Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1953, Blaðsíða 18
16»
BúnaCarskýrslur 1951
skýrslum skattanefnda og skýrslum eftirlitsmanna með kláðaböðun, en
sú böðun fór víða fram öðru hvoru megin við áramótin 1951—52.
Skýrslur böðunarmanna ná til alls sauðfjár í Suður-Þingeyjarsýslu og
Kelduneshreppi í Norður-Þingeyjarsýslu, í Húsavík, 5 austustu hrepp-
um Vestur-Skaftafellssýslu, Akranesi og Borgarfjarðarsýslu, Snæfells-
nessýslu, Hörðudals-, Miðdala- og Hvammshreppum í Dalasýslu, Austur-
Barðastrandarsýslu, flestum hreppum ísafjarðarsýslu, Strandasýslu allri,
Austur-Húnavatnssýslu að undanteknum Svínavatnshreppi, miklum
hluta Skagafjarðarsýslu og Eyjafjarðarsýslu og í Siglufirði. Vafi getur
leikið á þvi um fáeina hreppa í Dalasýslu, Isafjarðarsýslu, Skagafjarð-
arsýslu og Eyjafjarðarsýslu, livort böðunarskýrslur hafa komið þaðan
allar, og hefur þeim hreppum öllum verið sleppt við samanburð þenn-
an. Eftir eru þá hreppar og kaupstaðir, þar sem baðað hefur verið
179 937 fjár, en í þeim sömu hreppum voru taldar fram til búnaðar-
skýrslu 170 197 sauðkindur, og hefur þá vantað 5,4% sauðfjárins á
búnaðarskýrslur. Mest hefur vantað í Vestur-Skaftafellssýslu, rétt við
10%. Alls staðar hefur ofurlítið fleira fé komið á böðunarskýrslu en á
búnaðarskýrslu, nema í Lýtingsstaðahreppi í Skagafjarðarsýslu og
Skriðuhreppi í Eyjafjarðarsýslu, en þar var ofurlítið fleira frarn talið
til búnaðarskýrslu en baðað var. Þeim hreppum var báðum sleppt úr
samanburðinum, vegna þess að nokkur hætta gat verið á, að hér vant-
aði í böðunarskýrslurnar, en hins vegar var þessi munur svo lítill, að
hann getur stafað af því, að talið hafi verið með á böðunarskýrslum
næstu hreppa fé frá 1—3 bæjum þessara lireppa.
Rétt þykir að taka það fram hér, að ekki kemur hver sauðkind
fram á búnaðarskýrslum, sem fram er talin til skatts. Er því þessi
samanburður við böðunarskýrslurnar sönnun þess, að mjög fátt sauðfé
er dregið undan við framtal lil skatts. En að þessu sinni má gera ráð
fyrir, að sauðféð hafi verið talið 5,4% færra á búnaðarskýrslum en það
var raunverulega, og að rétt tala þess liafi þá verið nálægt 433 þús. í árslok
1951. Undanfarin ár mun eitthvað meira hafa á vantað, að allt sauðfé
liafi verið talið fram lil búnaðarskýrslu, og hefur t. d. fækkun sauð-
fjár frá 1950 til 1951 verið eitthvað meiri en skýrslur sýna, líklega
allt að 10 þús. Þetta stafar þó ekki af breylingu á framtalinu til skatts,
heldur af því einu, að í þetta sinn hefur ríkar verið eftir því gengið
en áður, að allt, er landbúnaðinn varðar og fram er talið til skatts, sé
á búnaðarskýrslu tekið.
Tala geitfjár var 207 í árslok 1950 og aftur 207 í árslok 1951.
Hross skiptust þannig eftir aldri 1949—51:
1949 1950 1951 Fjölgun 1951, %
4 vetra ofi eldri ......... 34 362 34 299 34 238 -s- 0,2
2—3 vetra ................. 5 142 4 821 5 805 19,0
Folöld .................... 2 308 ___________ 3 160 1 368 -í- 56,7
Hross alls
41 812
42 280
41 411
-4- 0,4