Bændablaðið - 12.02.2015, Blaðsíða 7

7Bændablaðið | Fimmtudagur 12. febrúar 2015
Vélfang hefur nú fært starfsemi
sína norðan heiða að Frostagötu
2a á Akureyri. Starfsaðstaða og
aðstaða fyrir viðskiptavini batnar
til muna og hvetja Vélfangsmenn
alla viðskiptavini til að kíkja í
kaffi og skoða nýju aðstöðuna.
Vélfang hefur verið með aðstöðu
hjá Finni ehf. undanfarin ár.
Eyjólfur Pétur Pálmason, forstjóri
Vélfangs, segir í tilkynningu að
nú ætli þeir að flytja að heiman og
standa á eigin fótum.
„Við viljum nota tækifærið og
þakka Finni Aðalbjörnssyni og
starfsmönnum hans kærlega fyrir
samstarfið og aðstöðuna undanfarin
ár.“
Vélfang ehf. er sölu- og
þjónustufyrirtæki sem þjónar
landbúnaði, sveitarfélögum og
vinnuvélaeigendum. Helstu umboð
eru CLAAS, Fendt, JCB, Kuhn og
Kverneland ásamt fjölda annarra
vörumerkja.
Verkstæðið við Frostagötu getur
tekið á móti öllum tegundum og
stærðum tækja og verður þar öllum
veitt þjónusta óháð því hvort Vélfang
hefur umboð fyrir viðkomandi tæki
eða ekki. Starfsmenn Vélfangs
á Akureyri eru þaulreyndir og
benda Vélfangsmenn á að Örvar
Snær Haraldsson sé kominn til
baka eftir stutt frí. Hann muni nú
einbeita sér í auknum mæli að sölu
á nýjum og notuðum vélum. Einnig
verður hann Hermanni Hafþórssyni
til taks í þjónustunni, einkum á
álagstímum, og munu þeir eiga
helstu síur og slitfleti á lager.
„Strákarnir ætla að leysa hvers
manns vanda“, eins og segir í
tilkynningu frá Vélfangi.
Afgreiðslutími á nýja staðnum
er alla virka daga frá 8–17 og
símanúmerið er 580 8221.
f einskærum dónaskap
birti ég í síðasta
vísnaþætti vísu Einars
Kolbeinssonar um
hrakfarir íslenska handbolta-
landsliðsins í Katar. Ekki hafði
ég til þess formlegt leyfi Einars,
og er ég hugðist rækja við hann
vinskap daginn sem blaðið
kom út, þá var kveðjan fremur
kuldaleg:
Um það verður engu breytt
þó í mér gremjan syngi.
Hún var aldrei hugsuð neitt
handa almenningi.
Daginn eftir var Einar þó búinn að
átta sig á því, að e.t.v. fengi hann
aldrei birtar vísur eftir sig í þessum
þáttum, og því hyggilegt að kyngja
stoltinu:
Áfram vinskap mæta munt
hjá mér, hvað sem á dynur,
enda ristir afar grunnt
í mér gremjan vinur.
Það reyndust fleiri hafa haldgóðar
skýringar á frammistöðu íslenska
landsliðsins í Katar. Indriði
Aðalsteinsson á Skjaldfönn er
skorinorður að vanda:
Af áhyggjum ég illa sef,
orsök ? – Tékka fantar.
Alveg ljóst að Óla Stef
einfaldlega vantar.
Ugglítið hafa einhverjir lesendur
veitt því eftirtekt, að lítið hefur
um langa hríð sést til Péturs
Péturssonar læknis í þessum
þáttum. Því hringdi ég til hans
á dögunum í og með til að leita
frétta úr Bragheimi. Lét Pétur
lítið yfir andlegri iðju sinni, enda
hefði ég frjáls afnot af efni frá
Einari Kolbeinssyni og þyrfti
tæpast annars með. Leið svo lítil
stund:
Væflast ég í vetrarmuggu,
varla neitt á blað ég set,
og á Þorra engri tuggu
upp í Geirhjört stungið get.
Afturreka er hann gerður
enn skal reynt á garpsins þol,
því áfram jórtra víst hann verður
vísnabálka Einars Kol.
Líða svo fáeinir dagar í fálæti
og leyfði ég lækninum að sleikja
sárin í friði eða allt fram til 2.
febrúar að ég sendi honum árlega
afmæliskveðju. Ekki var honum
sérlega glatt í geði þann daginn
enda bíður hann enn bata eftir
verulega slæmt slys í göngum sl.
haust. Hestur hnaut undir Pétri
með þeim afleiðingum að hann
fékk mikið höfuðhögg og missti
við það sjón á öðru auga. Gætir
því engrar bjartýni í kveðskap
afmælisbarnsins:
Lukkan við þeim lítið hlær
sem leka fram af makkanum.
Enn ég færst hef ári nær
andskotans grafarbakkanum.
Öðru hvoru hafa samband við
mig málvöndunarmenn, og þá
helst ef einhver ambaga birtist
í Bændablaðinu. Auðvitað var
verulega pínlegt að sjá á forsíðu
síðasta tölublaðs ranga beygingu
á orðinu „kýr“, og verður það
að teljast óheppilegt í sjálfu
málgagni bændastéttarinnar.
