Davíðs
Oddssonar, fyrrverandi forsætisráðherra.
Ráðning Ólafs Barkar í Hæstarétt er ein
þekktasta ráðning seinni tíma hjá hinu
opinbera á Íslandi og hefur henni iðulega
verið stillt upp þannig að hann hafi notið
skyldleika síns við Davíð enda var hann
ekki metinn hæfastur.
Björn Bjarnason, þáverandi dóms-
málaráðherra og meðráðherra Davíðs
í ríkisstjórn á þeim, skipaði hann sem
dómara við réttinn árið 2003. Hæstiréttur
hafði metið umsækjendurna um starfið
og skilaði tillögum til Björns. Þeir Eiríkur
Tómasson og Ragnar Hall voru taldir hæf-
ari en Ólafur Börkur til að gegna starfinu
en samt fékk hann það. Þá var Hjördís
Hákonardóttir einnig talinn uppfylla
hæfisskilyrði um starfið.
Þau Ragnar, Hjördís og Eiríkur fóru fram
á rökstuðning fyrir ákvörðuninni og sagði
Ragnar í því sambandi: „Ég tel að umsögn
Hæstaréttar verði ekki skilin öðruvísi en
svo að það séu tveir menn úr átta manna
hópi sem séu hæfari en aðrir til að gegna
þessari stöðu. Úr því að ráðherra skipar
mann sem er ekki annar þessara tveggja,
þá langar mig að fá skriflegan rökstuðn-
ing fyrir því.“
Í svari Björns Bjarnasonar var það einkum
talið Ólafi til tekna að hann bjó yfir þekk-
ingu á Evrópurétti. Árið 2004 snupraði
embætti umboðsmanns Alþingis Björn
Bjarnason fyrir þessa ráðningu en komist
var að þeirri niðurstöðu að hún hefði
ekki byggt á málefnalegum forsendum.
Engir frekari eftirmálar urðu hins vegar
af málinu og varði Björn ákvörðun
sína á vefsvæði sínu eftir að ákvörðun
lá fyrir: „Álitið hefur, eins og ég hef
ítrekað sagt undanfarna daga, að geyma
lögfræðilegar vangaveltur, sem eru til
leiðbeiningar um framtíðina, án þess að
umboðsmaður hnekki niðurstöðu minni
eða því mati, að sérþekking í Evrópurétti
sé málefnaleg forsenda fyrir vali á
hæstaréttardómara.“
Í tilfelli Ólafs Barkar var það Evrópu-
rétturinn sem tryggði honum starfið en í
tilfelli Hrafnhildar Ástu var það þekking
hennar á stjórnsýslulögum.
Umboðsmaður taldi
forsendurnar ómálefnalegar
Ólafur Börkur Þorvaldsson
hæstaréttardómari
Rökstuðningur
Illuga
„Það sem mér fannst skipta töluvert
miklu máli var reynsla hennar [Hrafnhild-
ar Ástu Þorvaldsdóttur] af fjármálastjórn
og reynsla hennar af opinberri stjórnsýslu
því það reynir mjög á það inni í Lánasjóðn-
um. Og síðan vinna í kringum fjárlagagerð,
það skiptir miklu máli að það sé þekking
á slíku. Það er einkum þetta þrennt sem
mér fannst mikilvægast við þennan
kandídat sem síðar fékk starfið.“
Rökstuðningurinn
fyrir ráðningunni
„Ráðuneytið tók viðtöl við þrjá umsækj-
endur sem stjórn Lánasjóðs íslenskra
námsmanna lagði til í umsögn sinni og
tillögu og var það niðurstaða mennta-
og menningarmálaráðherra [Illuga
Gunnarssonar]
að Hrafnhildur
Ásta Þor-
valdsdóttir
væri best til
þess fallin
að starfa
sem fram-
kvæmdastjóri
Lánasjóðs
íslenskra
náms-
manna.“
n Vill þrettán milljónir út af ráðningu Hrafnhildar Ástu n Þriðja deilumálið vegna ráðninga ættmenna Davíðs Oddssonar