Bændablaðið - 12.02.2015, Blaðsíða 1

3. tölublað 2015 ▯ Fimmtudagur 12. febrúar ▯ Blað nr. 436 ▯ 21. árg. ▯ Upplag 32.000
Sívaxandi innflutningur á svínakjöti farinn að valda svínabændum miklum áhyggjum:
Svínakjötsframleiðsla gæti lagst af
− segir Hörður Harðarson, formaður Svínaræktarfélags Íslands, og segir að samkeppnin við útlönd sé alls ekki á jafnréttisgrunni
Innflutningur á svínakjöti á
síðasta ári var hátt í 600 tonn
en rúm 460 tonn árið 2013.
Hörður Harðarson, formaður
Svínaræktarfélags Íslands, segir
íslenska framleiðendur vel geta
annað eftirspurn fái þeir að
keppa á jafnréttisgrundvelli.
„Starfsumhverfi íslenskra
svínabænda er á engan hátt
sambærilegt við það sem bændur
búa við í þeim löndum sem eru
að selja svínakjöt hingað til
lands. Bændur þar geta aukið
vaxtarhraða svínanna með því að
blanda sýklalyfjum í fóður auk
þess sem reglugerðir hér eru mun
strangari þegar kemur að aðbúnaði
og velferð dýranna,“ segir Hörður.
Ekki sömu reglur
Verðmyndun á afurð eins
og svínakjöti ræðst af þeim
kostnaði sem fellur til við
framleiðsluna. Allar heimildir
sem lækka þann kostnað lækka því
framleiðslukostnaðinn. Dæmi um
það eru fyrrnefndir vaxtarhvatar
auk stuðningskerfis hins opinbera
í viðkomandi löndum. Þar á
ég meðal annars við styrki frá
hinu opinbera til fjárfestinga, til
endurbóta á gripahúsum vegna
aukinna krafna um dýravelferð
og meðhöndlunar á húsdýraáburði
svo fátt eitt sé nefnt. Víða erlendis
fá bændur einnig styrki á hverja
flatareiningu lands sem hefur áhrif
til lækkunar á fóðurverði sem aftur
hefur áhrif á verðmyndun þeirra
afurða sem verða til úr fóðrinu.
Allt þetta samandregið og
samanlagt skiptir svo sköpum
þegar kemur að verðlagningu
afurðanna þegar þær eru seldar á
milli landa og samkeppnisstöðu
á markaði. Að mínu mati er ekki
sanngjarnt að bændur hér á landi,
sem ekki njóta styrkja og þurfa að
uppfylla mun strangari kröfur um
dýraheilbrigði, eigi að keppa við
slíkan innflutning,“ segir Hörður.
Tæp 600 tonn flutt inn 2014
Að sögn Harðar á svínakjöts-
framleiðsla hér á landi mjög undir
högg að sækja um þessar mundir og
ekki síst í ljósi þess hvað stjórnvöld
sýna greininni lítinn skilning.
„Mat á þörf fyrir innflutning
á svínakjöti er mjög brenglað að
mínu áliti,“ segir Hörður. „Hér
gildir tvíhliða samningur við
Evrópusambandið sem gerir ráð fyrir
að hingað megi flytja inn 200 tonn
af svínakjöti á ári á lágmarkstollum.
Samningurinn gerir aftur á móti ekki
ráð fyrir að við flytjum út eitt einasta
tonn á móti.
Innflutningur á svínakjöti á síðasta
ári er hátt í 600 tonn og var rúm 460
tonn árið 2013. Þetta er gert þrátt
fyrir að svínakjötsframleiðendur hér
geti í flestum tilfellum annað allri
eftirspurn á landsvísu.“
Veruleikafirrt stjórnvöld
Hörður segir að ef skoðaðar séu tölur
frá Hagstofu Íslands yfir innflutt kjöt
sem er að mestu áframunnið hér,
reykt og saltað, sjáist að verð á því
sé stígandi og að ekkert lát virðist
vera á því.