Björn Ingólfsson, fv. skólastjóri
á Grenivík, orti strax að loknum
lestri forsíðu síðasta Bændablaðs:
Laglegt er Bændablaðið nú.
Blöskrar mér aðeins þó að sjá
framan á, þar er falleg „kú“,
mér finnst ætti líka að vera „á“.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggð1@gmail.com
Líf og starf
Æðarbændurnir Sólveig Bessa
Magnúsdóttir og Björgvin
Sveinsson í Innri-Hjarðardal
í Önundarfirði eru með eitt
stærsta æðarvarpið í firðinum eða
um 1.200 til 1.300 kollur. Gekk
æðarvarpið mjög vel á síðastliðnu
sumri og afraksturinn góður.
Björgvin segir að þau hjón hafi
hætt kúabúskap fyrir nokkrum árum
en séu nú með nokkrar kindur svona
meira til að sýnast. Annars stundi
þau bæði vinnu utan búsins, Sólveig
Bessa vinnur hjá Fræðslumiðstöð
Vestfjarða á Ísafirði og Björgvin
er verktaki og vinnur m.a. fyrir
Vegagerðina auk þess að stunda
leigubíla- og rútuakstur.
Þau eru nú að
huga að því að
koma upp aðstöðu
þannig að veita
megi ferðamönnum
aðgengi að varpinu.
Æðarvarp í stað
kúabúskapar
Í innri-Hjarðardal var
kúa búskapur, en svo
er ekki lengur.
„Við hættum með
kýrnar og erum nú
bara með æðarvarpið
og þessar kindur.
Síðan erum við líka að
sinna ferðamönnum á
sumrin.“
− Hvernig
var æðar varpið í
fyrrasumar?
„Það var mjög gott
og heldur aukning
hjá okkur í varpinu á
meðan það fækkaði
hjá öðrum. Ég held
að varnirnar eigi
sinn þátt í því, en við erum
stanslaust á ferðinni allar
nætur og allan tímann sem
varpið stendur yfir. Ég er
þá með byssuna en það er
mikið af tófu og ekkert lát
virðist vera á stofninum. Við
erum líka svolítið stífir hér í
vetrarveiði því sá refur sem
er skotinn á vetri eignast ekki
afkvæmi. Það er samt af nógu
að taka því tófan er með greni
út með öllum fjörðum þar sem
við náum ekki til hennar.“
Þar sem Björgvin er vanur
refaveiðum og á vaktinni
allar nætur á vorin hafa aðrir
æðarbændur líka fengið hann til
að fylgjast
með varpinu hjá
sér.
Björgvin segir
að í varpinu hjá
þeim, sem er
reyndar mjög
þéttsetið, séu um
1.200 til 1.300
æ ð a r k o l l u r .
Síðan eru nokkur
vörp innar í
Önundarfirðinum.
Hann segir að þau
njóti þess í Innri-
Hjarðardal að snjó
taki yfirleitt fljótt
af hjá þeim sem
getur skipt sköpum
fyrir varpið.
Drottning í 30
kinda hópi
B æ n d a b l a ð i n u
á s k o t n a ð i s t
skemmti leg mynd
af Björgvini með
elstu kindinni á bænum fyrir nokkru.
Þótti vel við hæfi að spyrja hann út
í þessa fallegu kind.
„Hún er kölluð Drottningin þar
sem hún er elsta ærin okkar. Hún
kemur alltaf til að fá klapp þegar
maður kemur í fjárhúsið. Þar sem
við erum með svo fáar kindur
eru þær allar handvanar og koma
hlaupandi til manns þegar maður
birtist.
Drottningin er að verða sex vetra,
en hún hefur ekki alltaf verið svona
blíðlynd. Það kom út af því að það
þurfti að venja undir hana lamb og
meðan lambið saug þá var kindinni
strokið um hausinn til að róa hana.
Þetta fannst henni svo gott að það
varð að vana og síðan hefur hún
alltaf komið hlaupandi til manns.
Annars erum við bara með 30
kindur og erum aðallega með þær
til að hafa eitthvað að gera þegar við
erum í smölun annað en að reka fé
annarra. Það er svona meira til að
vera með og fyrir fjörið, en þetta
borgar sig engan veginn,“ segir
Björgvin. /HKr.
A
MÆLT AF
MUNNI FRAM
123
Björgvin Sveinsson með Drottningunni í Innri-Hjarðardal, sem er
aldursforsetinn í fjárhúsinu og að verða sex vetra. Mynd / SBM
Vélfang opnað á nýjum stað við Frostagötu á Akureyri
− verkstæðið tekur við öllum tegundum og stærðum tækja
Æðarbændur í Innri-Hjarðardal í Önundarfirði farnir að hugsa til vorsins:
Síðasta sumar var gjöfult en
stöðugt þarf að vakta tófuna
Sólveig Bessa Magnúsdótti
r æðarbóndi að tína dún í æ
ðarvarpinu í Innri-Hjarðarda
l.