Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Síða 12

Helgir menn og pervertar
H: í bókinni er kafli um helga menn, helgra manna tal, um ýmsa
þekkta skotspæni Reykjavíkur eftirstríðsáranna. Höfum við
gengið til góðs úr fjötrum fordóma?
Þ: Allir sem pæla í því sem er öðruvísi sjá hvað allt er afstætt.
Hinir helgu menn í pervertakaflanum okkar hefðu í sumum
Reykjavíkum í öðrum menningum verið taldir bera guðdóm-
num vitni því í ýmsum heimskimum sjá menn guðsljós í
kynlífi. Kaldhæðirm fáránleikinn kemur í ljós þegar maður
fer aftur í tímann og rifjar upp það sem sagt var um sóknar-
hóruna og tengir það þeirri vídd sem blessuð konan komst í
eftir að maður fullorðnaðist. Manni finnst að heimurinn
mætti fara að komast á það plan að það besta frá öllum tímum
og öllum rúmum fengi að njóta sín. Okkur vantar heilu hofin
og það er löng mannúðarbarátta fyrir höndum.
M: Nú er mörgum í mun að loka aftur dyrum. Farið er að herja
grimmt á tjáningarfrelsið. Það sem hefur áunnist er notað
gegn sjálfu sér.
Þ: Við erum að rífa okkur upp úr staðbundinni hugmynda-
fræði yfir í meiri húmanisma.
M: Já, og þá vakna andstæðingar húmanisma og herða sig.
Stefnan í átt til húmanisma víkur vegna hræðilegs trúar-
ofstækis og óhugnaðar sem eignast æ fleiri áhangendur.
Þ: Ég sé nú í Krossinum og Veginum góð negraáhrif. Þaudilla
rassinum og eru í beinu sambandi við guð.
M: Þeim verður ekkert gagn af þeim áhrifum. Þú færð að dilla
þér en um leið verður þú að taka afstöðu í heilögu stríði gegn
öllu nema nánasarlegum parti af litrófinu.
12
Bjartur og frú Emilía