„Verðlagning á innfluttu
kjöti til neytenda fylgir nánast
neysluvísitölunni og hækkar
samhliða henni. Kjöt sem er nýtt eða
frosið og að mestum hluta íslenskt
lækkar í verði.
Mín skoðun er sú að til þess
að svínakjötsframleiðsla í landinu
leggist ekki af verði stjórnvöld að
horfast í augu við veruleikann sem
við blasir og hvað það þýðir að hætta
framleiðslu svínakjöts hér á landi.“
/VH
Úr risavöxnu og hátæknivæddu þýsku kjúklingasláturhúsi. Mynd /HKr.
16
Hörður Harðarson.
Á síðustu fimm árum hefur
innflutningur á kjöti samkvæmt
innflutnings skýrslum aukist um
277%. Árið 2014 jókst hann um
38% frá fyrra ári.
Langmest aukning varð í
innflutningi nautgripakjöts, eða sem
nemur 8,5-földun á magni á fimm
árum. Svínakjötsinnflutningur
hefur aukist um 351% á sama tíma
og innflutningur á alifuglakjöti um
155%.
Yfir 64% nautakjöts innflutnings-
ins, um 40% innflutnings á
svínakjöti og rúmlega 60% af
innfluttu kjúklingakjöti kemur frá
Þýskalandi sem notar jafnframt í
heild mest allra Evrópuþjóða af
lyfjum í landbúnaði samkvæmt
tölum Evrópsku lyfjastofnunarinnar
(EMA– European Medicine
Agency).
Læknar um allan heim
hafa árum saman varað við
ofnotkun sýklalyfja sem leiðir til
sýklalyfjaónæmis. Það á bæði við
um beina notkun einstaklinga og
notkun sýklalyfja við dýraeldi og
sem vaxtarhvetjandi efnis.
Það sem hefur þó valdið
sprengingu í áunnu ónæmi fólks
fyrir sýklalyfjum er þó talið vera
ofnotkun þeirra sem vaxtarhvata
í landbúnaði víða um heim,
aðallega við eldi á nautgripum,
kjúklingum og svínum. Þrátt fyrir
allt regluverkið fara um 70 til 80%
af öllum sýklalyfjum til notkunar í
landbúnaði.
− Sjá nánar bls. 2 /HKr.
Nær 300% aukning á kjötinnflutningi á fimm árum:
Aðallega frá löndum sem nota lyf
sem vaxtarhvata í stórum stíl
Ágætt útlit var á skinna-
markaðinum Copenhagen Fur í
Kaupmannahöfn í gær.
Að sögn Einars E. Einarssonar,
ábyrgðarmanns í loðdýrarækt hjá
Ráðgjafarmiðstöð landbúnaðarins,
gekk sala á sjaldgæfari
litategundunum vel tvo fyrstu
dagana. Blaðamaður náði tali af
Einari þegar sala var nýhafin á
brúnu skinnunum, en um 70 prósent
íslenskra minkaskinna eru einmitt
brún á lit.
„Það virðist í það minnsta allt
vera að seljast, sem er mjög gott,“
segir Einar. „Mér sýnist verðið vera
svipað og það var á janúaruppboðinu,
en þá var hækkun að meðaltali um tíu
prósent. Enn þá er þó of snemmt að
segja til um hvernig útkoman verður.
Skinnamarkaðir hafa á heildina
verið að mjaka sér í rétta átt eftir
að hafa tekið mikla dýfu á síðasta
ári. Metár var árið 2013, þegar
meðalverð á skinnum fór í 12 þúsund
krónur.“ /smh
Skinnauppboð í Kaupmannahöfn:
Fremur jákvætt útlit á fyrstu dögunum
Mýs leggja sitt af
mörkum við að flokka
lindifurufræ
22
Meistarafélag kjötiðnaðarmanna
25 ára
24
Í mörg horn að líta