Dagblaðið Vísir - DV - 09.12.2014, Qupperneq 29

Vikublað 9.–11. desember 2014 Lífsstíll 29
„Þetta var alveg
draumastarfið“
Rebekka Guðleifsdóttir sendi nýlega frá sér kennslubók í ljósmyndun
Þ
etta er mest krefjandi og
mest gefandi verkefni sem
ég hef tekist á við. Rosalega
skemmtilegt,“ segir Rebekka
Guðleifsdóttir sem sendi
frá sér kennslubók í ljósmyndun –
Moodscapes – í nóvember þar sem
hún fer með lesendur í gegnum
grundvallaratriði landslagsljósmynd-
unar. Fyrsta upplagið af bókinni í
Bretlandi var um 25 þúsund eintök
og þykir það ansi gott fyrir slíka bók.
„Mér skilst að þetta sé allavega ekki
slæmt,“ segir Rebekka kímin um upp-
lagið, en viðurkennir þó að hafa ekki
mikið vit á bókaútgáfu.
Myndirnar biðu eftir að verða
notaðar
„Þetta er fyrsta ljósmyndabókin mín
sem er gefin út í gegnum útgefanda,
en ég hef tvisvar áður gefið út bækur
gegnum Blurb.com. Þarna var ég
bókstaflega ráðin af útgáfufyrirtæki til
að skrifa bók,“ útskýrir hún, en bók-
in er gefin út af útgáfufyrirtækinu Ilex
Press í Bretlandi, en það hafði sam-
band við hana að fyrra bragði með
hugmyndina.
Hún segir svona vinnu eiga vel við
sig og er mjög ánægð með að hafa
sannreynt að hún gæti þetta. „Þetta
var alveg draumastarfið. Ég átti fullt af
myndum sem bara biðu eftir að verða
notaðar í svona bók.“
Vildi hafa allt fullkomið
Rebekka hefur starfað sem ljós-
myndari og haldið sýningar á verkum
sínum, bæði hér heima og erlendis.
Þá hafa myndir hennar birst í þekkt-
um erlendum blöðum og tímarit-
um og einnig verið notaðar í auglýs-
ingaherferðir. Kennslubókin er þó að
mörgu leyti ólík þeim verkefnum sem
Rebekka hafði áður tekist á við.
„Þetta var mjög krefjandi því þetta
þurfti allt að vera hundrað prósent
tæknilega rétt sem ég var að skrifa,
en ekki bara koma frá mér. Ljós-
myndaheimurinn er ennþá mikill
karlaheimur, og ég sá fyrir mér að ef
einhverjir ljósmyndanördar myndu
spotta villur þá yrði þvílíkt gert grín
að mér og sagt að þessi stelpa vissi
greinilega ekki neitt. Ég vandaði mig
því svakalega mikið í að hafa allt rétt,“
segir Rebekka og hlær. Henni hlýt-
ur að hafa tekist mjög vel til því hún
hefur ekki fengið neinar ábendingar
um villur í bókinni. „Ég er bara búin
að sjá frekar jákvætt umtal, enn sem
komið er,“ bætir hún við. En bókin
hefur meðal annars verið valin ein af
bestu ljósmyndabókum ársins 2014 á
síðunni Photocritic.org.
Rebekka viðurkennir að hún hafi
gúgglað sig, og að hún sé alltaf með
smá hnút í maganum yfir því að rek-
ast hugsanlega á neikvæða gagnrýni.
