Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1991, Page 36

1,2
K og M við borð á krá. M er yngri og smávaxnari og er öll á iði. Hún
trommar með fingrunum á borðbrúnina,vaggar sér á stólnum, gerir
axlaæfingar, ruggar sér fram og aftur o.s.frv. Um leið og ljósin koma
upp stekkur þriðja konan upp frá borðinu eins og hún eigi ekki
heima á sviðinu. Hún hleypur útaf sviðinu hægra megin og fellir
stólinn um koll.
M O, helvítis, helvítis, helvítis Irene, æ, vá!
(Hún dýfir fratiskbrauði í hálfkláraðan nmtinn á diski
konunnar sem hljópst á brott)
K Uppþomaða belja / Það sem þú dregur ekki á eftir þér
Ekkert nema peningar og fataleppar á efri hæðinni
M Og hvemig hún hleður þessu utaná sig hverju utan yfir
annað, öfgakenndari en andskotinn, og ef maður spyr
hvað hún sé að pæla, þá röflar hún bara um naglalakk,
hitanudd og öll djöfuls vandamálin.
Maður er hvergi óhultur fyrir þessum helvítis gljátíkum,
þær dressa sig upp í einhverjar fansí flíkur, með allt á
útopnu, línuna á hreinu, og svo er þetta bara feik,
helvítis tískugella
(K hermir eftir konunni. M fylgist með henni og gerir
óafvitandi eins.)
K Eg fer ekki aftur til Miami fyrr en í júní
Guð ég verð að passa naglalakkið!
Það verður að duga fram í júní / hindberjarautt / eða
mín vegna dökkrautt / Ég þoli bara ekki lengur
heimagerðan mat
Uff... verð að passa mig
að borða ekkert tormelt / uppþornuð belja með
hakakrossa úr plasti hangandi á geirvörtunum / og þið
þessar töff túttur, þið emð svo djöfull glennulegar,
helvíti glennulegar, maður lifandi...
Borgaði hún nokkuð?
M Já, reyndar
36
Bjartur ogfrú Emilía