Bændablaðið - 17.07.2014, Blaðsíða 30

30 Bændablaðið | Fimmtudagur 17. júlí 2014
Birna K. Friðriksdóttir textílhönnuður opnaði vinnustofu í Sunnumörk í Hveragerði:
Fékk innblástur um leið og fór
að gjósa á Fimmvörðuhálsi
Birna K. Friðriksdóttir
textílhönnuður var með formlega
opnun á vinnustofu sinni og
verslun í verslunarkjarnanum
Sunnumörk í Hveragerði í liðnum
mánuði og hafa viðtökur verið
góðar. Opnunin var í tilefni þess
að hún, í samvinnu við Pál Jökul
Pétursson ljósmyndara, hefur
innréttað vinnustofuna með
myndum af íslenskri náttúru.
Fjöldi gesta hefur litið við og
lokið lofsorði á framleiðsluvörur
hennar, sem gerðar eru með
merkinu Volcap.
Um er að ræða fatnað úr
íslenskri ull og er hann skreyttur
með sérstakri nálaþæfingartækni.
„Ég sæki mynstrin sem sett eru á
fatnaðinn í íslenska náttúru, svo
sem hraunrennsli, norðurljós, mosa,
frostrósir og skófir,“ segir Birna.
Ég gaus líka
Birna er frá Grenivík og bjó í
Grýtubakkahreppi allt þar til í ágúst í
fyrra þegar hún flutti ásamt fjölskyldu
sinni suður á land og kom sér fyrir
í Hveragerði. Hún er menntaður
textílkennari og hefur starfað bæði
í grunn- og leikskólum en lærði
einnig textílhönnun Danmörku. „Ég
var lengi upptekin við barnauppeldi
og ekki sérlega innblásin á þeim
tíma, en það má segja að um leið
og gos hófust á Fimmvörðuhálsi
hafi ég gosið líka,“ segir hún. „Ég
var lengi að leita að einhverju sem
ég gæti skapað og framleitt, en
vandamálið við handverk er hvað
það er tímafrekt og sjaldnast hægt
að verðleggja vöruna þannig að
viðunandi tímakaup náist.“
Birna segir að um leið og gosið
hófst og allir fjölmiðlar voru
uppfullir af myndum af því hafi hún
fundið hjá sér hvöt til að túlka það
á myndrænan hátt í sínum verkum.
Lendingin var sú að hún notaði
sérstaka nálaþæfingartækni, þæfði
með nál í fatnaðinn ýmsar myndir
sem túlkuðu gosið, grunnurinn er
svört prjónavoð og í hana er svo
þæfð gosrönd.
Hætti í föstu starfi
og sinnir eigin framleiðslu
„Ég var í óða önn að undirbúa
mig fyrir Handverkssýninguna á
Hrafnagili sumarið 2012 þegar
fyrsta peysan varð til , en fram að því
hafði ég einkum verið að vinna með
húfur. Þetta vatt svo upp á sig og
varð til þess að ég minnkaði við mig
vinnu, fór í hálft starf við kennslu á
móti minni eigin framleiðslu. Um
páskana í fyrra hætti ég svo alveg í
fastri vinnu og hef eingöngu sinnt
minni vöruþróun og framleiðslu
síðan,“ segir Birna.
Fljótlega eftir að Birna flutti suður
á land kom hún sér upp vinnustofu
í Sunnumörk í Hveragerði, um 60
fermetra húsnæði sem hentar henni
vel að sögn. Rýmið er opið, fremst er
verslun en inn af henni vinnuaðstaða
Birnu og geta viðskiptavinir fylgst
með henni að störfum. Í vetur og vor
vann hún að því að innrétta húsnæði
sitt að nýju og hefur nú tekið það í
notkun nýtt og endurbætt.
Sumarið lofar góðu
„Það koma mjög margir hér við,
erlendir ferðamenn t.d. í miklum
mæli og þeim þykir gaman að
fylgjast með mér og eru ánægðir
að sjá að þessi fatnaður sem ég
framleiði sé alveg íslenskur, þ.e.
íslensk hönnun, úr íslensku hráefni
og greinilega unninn á staðnum.
