Þjóðmál - 01.12.2010, Blaðsíða 59

Þjóðmál - 01.12.2010, Blaðsíða 59
 Þjóðmál VETUR 2010 57 óábyrga meðferð á almannafé . Farsælast er að hafa skatta eins lága og mögulegt er til þess að veita stjórn málamönum aðhald . Meiri þensla hjá al menningi heldur en hinu opinbera leiðir af sér almenna hagsæld ásamt auknum lífsgæð um . Alltaf þegar vinstri menn komast til valda fara fjármálin gjörsamlega úr böndunum . Það er vegna þess að þeir eru lítt tengdir við raun veru leikann, þeim finnst mun þægilegra að dvelja í draum heimi . A rgentína er gott dæmi um hættuna sem af vinstri mönnum stafar . Landið var eitt af ríkustu löndum heims þegar Juan Peron komst til valda . Evita Peron, kona hans, var gerð að þjóðardýrlingi þar í landi því hún þótti svo góð við hinn almenna borgara . Þessi velviljaða en fremur óraunsæja kona jós fé úr opinberum sjóðum til þess að gleðja lands menn . Flestir urðu glaðir, en sú gleði varð fremur skammvinn því að efnahagurinn hrundi . Meiri áheyrsla var lögð á eyðslu heldur en verð mætasköpun og það varð til þes að eitt ríkasta land heimsins var nú komið í hóp fátækustu ríkja . Þetta ætti að vera okkur Íslendingum víti til varnaðar . Þessi þjóð hefur verið það lánsöm að búa við skynsama leiðtoga sem komið hafa úr röðum sjálfstæðismanna . Nefna má t .a .m . Ólaf Thors og Bjarna Benediktsson, en þeir börðust hart gegn höftunum sem voru hér allsráðandi og höfðu að lokum sigur, einnig börðust þeir ásamt fleiri góðum sjálfstæðismönnum fyrir frjálsri verslun hér á landi . Svo kom Davíð Oddson og hann nánast útrýmdi því sem á slæmu máli heitir „lobbyismi“, þ .e .a .s . að hygla mönnum í þeirri von að fjölga atkvæðum sér til handa og styrkja valda stöðu sína í samfélaginu, einig komu margvíslegar framfarir aðrar á hans valdatíð sem öllum ættu að vera kunnar . Það er lán okkar að hafa lítið haft af vinstri mönnum að segja í landsstjórninni . Á lands fundi Vinstri grænna árið 2007 hrópaði for mað urinn hátt um það að sem flest ætti að vera landsmönnum að kostnaðarlausu . Á honum var að skilja að við ættum að njóta ókeypis tannlækninga sem og læknisaðstoðar, skóla kerfið ætti einnig að vera ókeypis frá leik skóla og upp úr o .s .frv . Þetta er ekkert annað en blekking, það er ekkert af þessu ókeypis, það þarf að borga fyrir alla þessa þjónustu og fái þessar hugmyndir hans fram að ganga endum við í sömu, ef ekki verri stöðu en Argentína . Verkefni hins opinbera ætti ekki að vera neitt annað en að hafa traustan og einfaldan lagaramma sem veitir borg- ur unum öryggi og aðhald, einnig þarf að sjá til þess að virk heilbrigðisþjónusta sé til staðar . Það þarf einnig að veita fé í menntun landsmanna, en þar þarf að skera heilmikið niður . Talað er um víða erlendis að nóg sé að hafa einn háskóla á hverja milljón íbúa . Á okkar litla landi, sem telur rúmar þrjúhundruð þúsund einstaklinga, eru fjórir . Þetta litla dæmi sýnir að mikið er hægt að skera niður án þess að það bitni á þjóðinni í heild . Að sjálfsögðu þarf að tryggja framfærslu þeim til handa sem ósjálfbjarga eru . Óhóflegur fjáraustur úr opinberum sjóð um gerir ekkert annað en að þyngja róður inn í ríkisrekstrinum og sljóvga hinn almenna borgara . Ef ríkið greiðir fyrir alla skapaða hluti, þá fer kostnaðarvitund fólks dvínandi og brengluð raunsæiskennd kemur í kjölfarið . Fólk hættir að gera sér grein fyrir því að opinberir sjóðir myndast við öflun fjár úr vasa almennings, þannig að misnotkun velferðar kerfisins fer þá vax- andi . Því miður er það þannig að velferðarkerfin hafa haft óþarflega íþyngjandi áhrif á
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.