Þjóðmál - 01.12.2010, Side 81

Þjóðmál - 01.12.2010, Side 81
 Þjóðmál VETUR 2010 79 er undarlegur miðill, sem er alltaf að sýna okkur það sem viljum ekki sjá . Á einni stöðinni var fyrrverandi bófi sem leit út eins og upplitað veggfóður, og sagði frá verka- lýðs félögum, stjórnmálamönnum og lög- reglu þjónum sem létu múta sér: Og svo fjölmiðlafólkið sem var keypt eins og vansælar stúlkur á vændishúsum . Og ég fór að hugsa um umhverfi okkar þar sem til þess er ætlazt að hegningarlög nái ekki yfir fréttamenn, t .a .m . ef þeir birta einkapóst úr tölvum; að þeir megi opna fuglabúr hjarta míns sem er innmúraður leyndardómur í hægvirkri tölvunni minni og sleppa ófleygum hugsunum út í fjölmiðlahríðina . Meginmál hinnar nýju bókar Matthíasar eru netpistlar, sem hann skrifaði þegar Baugs málið og hrunadansinn stóðu sem hæst á árunum 2007–2008 . Honum er mikið niðri fyrir . Auðvaldið í Baugi hafði farið í auglýsingaherferð, þar sem skorað var á kjósendur að strika nafn Björns Bjarna sonar dómsmálaráðherra út af lista Sjálf stæðisflokksins í alþingiskosningunum . Og í Baugspressunni hafði verið gerð hörð hríð að Haraldi syni hans í embætti ríkislögreglustjóra og veist að ákæru- valdinu . Matthíasi þykir vænt um, hversu snöfur mannlega Björn brást við í frægri yfir lýsingu þar sem hann varaði við „eftir- litslausum aðstæðum“ fyrir hina ríku, – „ef það tækist með persónulegum árásum að hræða lögreglu og aðra eftirlitsaðila, svo að þeir þyrðu ekki að sinna lögbundnum skylduverkum sínum“ . Og Matthías heldur því til haga, að rík- is saksóknari hafi lýst því yfir, að ekki sé nokkurt tilefni til þess að opinber rann- sókn fari fram á embættisathöfnum ríkis- lögreglustjóra og saksóknara hans né að þeir hafi misfarið með vald sitt eins og Baugs- menn klifuðu á . Að Matthíasi læðist illur grunur, að árásirnar á Harald son hans séu gerðar til þess að ná sér niðri á honum sjálfum, gömlum ritstjóra Morgunblaðsins . Hann vísar til þess, að hann skrifaði grein til varnar syni sínum, sem síðan varð tilefni til enn frekari árása á son hans á dv .is, en engin tilvitnun í sín skrif, – „stór mynd af sér fylgdi árásinni á Harald og talaði sínu máli!“ segir Matthías . Þetta er kaldranaleg niðurstaða og rétt . Það má rekja önnur dæmi þess í Baugs miðlunum hvernig níðst er á niðjunum, og því miður einnig í ríkis- útvarpinu . Þar er ekki allt sem sýnist! Matthías sækir styrk í Jónas, sem varar við beinakerlingum í einu ljóða sinna, en þær voru vörður á alfaraleið og í þeim skildu menn eftir leggi með níðvísum .“ Nú eru reknir hér fjölmiðlar sem kenna sig jafnvel við rannsóknarblaðamennsku en eru ekkert annað en beinakerlingar,“ segir Matthías . Og á öðrum stað: Þjóðfélagsgagnrýni reist á hnýsni um einkahagi fólks er vond blaðamennska . Með skinhelgi á næstu grösum . Aftur og aftur víkur Matthías að sjálfstæði fjölmiðla . Hann rifjar upp, að í gamla daga hafi kostað langa og stranga baráttu að losa blöðin úr fjötrum stjórnmálaflokkanna, – „sum losnuðu aldrei, þau dóu,“ segir hann . Síðan varpar hann fram þeirri spurningu, sem auðvitað er kjarni málsins, hvort það sé eitthvað betra, að fjölmiðlar séu háðir eigendum sínum, – þeir stjórni með beinum afskiptum eða nálægð sem sé einhvers konar tengsl við ósýnilega innri ritskoðun . Og Matthías tekur dæmi af Finnlandi á tímum kalda stríðsins, þegar ekki mátti gagnrýna Stalín eða sovéska kommúnista,

x

Þjóðmál

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.