Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.2008, Side 17
DV Umræða
FÖSTUDAGUR 4. JANÚAR 2008 17
RÚVfærmínusinnaðþessu
sirmi fyrir að láta Leikskóla
Reykjavikur borga sjálfa
framleiðslu á kynningarefni um
leikskóla i Stundinni okkar. ^
SPURNINGIN
HEFURÞÚ ENGATRÚÁ
FJÁRSJÓÐSLEITAR-
MÖNNUNUM?
„Ég hef mikla trú á þeim. Þetta er
skemmtileg og áhugaverð leit að
hinum heilaga kaleik. Hvað kaleikur-
inn er og að hverju þeir leita er svo
önnur spurning. Maður vill ekki detta í
sömu gryfju og í Indiana Jones-
myndinni. Annars óska ég þeim alls
hins besta," segir Þórhallur Heimisson
prestur.
DVFYRIR
25ÁRUM
MYNDIN
Eldtungur Nýársbrennan í Laugardalnum tók á sig dularfullar myndir og mátti þar ýmist greina sæhest
eða dreka í eldtungunum. DV-MYNDÁsgeir
Hvenær fæ ég fálkaorðu?
Orðuveitingar forseta Islands eru
sígilt þrætuepli sem þjóðin fær að
narta í í upphafi hvers árs og svo aft-
ur á þjóðhátíðardaginn 17. júní. Af
hverju fékk þessi orðu en ekki hinn?
Sumir fá heiðursmerkið fyrir óeig-
ingjarnt starf í þágu annarra, jafnvel
fyrir að stefna eigin lífi í hættu um leið
og svo eru alltaf nokkrir sem fá fálka-
orðu fyrir að hafa verið duglegir að
mæta í vinnuna hjá hinu opinbera.
Forseti vor tók á mótí góðum gest-
um á nýársdag. Fólki úr öllum áttum
á ýmsum aldri. Einn gesturinn var
verseraður ráðuneytisstjóri sem fékk
stórriddarakross fýrir störf í opinbera
þágu. Hin fengu riddarakross. Auðvit-
að er ekkert að því að fólk, bjúrókratar
sem og aðrir, fái klapp á bakið fyrir að
mæta vel í vinnuna og sinna henni.
Endalaust má hins vegar spyrja sig
hvort æðstu heiðursmerki þjóðarinn-
ar séu viðeigandi í þessu sambandi.
Að þessum tiltekna ráðuneytisstjóra
ólöstuðum hlýtur maður að velta því
fyrir sér hvort ítrekaðar orðuveitingar
fyrir opinber störf dragi ekki úr virðu-
leika heiðursmerkisins og jafnvel
glæsileika þeirra sem þiggja þær.
Ef við viljum á annað borð vera að
hengja orður á fólk ættu þær að vera
nældar á stórt fólk sem getur bor-
ið þær með reisn. Hvemig eigum við
hin, sem aldrei nennum að lyfta litía
putta til að hjálpa náunganum, að
bera virðingu fyrir þessum heiðurs-
merkjum þegar þeim er dritað á víxl
á alvöru hvunndagshetjur, listamenn
sem rembast við að auðga menningu
okkar og svo skylduræknar skrifstofu-
blækur og pólitíkusa sem eyða starfs-
ævinni í að ota eigin tota á fullum
Að þessum tiltekna ráðuneyt-
isstjóra ólöstuðum hlýtur
maður að velta þvi fyrir sér
hvort ítrekaðar orðuveitingar
fyrir opinber störfdragi ekki úr
virðuleika heiðursmerkisins og
jafnvel glæsileika þeirra sem
þiggjaþær?
ÞORARINN
ÞORARINSSON
ritstjóri skrifar
launum frá ríkinu? Eru þá ekki allir
íslendingar yfirleitt slíkt sómafólk að
þeim beri að fá heiðursmerki fyrir það
að vera til og vakna til vinnu á morgn-
ana?
