Morgunblaðið - 30.07.2015, Qupperneq 83

MINNINGAR 83
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 2015
✝ Guðrún Þór-unn Árnadótt-
ir ljósmóðir fædd-
ist 9. febrúar 1923
á Hyrningsstöðum
í Reykhólasveit.
Guðrún lést á
Dvalarheimilinu
Höfða 21. júlí
2015.
Foreldrar Guð-
rúnar voru Jónína
Guðrún Arin-
björnsdóttir og Árni
Híerónýmusson. Systkini Guð-
rúnar eru: Baldvin Árnason
látinn, Jóhannes Kristinn
Árnason, látinn og Margrét
Auður Árnadóttir. Hálfbróðir,
samfeðra: Auðunn Guðmundur
Árnason, látinn, og hálfbræður
sammæðra: Þorvarður Jóns-
son, látinn, Guðmundur Ar-
inbjörn Jónsson, látinn. Eig-
inmaður Guðrúnar er
Jóhannes Páll Halldórsson frá
Patreksfirði, fæddur 21. júlí
1924. Foreldrar hans voru
Halldór Jóhannesson og Mar-
Þórunn. Heiðar Guðberg, f.
1961, eiginkona hans er Hrafn-
hildur Konný Hákonardóttir,
börn þeirra eru Kristín Erla,
Björgvin Þór, Jóhannes Gunn-
ar og Hákon Guðberg.
Guðrún stundaði nám á Hús-
mæðraskólanum á Staðarfelli
og útskrifaðist síðan sem ljós-
móðir frá Ljósmæðraskóla Ís-
lands á Landspítalanum.
Guðrún starfaði sem ljós-
móðir í Reykhóla- og Geira-
dalshreppi til ársins 1952 eða
þar til hún eignaðist sitt fyrsta
barn. Jafnframt ljósmóð-
urstörfunum vann hún á Hótel
Bjarkarlundi á sumrin. Haustið
1952 fluttu Guðrún og Jóhann-
es til Patreksfjarðar og bjuggu
á Bjarkargötu 3 til ársins
1995. Guðrún var heimavinn-
andi húsmóðir þar til yngsta
barnið fermdist. Hóf þá störf
við fiskvinnslu og var verk-
stjóri hjá Hraðfrystihúsinu
Skildi og Hraðfrystihúsi Pat-
reksfjarðar. Guðrún og Jó-
hannes fluttu til Akureyrar
1995. Nokkrum árum síðar
fluttu þau á Akranes og hafa
búið á Dvalarheimilinu Höfða
frá árinu 2008.
Útför Guðrúnar Þórunnar
fer fram frá Reykhólakirkju í
dag, 30. júlí 2015, kl. 14.
grét Sigríður
Hjartardóttir.
Guðrún og Jó-
hannes gengu í
hjónaband í Króks-
fjarðarnesi árið
1952 og eignuðust
6 börn og þau eru:
Margrét, f. 1952,
eiginmaður hennar
er Bryon Rowl-
inson, börn þeirra
eru Róbert Árni,
Richard John, Jóhannes Páll
og Jóna Kristbjörg. Þorsteinn
Kristinn, f. 1953, börn hans og
Sigureyjar Guðrúnar Lúðvíks-
dóttur, d. 2009, eru Lúðvík, Jó-
hann og Rúna Dís. Nína Erna,
f. 1954, dætur hennar eru Guð-
rún Ósk, Vallý Rán, Inga Rós
og Guðný María. Bryndís, f.
1957, eiginmaður hennar er
Hörður Sigurharðarson, synir
þeirra eru Árni Elliott og Hall-
dór Kristinn. Halldór, f. 1959,
eiginkona hans er Jóhanna
Katrín Eggertsdóttir, börn
þeirra eru Eggert, Brynjar og
Elsku besta mamma mín er nú
búin að kveðja okkur eftir langa og
farsæla ævi og er ég svo heppin að
hafa fengið að njóta hennar svona
lengi. Það er svo ótal margs að
minnast því alltaf varst þú tilbúin
að hjálpa til og það var sama hvað
það var og ekki er hægt að hugsa
sér betri mömmu.
