Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.2008, Qupperneq 26

föstudagur 19. desember 200826 Helgarblað
„Þetta byrjaði allt þegar ég var sex
ára og lauk ekki endanlega fyrr ég
var orðin átján ára gömul,“ segir
Ingibjörg Dóra Bjarnadóttir sem var
þolandi eineltis alla sína barnæsku.
Ingibjörg er tuttugu og tveggja ára í
dag og stoltur stofnandi samtakanna
Kærleiks sem eru sérstök samtök fyr-
ir fólk á aldrinum sextán ára og eldri
sem hefur orðið fyrir einelti.
„Það er mikið til af stuðningshóp-
um fyrir börn og unglinga sem verða
fyrir einelti en nánast enga hópa að
finna fyrir fullorðið fólk, þar af leið-
andi ákvað ég að stofna Kærleik-
ann.“
Saga Ingibjargar er átakanleg en
strax í fyrsta bekk tók ein stúlka af
skarið og byrjaði að stríða henni.
Stúlkan var að sögn Ingibjargar stór
og mikil og voru flestir aðrir hrædd-
ir við hana og þorðu því lítið annað
en að taka þátt í stríðni hennar. Fljót-
lega vatt stríðnin upp á sig og varð að
alvarlegu einelti. „Það tóku allir þátt,
líka kennararnir.“
Fékk frið í þrjú ár
Ingibjörg segist ekki geta bent á það
af hverju hún varð fyrir einelti en
segir að kannski hafi þetta byrjað
sem afbrýðisemi í hennar garð. „Ég
er langyngst í mínum systkinahópi
og kannski svolítið dekruð eftir því.
Ég átti oft ný og falleg föt og mikið af
dóti, einnig stundaði ég dans af mikl-
um krafti en ég kem úr mikilli dans-
fjölskyldu sem einnig er mjög náin,“
segir Ingibjörg.
Ingibjörg segir eineltið oft á tíð-
um hafa gengið mjög langt. „Föt-
in mín voru tekin, mér var hótað og
margt fleira.“
Ingibjörg stundaði sitt nám í
Öldutúnsskóla í Hafnarfirði og segist
engan stuðning þar hafa fengið. „Það
var ekki tekið á neinu fyrr en geng-
ið var alla leið og það til yfirvalda.
Kennararnir hunsuðu allar ábend-
ingar og enginn gerði neitt.“ Þegar
Ingibjörg lauk sjöunda bekk gafst
hún upp, hætti í skólanum og hóf
nám við Tjarnaskóla. „Í þrjú ár fékk
ég frið. Þarna var mikið af krökkum
sem voru í sömu stöðu og ég og ríkti
því algjör þögn og virðing með svona
mál. Þetta var allt annað líf.“
Allt í sama farið
Þegar kom að menntaskólavali Ingi-
bjargar lá leið hennar í Hafnarfjarð-
arbæinn á ný og hóf hún nám við
menntaskólann í Flensborg. „Það
hvarflaði ekki að mér að mínir gömlu
skólafélagar færu að taka upp á því
að beita mig einelti á ný, ég taldi fólk
hafa fullorðnast og þroskast. En ég
hafði því miður rangt fyrir mér þar.
Allt fór í sama gamla farið.“ Ingibjörg
flúði úr skólanum og hófst þá svo-
lítið brölt á milli skóla. „Ég vil beina
þeim unglingum sem orðið hafa fyrir
einelti frá því að fara í Flensborg. Þar
var engan stuðning að fá.“ Ingibjörg
segist hafa verið svo illa skemmd á
þessum tíma að það hafi sést lang-
ar leiðir. „Ég hugsaði margar ljótar
hugsanir á þessum tíma, meðal ann-
ars fór í gegnum huga minn að taka
eigið líf. Ég reyndi þó sem betur fer
aldrei neitt slíkt en hugarástandið
var slæmt.“
Aðspurð hvaða áhrif eineltið hef-
ur haft á hana segir hún það hafa
bitnað hvað mest á náminu sjálfu.
„Þetta byrjaði svo snemma og hef ég
því aldrei fengið tækifæri til að láta
ljós mitt skína í náminu. Einnig var
ég mjög vinafá þegar ég var yngri. Ég
átti til að mynda nokkrar góðar vin-
konur allt frá því að ég var í fyrsta
bekk og þangað til í sjöunda bekk.