Sjálfur kippti ég mér aldrei upp
við fréttir af þessum orðuveitingum
fyrr en ég vaknaði upp við vondan
draum fyrir allnokkrum árum þeg-
ar ein æskuhetjan mín nældi heið-
ursmerki í aðra. Á meðan þeir voru
í pólitík, Ólafur Ragnar Grímsson og
Svavar Gestsson, voru þeir uppá-
haldstöffararnir mínir. Flugmælsk-
ir og vígreifir refsivendir auðvalds-
ins sem gátu kastað af sér hinni
yfirborðskenndu og fölsku kurteisi
pólitíkusanna þegar íhaldið gekk
of langt í ögrunum sínum. Hvernig
átti ég að geta trúað á hugsjónirnar
til vinstri og drauminn um bræðra-
lag og jafnrétti öilum til handa þeg-
ar andlegir ieiðtogar mínir höfðu
gengið hefðarveldinu á vald og tek-
ið þátt í orðumambói hefðarveldis-
ins og jafnvel þegið fálkaorðu fyrir
að standa vaktina?
Er ekki ráð að veita alvöru afreks-
fólki orður, þannig að við plebbarn-
ir getum borið virðingu bæði fyr-
ir heiðursmerkjunum og þeim sem
hljóta þau? Bjúrókrötunum og upp-
gjafastjórnmálamönnum er svo
bara hægt að hygla með gullúri og
vænum eftirlaunatékka með þökk-
um fyrir vel unnin störf í eigin þágu
(aðallega) og ríkisins.
Sandkassinn
MIKIÐ HEFUR VERIÐ RÆTT um
Áramótaskaupið eins og alltaf.
Flestir sem ég hef rætt við hafa
verið nokk-
uð eða mjög
óánægðir með
það en ég vil
ekki taka jafn
djúpt í árinni.
Mér fannst það
ekki alslæmt
ef ég á að segja
alveg eins og
er. Ég var reyndar orðinn vel við
skál þegar kom að því en ég hló
nokkuð mikið á köflum. Það sem
var hins vegar fáránlega langs-
ótt var þetta Lost-þema. Hvort
tveggja vita ekkert allir hvað
Lost er eða um hvað þættirnir
snúast og þá er Lost líka „algjör-
lega 2005", eins og litla frænka
mín sagði.
ÞAÐSEM MÉR FANNST samt drep-
fyndið í þessu Skaupi var lands-
þing bloggara þar sem Jörund-
ur Ragnarsson var mjög góður.
Þá var líka gott þegar Jón Gnarr
lék Bubba í B&L-auglýsingunni
auk þess sem innskotin með
Árna Johnsen voru fín. Ég hló
líka mikið þegar ég sá Benedikt
Erlingsson í hlutverki Gumma
í Byrginu en ég hefði viljað sjá
meira til hans og fá meira út úr
því gríni. Þá er enginn betri en
Flilmir Snær í að leika Austur-
evrópubúa á skopsaman hátt.
ÉG TÓK EFTIR EINU þegar ég
horfði á glæsilega flugeldasýn-
ingu Kýndils
í Mosfellsbæ
á nýársdag.
Undanfarin
ár hefur verið
mikil fram-
för í þessum
skottertum
svokölluðu og
sú nýjung að
tertur skjóti ekki bara beint upp
í loftið er geggjuð. Þó þetta sé
kannski ekki nýjung í ár þá tók
ég sérstaklega eftir þessu núna.
Að stundum var eins og skotið
væri flugeldum úr vélbyssu sem
er hreyfð til hægri og vinstri.
Sem er bara geggjað. Það er fátt
sem gleður þennan litla Jónsson
meira en góð flugeldasýning.
Þess vegna get ég ekki beðið eft-
ir þrettándabrennunni í Mosó
sem er sú flottasta á landinu. Því
henni fylgir alltaf skuggalega öfl-
ug flugeldasýning. Áfram Mosó
og gleðilegt nýtt ár!
30 to óoo
-hvað er að frétta?