Þú sast yfir mér í þrjá daga þeg-
ar ég átti Guðrúnu Ósk og hefði ég
ekki getað verið án þín og ekki
tókst þú í mál að fara heim að hvíla
þig. Við bjuggum hjá ykkur pabba
fyrstu sex árin hennar og við hefð-
um ekki getað fengið betri leið-
sögn og hjálp og er ég ævinlega
þakklát fyrir þann tíma. Síðan
fæddust hinar dæturnar og enda-
laust gátu þær allar leitað til þín á
Bjarkargötuna með allt sem þær
vantaði sama hvort það var að fá
góða matinn, kökurnar þínar, fá
prjónaða sokka, vettlinga eða
saumaða flík. Alltaf varst þú tilbú-
in að hjálpa. Þegar þið fluttuð frá
Patró og ég flutti aftur á æsku-
heimilið var gott að koma aftur
heim. Þú varst búin að gera garð-
inn svo fallegan og rækta upp blóm
og tré sem ég reyni að halda við en
því miður er ég ekki með eins
græna fingur og þú, en ég geri mitt
besta. Það voru margar stundirnar
sem við áttum í fallegu sveitinni
þinni og þar voru þið pabbi búin að
gróðursetja og hlúa að bænum.
Þar voru þið mörg sumur og alltaf
leið ykkur best þar. Yndislegt var
að vera með ykkur þar og alltaf
nóg pláss fyrir alla eins og hefur
alltaf verið þar sem þið hafið búið.
Undanfarin ár dvölduð þið á
Dvalarheimilinu Höfða og þar var
virkilega vel hugsað um þig og ég
veit að það verður vel hugsað um
pabba af því frábæra starfsfólki
sem vinnur þar.
Elsku besta mamma mín.
Hvíldu í friði í fallegu sveitinni
þinni.
Ég mun ætíð sakna þín.
Blessuð vertu baugalín.
Blíður Jesú gæti þín,
elskulega móðir mín;
mælir það hún dóttir þín.
(Ágústína J. Eyjólfsdóttir)
Þín dóttir,
Nína.
Mér hlýnar alltaf í hjarta
er hugsa ég um þig
Um svipinn þinn blíða og bjarta
sem brenndi sig inn í mig
Mér virðist frostin flýja
svo fagnar hugskot mitt,
þegar ég hugsa um hlýja
handartakið þitt.
Og orðin er þú sagðir
og indælu brosin þín,
það eru örsmáir englar
sem annast og gæta mín.
(Guðrún Auðunsdóttir)
Elsku mamma, þetta ljóð
„Vernd“ kemur oft upp í hugann
þegar mér verður hugsað til þín,
því er það mér ofarlega í huga
núna á þessum erfiðu tímum þeg-
ar við erum að kveðjast, og ég sit
hérna í yndislegu sveitinni þinni,
sem þú unnir svo heitt, og hugsa
til þín, lífið á eftir að verða svo
miklu fátæklegra þegar þú ert
ekki til staðar.
En við verðum að ylja okkur
við yndislegar minningar, m.a. úr
sveitinni þinni á „Hlíðinni minni
fríðu“ Barmahlíð og um hana orti
Jón Thoroddsen ljóðið sem þú
kenndir mér snemma og síðasta
ljóðið sem við fórum með saman
um daginn, elsku mamma mín
Brekkufríð er Barmahlíð,
blómum víða sprottin,
fræðir lýði fyr og síð:
fallega smíðar Drottinn.
Elsku mamma, þakka þér fyrir
allt sem þú kenndir mér og gerðir
fyrir mig og börnin mín öll, það er
ómetanlegt, hvort sem það var á
Bjarkargötunni, Norðurgötunni ,
sveitinni þinni eða á Akranesi,
alltaf stóð faðmur þinn opinn og
eigum við ótal yndislegar minn-
ingar frá því sem við getum yljað
okkur við. En nú skilur leiðir okk-
ar í bili en ég veit þú ert komin á
betri stað hjá ömmu, afa og
Heiðari litla og fleira góðu fólki.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla á fold.
Þú veist hver var skjól þitt, þinn
skjöldur og hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og
gaf þér sitt líf.
(Ómar Ragnarsson)
Litli strákurinn þinn,
Heiðar Guðberg.
„Sofa dróttir dala,
Dóri fór að smala“
Þetta brot er úr langri Smala-
þulu sem hún Guðrún, tengda-
móðir mín, raulaði oft fyrir mig og
alveg fram á síðasta dag gat hún
flutt þessa þulu. Hún sofnað
svefninum langa hinn 21. júlí, níu-
tíu og tveggja ára gömul, í örmum
eiginmanns síns, Jóhannesar.
