Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.2008, Síða 38

föstudagur 29. ágúst 200838 Sport
„Það er stórkostlegt að koma og hitta
fjölskylduna aftur. Ég er búinn að
vera gríðarlega mikið frá og það hef-
ur reynt á fjölskylduna, en þegar vel
gengur þá eru allir sáttir,“ segir Guð-
mundur Guðmundsson, landsliðs-
þjálfari Íslands í handknattleik, dag-
inn eftir heimkomuna eftirminnilegu
þar sem allt að 50 þúsund manns
mættu til þess að fagna hetjunum í
miðbænum.
„Þetta var einhver stórkostlegasti
dagur lífs míns. Hann er ógleym-
anlegur. Í fyrsta lagi tóku Flugleiðir
ótrúlega vel á móti okkur. Flugið yfir
Reykjavík var frábært og við hreinlega
bara trúðum því ekki þegar við sáum
allt þetta fólk sem saman var komið
til að fagna okkur. Þarna voru aðilar
úr öllum geirum þjóðfélagsins, ungir
sem aldnir, og við upplifðum ofboðs-
legt stolt og þakklæti. Þetta var of gott
til að vera satt,“ segir Guðmundur.
Guðmundur segir strákana hafa
vitað af því að til stæði að taka á móti
þeim en þeim hafi ekki dottið í hug
hversu stór móttakan yrði. „Ég hafði
helst áhyggjur af því að enginn myndi
mæta,“ segir Guðmundur hlæjandi.
„Ég sagði við strákana í gríni meira
en alvöru að þetta gæti orðið vand-
ræðalegt ef enginn mætti,“ segir Guð-
mundur. „Þetta sýnir hins vegar að
fólkið er ánægt og okkur er gríðarlega
mikils virði allur þessi stuðningur
sem við höfum fengið.“
Eftir móttökuna á Arnarhóli var
haldið að Bessastöðum þar sem
landsliðið tók við orðum frá forsetan-
um en Guðmundur fékk stórriddara-
kross. „Það er gríðarlegur heiður að fá
þetta afhent. Þetta hefur mikla merk-
ingu fyrir mig og alla strákana. Við lít-
um svo á að við séum fulltrúar þjóð-
arinnar og uppskerum laun erfiðisins.
Svo fáum við þarna á táknrænan hátt
viðurkenningu fyrir störf okkar. Það
er mér og strákunum gríðarlega mik-
ils virði,“ segir Guðmundur.
Um leið og sigrunum á Ólympíu-
leikunum fjölgaði jókst handboltaá-
hugi á Íslandi. Á endanum var það svo
að nánast hvert mannsbarn í landinu
fylgdist með framgöngu landsliðs-
ins. Guðmundur segist ekki hafa get-
að gert sér í hugarlund hversu mikið
handboltafár var í gangi. „Ég sá aldrei
blöðin á meðan ég var úti. Það eina
sem við hugsuðum um var næsti leik-
ur. Svo vannst hann og þá kom næsti.
Við vorum raunverulega með und-
irbúninginn í gangi á næsta leik og
það gerði þennan árangur möguleg-
an. Við upplifðum aldrei neitt af því
sem var í gangi heima á Íslandi þó við
fengum að sjálfsögðu fregnir af því að
fólk væri ánægt með árangurinn.“
Áttu vart orð yfir framgöngu
Íslendinga
Guðmundur segir upplifunina af
því að leika á ólympíuleikum vera
einstaka. Hann tiltekur nokkra há-
punkta sem komu upp. „Fyrsti leik-
urinn var gegn Rússum og var algjört
lykilatriði í árangri okkar. Þar gáfum
við tóninn. Sá leikur endurspeglaði
keppnina í heild og hann var mjög vel
leikinn af okkar hálfu gegn sterku liði
Rússa,“ segir Guðmundur.
„Eins var stórkostlegt að ná að
jafna á móti Dönum og Egyptum. Í
báðum þessum tilvikum tókum við
markmanninn útaf og settum auka-
mann í sóknina í lokin. Við höfðum
æft þetta atriði skömmu áður og því
var mjög ánægjulegt fyrir mig sem
þjálfara að sjá svona hluti ganga upp,“
segir Guðmundur, en nefnir einnig
frábæran sigur á Pólverjum og Spán-
verjum sem eftirminnilega.
Guðmundur segist hafa feng-
ið mjög jákvæð viðbrögð frá aðilum
innan handboltageirans á leikun-
um. Forráðamenn og þjálfarar ann-
arra liða hrósuðu þeim í hástert. „Það
bjóst enginn við þessu og þjálfarar
liðanna létu það í ljós við mig að þeim
fannst við spila ótrúlega vel. Þjálfarar
Frakka, Þjóðverja og Dana töluðu við
mig og áttu vart orð yfir framgöngu
okkar.“
Íslendingar vöktu athygli margra
og fjölmiðlar veittu árangrinum at-
hygli. „Það kom frétt um okkur í kín-
verska sjónvarpinu og aðrir íþrótta-
menn í Ólympíuþorpinu voru farnir
að þekkja okkur,“ segir Guðmundur.
„Allt þetta, auk þess hve skipulagn-
ingin hjá Kínverjunum var frábær,
gerði þetta ógleymanlegt. Ég sé ekki
að svona leikar verði endurteknir í
bráð. Svo má ekki gleyma kínversku
þjóðinni sem var ótrúlega viðkunn-
anleg. Viðhorf allra var ótrúlega já-
kvætt og það var hreinlega stórkost-
legt að upplifa hvað allir í landinu
voru samstilltir í að gera þetta eftir-
minnilegt.“
Sérstakt að fá ekki silfur
Samkvæmt reglu á Ólympíuleik-
unum fékk Guðmundur ekki silfur-
verðlaun þar sem hann er þjálfari liðs-
ins. Honum þykir það skrítin regla. „Í
liðsíþrótt er þjálfarinn og þeir sem eru
á bekknum svo stór hluti af liðinu. Ég
er þjálfarinn og er á leikskýrslu. Ég get
fengið tveggja mínútna brottvísun og
haft mikil áhrif á leikinn. Það verður
„Of gott
til að vera satt“
„Það verður að
viðurkennast að
það er sérstök
tilfinning að fá
ekki verðlauna-
pening.“
Guðmundur Guðmundsson landsliðsþjálfari er þakklátur
fyrir þær viðtökur sem landsliðið fékk við heimkomuna frá
Peking. Hann segir heimkomudaginn þann stórkostlegasta í
lífi sínu. Hann liggur nú undir feldi og veltir fyrir sér hvort
hann verði áfram þjálfari handknattleikslandsliðsins.