Dagblaðið Vísir - DV - 02.05.2014, Blaðsíða 22

Helgarblað 2.–5. maí 201422 Fréttir
G
uðmundur Óli Berg-
mann Steingrímsson er
sonur þeirra Maríu Þór-
dísar Guðmundsdóttur
og Steingríms Kristins
Sigurðssonar. Steingrímur framdi
sjálfsvíg í september árið 2012 og
skildi eftir eiginkonu og sex börn.
Guðmundur Óli er elstur systkin-
anna, 28 ára, en sá yngsti var aðeins
fjögurra ára þegar faðir þeirra dó.
Móðir hans, María, reyndi einnig
að svipta sig lífi sama dag, án þess
að vita af áformum Steingríms.
Guðmundur Óli hefur ekki þegið
neina sálfræðihjálp en segir að það
hjálpi honum að ræða opinskátt
hvað gerðist. Hann virðir ákvörðun
föður síns og segist ekki þurfa skýr-
ingu á því sem gerðist.
„Það bjóst enginn við þessu“
„Fyrr um sumarið reyndi mamma
að svipta sig lífi. Í kjölfarið voru for-
eldrar mínir mikið á Akureyri að
leita sér hjálpar. Pabbi hitti þá sál-
fræðinga og fékk að vita að hann
glímdi við kvíðaröskun. Hann var
í áfalli yfir því sem hafði gengið á,
sjálfsvígstilraun mömmu kom hon-
um mjög á óvart. Þau hittu bæði
geðlækna og sálfræðinga eftir það
og pabba virtist ganga vel að ná
bata en mamma var sett á lyf.
Hún hitti lækni á Húsavík sem
var ekki hrifinn af lyfjunum en
þótt hann hafi sagt geðlækninum á
Akur eyri frá því var lyfjaskammtur-
inn aukinn. Það hafði slæm áhrif á
mömmu sem leið verr og ástandið
versnaði. Pabbi tók það kannski inn
á sig, ég veit það ekki, en líklega hef-
ur það haft áhrif.
Ég held að þetta hafi verið
skyndiákvörðun,“ segir Guðmundur
Óli.
Hann var að vinna í bakaríinu
með föður sínum þennan dag og
veitti því ekki eftirtekt að eitthvað
var að. „Pabbi var eðlilegur í
vinnunni. Hann fór snemma heim,
sem hann gerði annað slagið. Ég
veit ekki hvað gerðist svo. Það er
allt óljóst,“ segir Guðmundur Óli.
„Sama morgun og pabbi framdi
sjálfsvíg reyndi mamma það líka, en
þau vissu ekki af hvort öðru.
Mamma man voða lítið eftir
þessum morgni, bara að hann var
hress en henni fannst skrýtið að
hann vildi ekki taka hundinn með
upp í sumarbústað. Hann skyldi
ekki eftir neitt bréf. Mig grunar að
hann hafi ekki hugsað þetta lengi.
Enginn hafði heyrt hann tala um
þetta. Hann var frekar lokaður en
hafði opnað sig aðeins í kjölfar þess
sem hafði gengið á. Svo kom þetta
upp úr þurru, það bjóst enginn við
þessu.“
Ekki mömmu að kenna
Móður hans var bjargað, en eftir
að hún kom af gjörgæslu var henni
haldið sofandi í tvo eða þrjá sólar-
hringa. „Hún var á sterkum lyfjum
og fékk ekki að vita að pabbi væri
dáinn fyrr en hún var vakin. Það var
kannski ágætt.“
Hann segir að móðir hans hafi
ekki sýnt þeim bræðrum mikil við-
brögð. „Hún vildi fyrst og fremst
kenna sjálfri sér um. Við vorum
duglegir að segja henni að þetta
hefði ekki verið henni að kenna. Ef
einhver sviptir sig lífi þá er það yfir-
leitt aldrei neinum að kenna.
Ég segi ekki að það sé alltaf svo-
leiðis, stundum eru orsakavaldar
eins og einelti eða misnotkun. En
mamma kenndi sjálfri sér um og
ég vona að hún geri það ekki enn.
Hefði viljað
hafa pabba lengur
n Missti föður sinn í sjálfsvígi og móður sína næstum líka n „Þetta er engin lausn“ n Virðir ákvörðun föður síns
„Það fremur
enginn
sjálfsmorð af
því að hann
langar til þess
Rögnvaldur Már Helgason
rognvaldur@dv.is „Þetta
veldur fleiri
vandamálum en
það leysir