Margar yndislegar minningar
koma upp í huga minn þegar ég lít
yfir okkar samferð. Allar flottu af-
mælisterturnar til barnanna
minna sem þú settir saman úr
allskonar kexi og kökum, sem
urðu að flottum húsum, vörubílum
og ævintýralestum. Þú naust þess
að dekra við barnabörnin þín enda
var faðmur þinn og heimili þeim
alltaf opinn. Ferðirnar okkar
saman í sveitina þína fögru, Hyrn-
ingsstaði, þar sem þú fæddist og
sleist barnsskónum. Þar áttum
við fjölskyldan saman góðar
stundir í gamla bænum. Ég man
okkar síðustu ferð saman þangað
en þá var ellikerling búin að ná
tökum á þér þannig að lítið var
hægt að spjalla á leiðinni en þá
settum við disk í tækið og hækk-
uðum í botn og sungum fullum
hálsi með Helga Björnssyni. Þú
hafðir svo mikið yndi af því að
syngja og kunnir alla texta svo
vel.
Elsku tengdamamma, þín
verður sárt saknað og vil ég þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gefið
mér með elsku þinni og kærleik.
Ég trúi því að nú sért þú komin á
betri stað og raulir Smalaþuluna
með foreldrum þínum og systkin-
um.
Blómin hlæja sæl við sól
sunnan undir græna hól
komið er heim á kvíaból
kindurnar og smalinn
En sú blessuð blíða um allan dalinn.
(Höf. ókunnur.)
Þín tengdadóttir,
Konný Hákonardóttir.
Elsku amma mín, mikið er ég
feginn að hafa átt þig að. Að geta
komið til þín og afa eftir skóla
þegar við bjuggum á Akureyri.
Sama hvernig skóladagurinn
hafði gengið var alltaf tekið á móti
mér á sama máta, endalaus um-
hyggja og ást sem geislaði af þér.
Þú vildir allt fyrir mig gera, og
gekkst svo sannarlega úr skugga
um að ég fengi góðan mat alla
daga. Svo sátum við oftar en ekki
saman inni í stofu að horfa á
Nonna og Manna. Ég er svo þakk-
látur fyrir að hafa notið svona
mikils tíma með ykkur á þessum
mikilvægu mótunarárum, því þú
kenndir mér svo sannarlega
margt. Ég hefði ekki getað verið á
betri stað, því hjá þér leið mér
alltaf vel.
Svo núna, mörgum árum
seinna, er ég sat hjá þér á Höfða
héldumst við í hendur og horfð-
umst í augu og mér leið nákvæm-
lega eins og litla ömmustráknum
á Akureyri.
Takk fyrir kveðjuna yfir höfin
amma mín, þú hefur ávallt sýnt
mér endalausa umhyggju og kær-
leik og ég veit að þú munt vaka yf-
ir mér um ókomin ár.
...
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
....
(Bubbi Morthens)
Ástarkveðjur,
þinn,
Hákon Guðberg.
Guðrún Þórunn
Árnadóttir
✝ Margrét Kristínfæddist í Kaup-
mannahöfn 30. jan-
úar 1924. Hún lést
22. júlí 2015.
Foreldrar henn-
ar voru Björn Rögn-
valdsson bygg-
ingameistari og
Ingibjörg Sigríður
Steingrímsdóttir
húsmóðir.
Hinn 17. júlí 1943
giftist Margrét Kristín Sigurði
Úlfarssyni húsgagnasmíðameist-
ara og kennara. Foreldrar hans
voru Úlfar Jónsson, bóndi Fljóts-
dal í Fljótshlíð, og Kristrún
Kristjánsdóttir húsmóðir.
Þau eignuðust tvö börn:
1) Björn Úlfar, f. 1.11. 1944.
Hans maki er Júlía Ósk Halldórs-
dóttir, f. 6.6. 1943. Þau eiga þrjú
börn:
a. Margréti Kristínu, b. Krist-
rúnu Lindu, c. Úlfar Þór. Björn
og Ósk eiga sex barnabörn og
eitt barna-
barnabarn.
2) Sigríði Mar-
gréti, f. 20.12. 1954.
Hennar maki er
Ágúst Benedikts-
son. Þau eiga þrjú
börn:
a. Stellu Ingi-
björgu, b. Sigurð
Grétar, c. Hrannar
Má. Sigríður og
Ágúst eiga þrjú
barnabörn.
Margrét vann lítið sem ekkert
utan heimilis en helgaði heimili
þeirra hjóna alla sína starfs-
krafta meðan heilsan leyfði.
Árið 1952 flutti fjölskyldan í
húsið sem þau hjónin höfðu
byggt og bjuggu þar til ársins
2011 er þau fluttu í þjónustuíbúð.
