Félagsbréf - 01.06.1961, Blaðsíða 7

félagsbréf
5
ef guð lofar. Ég vona nú til þú misvirðir það ekki við mig, þó svona færi
í þetta sinn.
Mér þykir mikið, að ég get nú ekki sent þér nema þennan gamla vana —
nálftunnuna með riklingarusli og mamma ost og ullarposann. Þetta sendi
ég nú með Johannsen.
Það er þér nú af mér að segja, að mér líður meinlítið, það sem heilsu-
far mitt snertir, og börnin dafna vel öll og eru elskuleg eftir vonum. En
búskapur verður mér kostnaðarsamur; það liefur og svo verið mikið
hart í ári hér, aflalítið frá sjó í vor og kornvöruskortur, því reiknings-
mennirnir ganga fyrir að taka matvöruna. Svo það er nú mánuður síðan
að ekkert korn fæst í kaupstaðnum hér, svo ég held ég fái lítið, ef kaup-
maðurinn á Suðureyri getur ekki hjálpað mér með það, sem mig vantaði
til. Mér gengur svo illa að koma upp fénu, ég missti í vetur 20 í bráða-
sótt, allt ungt og fallegt, en það eldra og lakara lifði af. Ekki hefi ég
ásett samt að umbreyta hag mínum, meðán gamla fólkið lifir og börnin
eru að stálpast dálítið, hvurninn sem guð minn góður lætur það lánast
mér. Þórdís mín biður ástsamlega að heilsa bróður sínum, nefnilega
þér, og þakkar þér fyrir sendinguna og signetið. Hún er nú komin til Suður-
eyrar og fór þangað í vor í þeim vændum að eiga Jón Þorleifsson, en
ekki veit ég, hvurt þau giftast í haust. Hún kannske skrifi þér nú til með
Þétri Lassen. Hún biður þig nú, elskulegi bróðir, að útvega sér baug með
nafninu sínu á og senda hann til mín. Ég ætla að biðja þig að láta mig
fá dálítið af kálfræi, næpur og kál, rapí undir jörð.
Þeir eru nú nýbúnir að fiska hvalkálf í Arnarfirði. Bjarni Símonarson
er hvalamaðurinn. Símon liggur einlægt, nú komin senn 3 ár, með slögum
°g miklum bágindum. Þorbjörg er nú búin að leggja af sér búskap, og
Páll er tekinn þar við búsráðum að Dynjanda. Hann á fyrir konu Sigríði
dóttur Jóns Bjarnasonar, sem var í Stapadal.
Ég man nú ekki meira að rugla við þig í þetta sinn. Ég átti eftir að
sPurja þig, hvurt ég á að gjalda sýslumanni fasteignarskattinn gamla, þeg-
ar ég geld alþingistollinn. Þú segir mér það, elskan mín, þegar þú skrifar
^tér aftur.
Mamma biður að heilsa þér. Hún er eftir öllum vonum, hún kemst
°fan enn, þegar hún vill, og hún sér á bók með gleraugum og er nú senn
^6 ára. Hana er nú mikið farið að langa heim, blessaðan aumingjann.
Hrólfur og Karítas eru nú bæði orðin lasin. Þó hefur hann farið til