Viðtökur hafa verið mjög góðar
og ég er bjartsýn á framhaldið, það
hefur gengið mjög vel í sumar en
það má segja að þetta sumar sé eins
konar prófsteinn á hvort starfsemi
af þessu tagi standi undir sér,“ segir
Birna. Vörur hennar eru einnig til
sölu á helstu ferðamannastöðum á
landinu. „Það gefur mér byr undir
báða vængi að fólki líkar þetta vel
þannig að ég er bjartsýn á að vel
muni ganga.“
/MÞÞ
Birna K. Friðriksdóttir textílhönnuður var með formlega opnun á vinnustofu sinni og verslun í verslunarkjarnanum Sunnumörk í Hveragerði í liðnum mánuði.
Mikilvægi koppafeitissprautunar er vanmetið
Í síðasta Bændablaði var skyldu-
lesning um bruna í heybindivélum
sem rituð var af forvarnardeild
VÍS. Það sem vantaði í þá grein var
mikilvægi koppafeitissprautunar,
en ef tæki eru í notkun svo
sólarhringum skiptir þarf að
smyrja í koppa (sem dæmi er það
algeng vinnuregla að á beltagröfu
er smurt í alla koppa í byrjun hvers
dags og á jarðýtum hafa margir það
fyrir reglu að smyrja í alla koppa
eftir einn dísilolíutank).
Flest tæki sem notuð eru við
heyskap þurfa nauðsynlega viðhaldi
sem felst aðallega í að smyrja í koppa
og ef koppurinn er stíflaður þarf að
skipta honum út (yfirleitt auðvelt og
lítil vinna að skipta um smurkoppa,
en borgar sig fljótt).
Verum sjáanleg á almennum
umferðargötum
Nú eru margir á fullu í heyskap og
víða má sjá heyrúllur á nýslegnum
túnum sem bíða flutnings á þann
stað þar sem þær eru geymdar
fram á vetur. Mjög misjafnt er
milli býla hversu langa vegalengd
þarf að flytja rúllurnar, en fyrir
þá sem þurfa að fara mikið eftir
þjóðvegum er vert að huga að því
að vera vel sjáanlegur á veginum
í tíma. Að hafa afturljósabúnað
í lagi á vagninum og endilega
nota gula blikkvinnuljósið ofan á
dráttarvélinni ef það er til staðar.
Og ef menn eiga ekki gulblikkandi
vinnuljós á dráttarvélina sína er
hægt að fá það keypt fyrir lítinn
pening.
Notum öryggisljósabúnað
í almennri umferð
Fyrir skemmstu var ég á ferð
í miklu ferðamannahéraði þar
sem umferð er mikil og kom að
dráttarvél sem var með rúlluvagn í
eftirdragi greinilega á leið að sækja
rúllur. Löngu áður en ég kom að
honum var ég búin að sjá að þarna
færi hægfara tæki þar sem uppi á
húsinu var gult blikkandi vinnuljós,
stuttu seinna sama dag stoppaði
ég við þjónustumiðstöð og sá þar
dráttarvél með 17 rúllur á vagni og
eina í ámoksturstækjum. Vélinni
var vel lagt og væntanlega var
ökumaðurinn í kaffipásu, en þegar
ég labbaði meðfram vélinni tók ég
strax eftir að ljósin fyrir afturljósin
voru ótengd. Þegar ökumaðurinn
fór af stað kveikti hann ekki heldur
á gula vinnuljósinu vegfarendum til
merkis um að þarna færi hægfara
ökutæki. Fyrir vegfarendur sem
á eftir þessum traktor gátu ekki
séð hugsanlegar stefnubreytingar
vélarinnar á ótengdum aftur-
ljósunum. Hjálpumst að og gerum
betur, SJÁUMST.
liklegur@internet.is
Hjörtur L. JónssonÖRYGGI – HEILSA – UMHVERFI
Hól fær þessi ökumaður fyrir að vel er raðað á vagninn, en hann hefði mátt
tengja afturljósin og keyra með gula vinnublikkljósið eftir þjóðveginum
öðrum til öryggis.
Opnunin var í tilefni þess að Birna
hefur í samvinnu við Pál Jökul
Pétursson ljósmyndara inn réttað
vinnustofuna með myndum af
íslenskri náttúru.