Síðustu tvö árin bjó Margrét
Kristín á hjúkrunarheimili.
Útför Margrétar Kristínar fer
fram frá Árbæjarkirkju í dag, 30.
júlí 2015, og hefst athöfnin kl. 13.
Í dag verður amma okkar í
Teigó borin til grafar frá Árbæj-
arkirkju. Við vorum svo heppin
að fá að hafa hana hjá okkur
svona lengi og langar okkur að
minnast hennar í örfáum orðum.
Við systkinin vorum mikið hjá
ömmu og afa í Teigó. Amma var
heimavinnandi og alltaf með rós-
ótta svuntu. Hún átti alltaf eitt-
hvað með kaffinu þegar gesti bar
að garði og passaði hún uppá að
eiga eitthvað handa okkur krökk-
unum líka. Ansi oft var þröng á
þingi í litla eldhúsinu í Teigó en
samt alltaf nóg pláss hjá henni
enda hafði hún gaman af að fá
gesti. Hún sagði okkur margar
sögur af sjálfri sér þegar hún var
ung og ein af þeim kemur oft upp
í huga okkar. En það var þegar
hún var að passa og vildi gera
góðverk og bakaði pönnukökur
handa húsfrúnni. Ekki fór það vel
í það sinn en seinna meir gerði
hún bestu pönnukökur í heimi. Ef
það var sól var gjarnan sest úti á
altan eins og hún kallaði það og
hafði hún yndi af blómunum í
garðinum og þegar rósirnar
hennar voru í blóma var engin
undankomuleið en að skoða þær,
enda voru þær alltaf fallegar.
Eins var alltaf gaman leika sér
úti í palli í alls konar dundi. Hún
var líka iðin við að gefa villikött-
unum, sem voru í stokknum fyrir
ofan húsið hennar, rjóma á disk
en hún var mikill dýravinur. Hún
átti mikið af fallegum hlutum og
var æði oft farið til hennar ömmu
fyrir jólin til að pússa silfrið
hennar sem að sjálfsögðu átti að
vera fínt um jólin. Oft var líka set-
ið við borðstofuborðið að perla og
spila Svartapétur en það spil var
mikið spilað af öllum börnum sem
komu í Teigó. Elsku amma, takk
fyrir yndislegan tíma. Við vitum
að afi er búinn að bíða eftir þér og
hann verður klárlega sá fyrsti
sem tekur á móti þér. Elsku
amma, takk fyrir allt og hvíl í
friði.
Kristrún Linda Björns-
dóttir, Margrét Kristín
Björnsdóttir og Úlfar
Þór Björnsson.
Elsku amma mín.
Nú ertu komin til afa, sem þú
hefur saknað svo sárt síðan hann
kvaddi okkur fyrir 4 árum. Hjart-
að mitt er fullt af söknuði en samt
svo glatt yfir öllum skemmtilegu
minningunum frá tímanum okk-
ar. Við vorum mikið saman og oft-
ar en ekki fórum við í bíltúr. Mér
hefur alltaf þótt gaman að aka bíl,
og þú elskaðir að láta mig keyra
um miðbæ Reykjavíkur til að
segja mér frá öllum minningum
þínum um þann stað. Hvar hver
átti heima, hvaða búð var á þessu
horni og síðast en ekki síst í
hvaða húsum þú bjóst og hvaða
hús pabbi þinn byggði. Hann
byggði mörg hús í miðbænum og
þú varst svo stolt af verkum hans,
enda fagmaður mikill. Mörg
þeirra standa enn.
Þú fæddist í Kaupmannahöfn
og varst þar fyrstu árin þín. Mér
hefur alltaf þó óskaplega vænt
um Kaupmannahöfn, líklega
vegna tengsla þinna við þann
stað. Ég hugsaði alltaf til þín í
ferðunum mínum þangað og elsk-
aði að hringja í þig og segja þér
hvað ég var búin að vera að gera.
En þú fluttir svo til Íslands og
bjóst í miðbæ Reykjavíkur, þar
til ársins 1952, þegar þið afi byrj-
uðuð að byggja Teigagerði 16.
Vel til fara og með skóflu í hönd
grófuð þið saman grunninn að fal-
lega húsinu ykkar, sem var svo í
ykkar eigu allt til sumarsins 2015.
Þið ferðuðust mikið, jafnt inn-
anlands sem utan. Sumarið 1981
fór ég með ykkur til Danmerkur
– í fyrstu utanlandsferðina mína.