Þær börðust mikið fyrir mína hönd
en gáfust upp á endanum vegna
hræðslu og ótta við að lenda í því
sama.“
Kærleikurinn kominn til að
vera
Ingibjörg hefur verið dugleg að leita
sér hjálpar og stuðnings síðustu ár
hjá hinum ýmsu samtökum, saman-
ber Gleym mér ey og fleirum. Einnig
hefur Ingibjörg sótt í kirkjuna.
„Ég hef leitað mér hjálpar á ýms-
um vígstöðum en ætli ég hafi ekki
fengið mestu hjálpina hjá Guðbjörgu
Thoroddsen sem heldur úti heima-
síðunni Baujan.is. Guðbjörg er sjálf-
styrkingarkennari og hefur gert mik-
ið fyrir mig. Ég hvet alla sem lent hafa
í einelti að leita til hennar.“ Ingibjörg
segir í raun ekki öllu skipta hvaðan
hjálpin kemur heldur að allir leiti sér
hjálpar. „Það er fyrir öllu að fólk fái
stuðning.“
Margir hópar sem Ingibjörg hefur
leitað til eru eingöngu hugsaðir fyrir
börn og unglinga. Ingibjörg hafði því
lengi hugsað að það vantaði í raun
hóp sem héldi starfinu áfram. Fyrr
á þessu ári ákvað hún að láta verkin
tala og stofnaði Kærleik, fyrir fólk á
aldrinum sextán ára og upp úr. „Hóp-
urinn Kærleikur hittist og fer sam-
an í bíó, keilu og margt fleira. Einnig
fáum við til okkar góða gesti og ræð-
um málin,“ segir Ingibjörg sem stefn-
ir á að halda starfsemi Kærleikans
áfram um ókomna tíð.
Áhugasamir geta skoðað heima-
síðu Ingibjargar, bjart.bloggar.is.
Vill verða eineltisráðgjafi
Undanfarið hefur Ingibjörg stund-
að nám við Borgarholtsskóla þar
sem hún lærir að vera leiðbeinandi
í leikskóla. „Ég er ekkert endilega
viss um að ég ætli að fara að vinna
á leikskóla en þetta er án efa frá-
bær undirbúningur áður en mað-
ur eignast fjölskyldu,“ segir hún og
hlær.
„Næsta skref hjá mér er svo að
fara í Forvarnaskólann þar sem ég
mun læra áfengis- og vímuvarna-
ráðgjafann en sjálf stefni ég að því
að geta starfað sem eineltisráðgjafi
að náminu loknu.“
Það er eftirtektarvert hve lífs-
glöð og hress stúlka Ingibjörg er
og segist hún reyna sem minnst
að velta sér upp úr fortíðinni en
vissulega komi augnablik þar sem
reiðin láti á sér kræla. „Vissulega
getur verið svekkjandi að hugsa til
þess að maður hafi í raun misst af
barnæskunni og unglingsárunum
og auðvitað spyr ég sjálfa mig af
hverju ég þurfti að lenda í þessu.
En þessar tilfinningar staldra stutt
við. Ég er þeim kosti gædd að ég
er ofboðslega opin og ég er mik-
il félagsvera og hef þar af leiðandi
gaman af því að vera til. Lífið er
allt of stutt til að eyða því í að velta
sér upp úr því sem neikvætt er. Við
vitum aldrei hvenær við kveðjum
þennan heim og því er mikilvægt
að njóta lífsins til hins ítrasta og
vera jákvæður. Þrátt fyrir eineltið á
ég mikið af góðum vinum í dag og
fjölskyldu sem stendur við bakið á
mér,“ segir þessi einstaka baráttu-
kona að lokum. kolbrun@dv.is
Missti af
barnæskunni
Ingibjörg Dóra Bjarnadóttir hefur verið þolandi eineltis stóran hluta ævi sinnar. Nýlega stofnaði hún
samtökin Kærleik sem hugsuð eru fyrir þolendur eineltis á aldrinum sextán ára og upp úr. Ingibjörg
sagði Kolbrúnu Pálínu Helgadóttur átakanlega sögu sína.
Kærleikurinn kominn til að vera
Ingibjörg dóra stofnaði fyrr á árinu
samtökin Kærleikur sem hugsuð eru fyrir
fullorðið fólk sem lent hefur í einelti.