„Það er auðvitað leiðinlegt þegar
maður les eitthvað neikvætt um sig,
þó að ég sé nú komin með frekar
þykkan skráp, enda hef ég feng-
ið fullt af gagnrýni gegnum árin. Ég
var frekar kvíðin fyrst yfir því að það
myndi hrúgast neikvæð gagnrýni um
bókina inn á netið, þá hefði maður
líklega mest viljað fela sig bara með
sængina yfir haus.“
Skiptir mestu að hafa gott auga
Rebekka lærði myndlist í Listahá-
skóla Íslands, og seinna ljósmyndun í
Tækniskólanum, þó að hún hafi ekki
enn lokið sveinsprófi. „Ég tók þetta til
að auka færni mína við vinnuna,“ seg-
ir Rebekka sem bendir engu að síður á
að til að vera góður ljósmyndari skipti
miklu máli að hafa gott auga fyrir um-
hverfinu í kringum sig. „Það er meira
en 70 prósent af þessu. Það er líklega
erfitt að kenna manneskju sem hefur
ekkert auga fyrir hlutunum að verða
góður ljósmyndari, þó að hver sem er
geti lært tæknilegu atriðin.“
Rebekka segir þó mjög mikilvægt
að læra tæknilegu atriðin til að öðl-
ast færni í að taka mismunandi gerð-
ir mynda við mismunandi aðstæð-
ur. „Eftir að ég útskrifaðist úr LHÍ, þá
treysti ég mér til dæmis varla til að
mynda brúðkaup, því þá verður allt
að vera pottþétt svo fólk verði ánægt.
Þú verður að vita nákvæmlega hvað
þú ert að gera. Mér finnst því mjög
gott að hafa bæði listrænu og tækni-
legu hlutina á hreinu.“ En það er
einmitt það sem Rebekka reynir að
koma til skila í bókinni. „Mér fannst
skipta máli að þetta yrði ekki dæmig-
erð „þurr“ kennslubók, og tvinna eins
og ég get mína reynslu af listsköp-
un inn í skrifin. Ég ákvað líka að hafa
mjög fjölbreytt umræðuefni, til dæm-
is fer ég bæði út í filmu og stafræna
ljósmyndun, og það er margt í bók-
inni sem flokkast alls ekki sem hrein
landslagsljósmyndun, þó að landslag
komi við sögu. Ég vildi hvetja fólk til
að hugsa vel út fyrir rammann.“
Mikil upphefð að vera rithöfundur
Rebekka segir að í samningaviðræð-
um við útgefanda bókarinnar hafi
verið sterklega gefið í skyn að áhugi
sé á frekara samstarfi og er hún mjög
spennt fyrir því. „Mér finnst þessi
titill – rithöfundur – svo flottur. Ég
hef alltaf verið lesandi frá því ég var
pínulítil, er svakalega mikil bóka-
manneskja, og finnst virkilega gaman
að geta kallað sjálfa mig rithöfund.“
Hún segir það því mikla upphefði
fyrir sig að fá þennan titil. „Sérstak-
lega í ljósi þess að það er allt orðið
svo tölvuvætt, en mér finnst að það
verði að halda áfram að gefa út bæk-
ur. Mér finnst svo gott að hafa náð inn
á þann markað meðan hann er ennþá
í gangi,“ segir Rebekka sem er að von-
um himinlifandi með bókina. „Ég var
alveg þvílíkt glöð þegar ég fékk bók-
ina loksins í hendurnar eftir rúmlega
árs ferli, og sá hvað þetta kom vel út.“
Bókin Moodscapes – The Theory
and Practice of Fine-Art Landscape
Photography er seld víða um heim,
í Evrópu, Asíu, Ástralíu, Afríku og
Bandaríkjunum. Þá er hún fáanleg
á Íslandi, meðal annars í verslunum
Eymundsson og Bóksölu stúdenta. n
Gaman að vera
rithöfundur
Rebekku finnst frá-
bært að geta kallað
sig rithöfund, en hún
er að eigin sögn mikil
bókamanneskja.
Notar landslagið
Í bókinni kennir
Rebekka hvernig
hægt er að nota
landslagið á marg-
breytilegan hátt við
ljósmyndun.
Norðurljós Rebekka lagði áherslu á að bókin yrði ekki þurr kennslubók.Átti mikið af myndum Rebekka segir
margar myndanna hafa beðið eftir því að
komast í bók. Þessi mynd heitir Heimsendir.
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrun@dv.is
Ólíkar myndir Myndirnar í bókinni eru af
ýmsum toga, bæði stafrænar og filmu-
myndir. Þessi nefnist Daybreak.