Málfregnir - 01.05.1992, Side 9

þeim stóra hópi sem stundar íslensku-
námið.
Bókmenntakynningarsjóður
Fyrir nokkrum árum var stofnaður hér-
lendis svonefndur Bókmenntakynningar-
sjóður sem hefur það hlutverk að greiða
götu íslenskra bókmennta á erlendum
vettvangi. Ekki er sá sjóður gildur enn
sem komið er, en kynni og ætti að eflast
sem fyrst. Um styrki þá sem hingað til
hafa verið veittir má svipað segja sem
um stuðninginn við íslenskukennsluna
erlendis. Þeir hrökkva skammt til að
kosta þýðingar og útgáfur, en veita
mikilvæga örvun, því að hinir erlendu
útgefendur marka af þeim að verkinu
fylgir viðurkenning og góður hugur frá
heimalandinu.
Stofnun Sigurðar Nordals
Loks er þess að geta sem mikils er um
vert að á aldarafmæli Sigurðar Nordals,
14. september 1986, setti menntamála-
ráðherra á fót stofnun sem ber nafn hans
með því hlutverki „að efla hvarvetna í
heiminum rannsóknir og kynningu á
íslenskri menningu að fornu og nýju og
tengsl íslenskra og erlendra fræðimanna
á því sviði“.
Nordalsstofnun hefur þegar orðið
mikið ágengt við að sinna sínu ætlunar-
verki. Hún hefur staðið fyrir ráðstefnum
og boðið til þeirra ýmsum hinum fremstu
erlendu háskólamönnum sem stunda og
stjórna íslenskukennslu í heimalöndum
sínum. Henni hefur verið falin yfirum-
sjón með íslensku sendikennslunni er-
lendis. Hún gefur út fréttabréf tvisvar á
ári og sendir til um níu hundruð einstak-
linga og stofnana sem sinna íslenskum
fræðum víða um heim. Forstöðumaður
stofnunarinnar, Úlfar Bragason, hefur
verið vakinn og sofinn að skapa og efla
tengsl við hinar erlendu stofnanir, meðal
annars með því að sækja almenna fundi
erlendra norrænufræðinga. Nýlega fór
hann til Japans með styrk frá svo-
nefndum Sasakawa-sjóði sem gefinn var
af japönskum efnamanni til að styrkja
tengsl milli Japans og Norðurlanda. í
Japan hitti hann að máli marga þarlenda
áhugamenn um íslenska tungu og bók-
menntir. Má vænta þess að sú för verði
upphaf nánari og skipulegri samvinnu
við hina fjarlægu þjóð.
Að síðustu skal minnst á tvö nýmæli sem
brátt mun fara að gæta og bæði varða
það efni sem hér er til umræðu, eflingu
og kynningu íslenskrar tungu og
menningar:
Málræktarsjóður
Málræktarsjóður var stofnaður 7. mars
1991. Um margra ára skeið hafði verið
unnið að stofnun hans að frumkvæði og
með forgöngu Baldurs Jónssonar, for-
stöðumanns íslenskrar málstöðvar.
Stofnframlag til sjóðsins, 100.000 sænsk-
ar krónur', barst frá Sænsku akademíunni
þegar hún sótti ísland heim sumarið
1989, en síðan hafa fleiri aðilar lagt vel
af mörkum eða gefið fyrirheit um stuðn-
ing.
Um undirbúning að stofnun Málrækt-
arsjóðs má lesa í Málfregnum 5,1 1991,
bls. 3-7, og skipulagsskrá hans er birt í
sama hefti, bls. 8-11. Þar segir (í 5. gr.)
að meginmarkmið sjóðsins sé að „styðja
hvers konar starfsemi til eflingar ís-
lenskri tungu og varðveislu hennar sam-
kvæmt nánari ákvæðum þessarar skipu-
lagsskrár“.
Þegar Málræktarsjóður verður farinn
að starfa með þeim styrk sem ráðgert er,
mætti eitt viðfangsefni hans vera að
glæða og efla þekkingu á íslenskri tungu
meðal annarra þjóða.
Snorrastyrkir
Á samkomu sem haldin var á liðnu
hausti til að minnast þess að 750 ár voru
liðin frá vígi Snorra Sturlusonar, lýsti
9