Dagblaðið Vísir - DV - 08.04.2014, Blaðsíða 22

Vikublað 8.–10. apríl 201422 Umræða
Umsjón: Henry Þór BaldurssonEkkert mál fyrir Össur
Bitbeinið Borgartún - Bílastæðum hefur fjölgað!
E
itt af þremur málunum sem
Sjálfstæðisflokkurinn mun
ráðast í fyrir komandi borg­
arstjórnarkosningar eru
breytingarnar við Borgartún og bíla­
stæðamál. Morgunblaðið reið á vað­
ið með opnugrein um hið „skelfi­
lega ástand“. Þar var meðal annars
greint frá því að manneskja sem
vinnur í Borgartúninu, geti ekki hitt
venslafólk sitt sem vinnur líka vinna
í Borgar túninu – „því annars missir
hún bílastæðið“.
Einnig var greint frá því að sumir
sem vinna í Borgartúni 6 þurfi að
leggja við Borgartún 20. Hugsið ykk­
ur þá „skelfingu“ að þurfa að ganga
fram hjá 7 byggingum til að komast
í vinnuna!
Þar sem þessi tilraun Sjálfstæðis­
flokksins er frekar örvæntingar­
full, datt mér í hug að þarna væri
nú sennilega eitthvað bitastætt. Ég
hringdi nokkur símtöl upp í fram­
kvæmdasvið og borgarskipulag og
komst að því að bílastæðum við
Borgartún hefur ekki fækkað við
breytingarnar.
Þeim hefur fjölgað – Ekki fækkað
eins og Morgunblaðið/Sjálfstæðis­
flokkurinn heldur fram. Með tilkomu
bílastæðahússins í kjallara Höfða­
borgar, hefur bílastæðum fjölgað
gríðarlega og þegar bílastæðahús­
ið verður tilbúið (vinna í gangi)
munu bílastæði í bílastæðahúsum
verða 800 talsins. Bílastæðum á yfir­
borði fækkar að vísu úr 3.500 í 3.450
sem er 1,5% fækkun yfirborðsstæða.
Heildarfjölgun stæða við Borgartún
er samt um 25%.
Það er óheiðarlegt að tala um
fækkun bílastæða og taka fyrir utan
sviga 800 bílastæði í bílastæðahús­
um. Inntak Morgunblaðsins er (eins
og oft áður) að halda fram staðleys­
um og bera fram eins og um stað­
reyndir væri að ræða. Ljóst er að
ásetningar(stak)steinar Sjálfstæðis­
flokksins eru fáir og veikburða enda
hefur núverandi meirihluti Besta og
Samfylkingar staðið sig vel.
Borgatún er miklu flottara eftir
breytingarnar. Gatan er bæði vist­
legri og fallegri. n
H
inn eini sanni þjóðarréttur
Íslendinga eru pulsur. Já,
pulsur; ekki pylsur. Hin sér­
íslenska pulsa er dúnmjúk,
rennur ljúft niður og er al
dente; lítið eitt stinn undir tönn.
Svarthöfði hefur alla tíð frá því
að hann settist að á Íslandi dáðst
að íslensku pulsunni. Hún minnir
hann á góðmeti sem var á boðstól­
um í fjarlægum vetrarbrautum á
tímum heimsveldis Svarthöfða;
Welding­pulsuna, sem kennd var
við Lawrence nokkurn Welding, en
hann var frægur matreiðslumeistari
á plánetunni G.L.I.T.N.I.R. 5743b.
Ólíkt hinni hefðbundnu vín­
arpylsu er Welding­pulsan silkimjúk
og lin, lippast niður undir tönn og
er safarík og temmilega sölt. Hún
er næstum því eins og kæfa, hún er
svo mjúk, og meira að segja strang­
trúuðustu kjötmeistarar geta ekki
annað en dáðst að linkind hennar.
Ólíkt öðrum pulsum þá stendur
Welding­pulsan ekki í neinum.
Eitt af þjóðartáknum Íslendinga
er útrásarvíkingurinn, og ein af
ástæðum þess að pulsur eru svo vel
metnar á Íslandi er sú að hinn fram­
kvæmdaglaði, harði og sjálfsöruggi
víkingur, hvort sem hann er í útrás
eða innrás, laðast náttúrlega að mýkt
og linkind pulsunnar.
Útrásarvíkingurinn holdgerist í
Jóni Ásgeiri Jóhannessyni, en það
er líkt og þjóðarbúið hafi fylgt hans
persónulega auð. Til hvers að mæla
hagsveiflur? Miklu betra að skoða
bara bankabókina hans! Fyrir hrun
leigði hann Reykjavíkurhöfn undir
brúðkaupið sitt og bar á borð lunga­
mjúkt, japanskt gæðanaut fyrir
mýmarga vini og vandamenn. Eftir
hrun hélt hann pulsuveislu heima
hjá sér fyrir nánustu ættingja.
Það sýnir og sannar að Jóni
Ásgeiri er annt um Íslendinga, hann
setur okkur fordæmi í blíðu og stríðu,
hann lifir sem við. Hann er miklu
meira tákn Íslands en
einhver forseti. Það er
því ekki skrýtið að lands­
menn, líkt og Jón Ásgeir,
kunni vel að meta pulsuna.
Nú er hins vegar svo
komið að Jón Ásgeir hefur
verið dreginn fyrir dóm, þar
sem ást hans á pulsum hef­
ur meðal annars verið opin­
beruð. En það er augljóst að
Jón Ásgeir gerði ekkert
rangt. Það er ekki
hægt að álasa
fuglinum fyr­
ir að fljúga,
eða víkingn­
um fyrir
að fara í
víking.
Svarthöfði lítur raunar
þannig á málið að við séum í
stríði við eigið eðli með þess­
um málaferlum. Hann er
blóraböggull fyrir okkar
innri útrásarvíking og ást
á pulsum. Honum skal
fórnað fyrir syndir okkar.
Eftir munum við standa
með fórnarhnífinn, en
lífið mun halda áfram.
Við getum ekki fangelsað
eigið eðli, og sagan geng­
ur í hringi. n
Welding-pulsan
Svarthöfði
Teitur Atlason
skrifar
Af blogginu
1 Setti af stað söfnun og spurði mánuði síðar:
„Af hverju ætti ég að safna
fyrir ykkur?“ Öll fjárframlög til
Hjálparsamtaka Íslendinga voru lögð
beint inn á persónulegan reikning Ró-
berts Guðmundssonar stofnanda.
47.552 hafa lesið
2 „Hún græðir ekkert á því að vera í útistöðum við
fjölskyldu sína“ Stuðningsmenn
Sigurbjargar Gunnarsdóttur segja
Gunnar, föður hennar, eiga að fagna
rannsókn á Krossinum.
34.046 hafa lesið
3 „Ég styð strákinn minn alla leið“ Bassaleikari Ring of
Gyges er sonur Írisar í Buttercup.
25.106 hafa lesið
4 18 ára íslenskur drengur skotinn til bana í skot-
gröfum Fjöldi íslenskra hermanna
féll í fyrri heimsstyrjöldinni.
22.021 hefur lesið
5 Átta smokka nóttin í Nata Sigmundur Ernir Rúnars-
son sagði frá óvenjulegri uppákomu í
ferðalagi í Botsvana.
17.323 hafa lesið
Mest lesið
á DV.is
sAmseTT mynd