Dagblaðið Vísir - DV - 23.05.2008, Blaðsíða 13

DV Helgarblað
FÖSTUDAGUR 23. MA( 2008 13
JRAÐ
_ _ _ _ ^
Erfið staða
„Það er verið að setja börnin
okkar í svo erfiða aðstöðu því þau
vilja þetta ekkert. Þau hafa eng-
in efni á að borga érfðaskatt eða
reka eigur okkar. Börnin hafa beð-
ið um að fá að afsala sér eignunum
en þau mega það bara ekki," segir
Birna. Hún segir þau Birgi ekkert
hafa verið að velta því fyrir sér dags
daglega á hvaða nafni best væri að
hafa eignir þeirra.
„Þessi pakki er með ólíkindum
og ég er núll og nix í öllu ferlinu.
Mér finnst persónulega að þegar
fólk sækir um samsköttun ætti það
ósjálfrátt að rita undir hjúskapar-
heit. Fyrst hið opinbera vill hafa
hjúskaparréttinn svona sterkan á að
leiða fólk inn á þær brautir þannig
að komi til andláts lendi fólk ekki í
svona erfiðri stöðu. I sorginni eftir
dauðsfall ástvinar á maður ekki að
þurfa að standa í svona veseni. Það
er eiginlega alveg óskiljanlegt og
ómannúðlegt að kerfið setji mann
í þessa aðstöðu."
Stendur í dómsmáli
Ofan á sorgina og erfðamál-
in stendur Birna í erfiðum mála-
ferlum gegn manni sem keypti af
þeim fyrirtækið Aðalflutninga síð-
astliðið sumar. Birna segir hann
ekki hafa staðið við kaupsamning.
Núverandi eigandi ákvað að hætta
rekstri fyrirtækisins nýverið en
er Birgir og Birna seldu það voru
næg verkefni hjá því og rekstur-.
inn nokkuð blómlegur. „Þessi aðili
skuldar okkur fullt og Birgir hafði
verið alveg á fullu í þessu málí eftir
að okkur varð ljóst að hann myndi
ekki standa við samninginn. Eft-
ir að Birgir dó reyndi ég að semja
en kaupandinn vill ekkert hlusta.
Núna þarf ég að berjast í málinu og
það er alveg ógeðslega leiðinlegt
að standa í þessu núna, ofan í sorg-
ina," segir Birna.
Henni finnst sárt að fá ekki tíma
til að syrgja manninn sinn fyllilega
sökum málarekstursins og erfða-
mála. „Mér finnst ljótt og grimmt
að setja mig og börnin í þessa að-
stöðu. Birgir var maðurinn minn og
það eina sem eftir stendur í mínum
höndum er nafnið hans og mjög
fallegar minningar," segir Birna.
Á góðri stundu
Hér eru Birgir og Birna á
góðri stundu síöastliöiö
haust. Rumu hálfu ári siðar
lést Birgir i atakanlegu
vélsleðaslysi.
„Nú þegar Birgir er dáinn er
nafnið mitt núll og nix, líkt og ég
hafi aldrei verið hluti af hans
lífi,“ segir Birna Sigurbjörns-
dóttir. leikskólakennari og ekkja
Birgis Vilhjálmssonar sem lést í
átakanlegu vélsleðaslysi í mars.
Hún berst fyrir eignum þeirra
Birgis þar sem þau voru ekki gift
en höfðu engu að siður búið sam-
an síöustu 32 ár og verið sam-
sköttuð alla tíð. Að honum látn-
um glimir Birna ekki aðeins við
sorgina og erfðamálin heldur
stendur einnig í erfiðum mála-
ferlum vegna fyrirtækis þeirra.

„Það var ofsalega
erfitt að hringja í
börnin út og tilkynna
þeim að Birgir væri j|.
dáinn. Ég bara grét KU
og grét i símann."

Birgir lifirfallega í minningunni
„Allt í einu fór skriðan bara af stað og
hann ofan í gilið. Það var alveg hræðilegt að
upplifa þetta og horfa á eftir honum niður,"
segir Magnús Már Vilhjálmsson, umsjónar-
maður lóða á Landspítalanum. Magnús var
með Birgi Vilhjálmssyni, yngri bróður sín-
um, í vélsleðaferð laugardaginn 28. mars síð-
astliðinn er Birgir fór fram af snjóhengju á
sleða sínum og lét lífið.
Magnús segir bróður sinn skyndilega hafa
horfið sjónum. Hann telur Birgi hafa falliðl5
metra niður gilið. „Þau augnablik voru mjög
erfið því ég var í algjöru losti. Þá gerði ég mér
ekki endanlega grein fyrir að farið hafði á
versta veg og var alltaf að vona að svo væri
ekki. Birgir var alvanur sleðamaður og gjör-
þekkti hverja einustu þúfu á svæðinu, segir
Magnús.
Kvöldið áður en Birgir lést sátu þeir bræð-
ur saman og skipulögðu útför yngri bróður
þeirra sem lést viku fyrr. Á heimili Birgis og
fjölskyldu hans var lögð lokahönd á skipu-
lagninguna og rifjaðar upp góðar minning-
ar frá samskipmm þeirra bræðra. Þá ræddu
Birgir og Magnús skemmtilega hestaferð síð-
asta sumar en konur þeirra höfðu gefið þeim
ferðina í jólagjöf. Þeir voru búnir að ákveða
að fara saman f aðra hestaferð og ákváðu
einnig að skella sér saman í vélsleðaferð
þennan örlagaríka dag í mars.
„Við Birgir vorum ekki bara bræður heldur
ofsagóðir félagar og brölluðum mikið sam-
an í gegnum tfðina. Hann var góður bróðir,
heiðarlegur fram í fingurgóma og alltaf bros-
andi. Ef einhverjum leið illa, þá var hann
kominn og börnin soguðust að honum. Birg-
ir lifir fallega í minningunni," segir Magnús.
„Að vera síðan með tvo bræður saman í
líkhúsinu var of mikið og alltof mikið á þessa

Góður bróðir Magnús á erfitt með að
höndla bræðramissinn og þá upplifun að
hafa verið með Birgi í för er hann lét lífið.
fjölskyldu lagt. Satt að segja á ég mjög erfitt
með að vinna úr sorginni og þessari upplif-
un."