Þar ferðuðumst við mikið. Við
höfum oft talað um þessa ferð í
gegnum árin og skoðað saman
myndir frá henni. Alltaf fannst
þér jafn skemmtilegt að segja
mér söguna um mig úr þessari
ferð, þegar við ókum um Dan-
mörku og ég leit út um gluggann
á bílnum og sagði: „amma, er
engin sveit hérna?“ Íslenska
barnshjartað gat ómögulega skil-
ið að til væri sveit án fjalla!
Elsku amma mín – ég gæti
endalaust haldið áfram um minn-
ingar mínar um þig og afa. Ég vil
þakka fyrir alla bíltúrana og
kaffihúsaheimsóknirnar sem
voru ótal margar. Þér fannst fátt
skemmtilegra en að enda bíltúra
á kaffihúsi, með góðum kaffibolla
og kökusneið. Enda var alltaf til
kaffi og með því í Teigagerðinu.
Þrátt fyrir mikil veikindi síðustu
dagana þína varstu enn að bjóða
mér kaffi – það er nú alveg
ómögulegt að fá fólk í heimsókn
og fá sér ekki kaffi!
Takk fyrir allt amma mín, þú
varst mér svo góð og yndisleg.
Með söknuð í hjarta kveð ég þig
að sinni.
Þín,
Stella Ingibjörg.
Elsku amma í Teigó. Ég er svo
heppinn að hafa fengið að kynn-
ast og taka þátt í lífi ömmu í
Teigó, fengið að dást að dugnaði,
nákvæmni og elju ömmu. Amma
var mikil handavinnukona og hún
saumaði út dúka, teppi, áklæði á
stóla og fleira sem ég ekki kann
að nefna sem var svo smátt
stundum og ótrúlega flókið að fá-
ir hefðu lagt í að byrja að sauma
og hvað þá að klára.
Amma vildi alltaf að öllum liði
vel og þegar maður fékk að gista
þá var sko stjanað við mann. Ég
hef gist á fimm stjörnu hótelum
og þau eiga ekki séns í það að
gista hjá ömmu í Teigó. Tekið á
móti manni í dyragættinni með
kossum og knúsi, taskan yfirleitt
borin inn fyrir mann, fylltur á
manni maginn af einhverju góð-
gæti, leikið í sólríkum garðinum í
Teigó því þar var alltaf gott veð-
ur, flett í gegnum gömul albúm
með myndum frá siglingum afa
og ömmu um spennandi lönd,
horft á gömul áramótaskaup og
grínþætti sem búið var að taka
upp og geyma árum saman, búið
um rúm með straujuðum sæng-
urfötum, flóuð mjólk og suðu-
súkkulaði fyrir svefninn, pakkað
inn í sængina eins og púpu þannig
að manni yrði örugglega ekki kalt
og svo leið manni alltaf eins og
amma hefði vakað yfir manni alla
nóttina og passað mann.
Amma var blíðasta kona sem
ég hef kynnst og knúsin voru líka
löng og innileg. Stundum var
maður orðinn hálf vandræðaleg-
ur en amma meinti hverja ein-
ustu sekúndu sem hún knúsaði
mann og akkúrat þannig langar
mig að minnast ömmu í Teigó í
löngu innilegu knúsi og þökk fyr-
ir allt sem hún kenndi mér þó ég
muni seint strauja þvottapoka.
Sigurður Grétar.
Margrét Kristín
Björnsdóttir
Okkar ástkæra,
INGIBJÖRG FRIÐJÓNSDÓTTIR,
Bogga frá Baldursheimi,
verður jarðsungin frá Skútustaðakirkju
föstudaginn 31. júlí kl. 13.30, jarðsett í
heimagrafreit í Baldursheimi.
.
Ásgeir Baldursson, Þórhalla Þórhallsdóttir,
Grétar, Inga Arnhildur, Þórlaug, Elva,
Rósa Björg, Eva Sóley og fjölskyldur.
Ástkær faðir, sonur, bróðir og vinur,
JÓN GUÐMUNDUR MARTEINSSON,
lést á heimili sínu sunnudaginn 26. júlí
2015. Jarðarförin mun fara fram í kyrrþey.
.
Emil Andri Jónsson,
Helena Ósk Jónsdóttir,
Marteinn E. Sigurbjörnsson,
Sigríður Ásta Þórdísardóttir,
Marteinn Ólafsson,
Þórdís Marteinsdóttir,
Hafsteinn A. Marteinsson, Sveinbjörg Sævarsdóttir,
Valgeir Elís Marteinsson,
Ingibjörg Fríða Margeirsdóttir.