Fréttablaðið - 28.10.2016, Side 58

Extravaganza er grátbros­legt gamanleikrit. Það fjallar um hana Lýdíu sem var búsett í félags­blokk en blokkin er tekin yfir af fasteignafélagi sem
breytir henni í lundabúð og hótel.
Að einhverju leyti er þetta óður til
Reykjavíkur en sýningin gerist samt
í óvenjulegum veruleika,“ segir Salka
Guðmundsdóttir, leikskáld Borgar­
leikhússins, um nýjustu afurð sína.
Extravaganza verður frumsýnt í kvöld
í samstarfi við Soðið svið, leikhóp sem
Salka rekur ásamt Aðalbjörgu Árna­
dóttur leikkonu.
Spurð hvort um samtímaleikrit
sé að ræða svarar Salka: „Við erum
á dálítið óræðum tíma, leikmyndin
vísar til dæmis bæði í fortíð og framtíð,
þannig að við erum eiginlega til hliðar
við allt.“
Leikmyndin er eftir Brynju Björns­
dóttur. „Brynja þurfti að búa til lunda­
búð og hótel á tíu hæðum og það
verkefni er mjög smekklega leyst – við
köllum það lundablokkina.“
En fékk Lýdía að búa í lundablokk­
inni eftir breytingarnar. „Já, hún er eini
íbúinn sem fékk að verða eftir gegn því
að hún tæki að sér ákveðið starf í mót­
tökunni við að afgreiða túristahraun­
mola og tékka fólk inn. Titillinn vísar
til ráðstefnunnar Super Life Extrav­
aganza í Düsseldorf – fyrir seljendur
lífsstílsvörumerkisins Super Life – sem
Lýdíu dreymir um að komast á. Þetta
er bjartsýniskona, hún trúir því að ef
hún sé nógu dugleg þá verði henni
umbunað. Ætlar að standa sína pligt
og treystir því að þá blessist allt. Við
komumst að því hvort það gengur
eftir.“
Leikhúsgestir komast auðvitað
að fleiru í sambandi við þetta hús og
íbúa þess en þá leyndardóma ætla ég
ekki að upplýsa hér. Hins vegar má
það koma fram að músík blandast
inn í verkið. Höfundur hljóðmyndar
er Ólafur Björn Ólafsson og Salka segir
hann dálítið að hylla gömlu revíutón­
listina.
María Heba Þorkelsdóttir leikur
Lýdíu og í öðrum hlutverkum eru
Aðalbjörg Árnadóttir, Hannes Óli
Ágústsson og Sveinn Ólafur Gunnars­
son. Ragnheiður Skúladóttir leikstýrir.
Salka segir um tvö ár frá því hún hóf
að skrifa leikritið. „Síðasta hálfa árið
hef ég unnið með leikstjóranum og
leikhópnum og við slíkt samstarf tekur
verk alltaf breytingum. En grunnhug­
myndin hefur verið sú sama allan tím­
ann. Ég sá svo sterkt fyrir mér þennan
heim sem nú hefur verið skapaður af
hinum frábæru listrænu stjórnendum
sem vinna við uppsetninguna. Það er
þar sem allt gerist.“ gun@frettabladid.is
Óður til Reykjavíkur
– í lundablokk
Leikritið Extravaganza er nýtt verk
eftir Sölku Guðmundsdóttur sem
verður frumsýnt á Nýja sviði Borgarleik­
hússins í kvöld. Það  snýst um dömu
sem býr í lundablokk í Reykjavík.
Salka er höfundur hins nýja verks sem sýnt er á Nýja sviði Borgarleikhússins. FréttaBlaðið/ErNir
Bækur
Villisumar
HHHHH
Guðmundur Óskarsson
JPV útgáfa 2016
125 bls.
Guðmundur Óskarsson hlaut Íslensku
bókmenntaverðlaunin fyrir aðra
skáldsögu sína, Bankster, sem út kom
árið 2009. Síðan hefur lítið frá honum
heyrst en nú sendir hann frá sér sína
þriðju skáldsögu, Villisumar, þar sem
umfjöllunarefnið er örlagaríkt sumar
í samskiptum föður og sonar á síðustu
öld.
Rammi sögunnar er ferðalag
sonarins á efri árum til að vera við­
staddur yfirlitssýningu á verkum
listmálarans föður síns í borginni Y
þar sem þeir feðgar höfðu dvalið hið
örlagaríka sumar þegar sonurinn var
rétt kominn með hvolpavitið. Á ferð
sinni rifjar hann upp þetta sumar og
þær afleiðingar sem það hafði á líf
hans um leið og hann gefur lesanda
lágmarksupplýsingar um núverandi
stöðu sína í lífinu. Samskipti feðganna
eru í forgrunni, sem og borgin franska
sem var sögusvið örlaganna og aðeins
lítillega tæpt á aðdraganda og eftirmála
dvalarinnar í borginni Y.
Þetta er harmleikur með hefð­
bundnu sniði, þroskasaga drengsins
og uppgjör við föðurinn. Allt saman
frekar fyrirsjáanlegt og klisjukennt en
styrkur Guðmundar sem höfundar
felst í ritfærni hans og rödd. Málfarið er
kröftugt, óvænt og algjörlega hans og
bygging sögunnar er haganleg, upplýs­
ingum miðlað í hæfilegum skömmtum
til að halda lesanda við efnið.
Lýsingar á umhverfi og andrúmslofti
eru sterkar og sannfærandi, lesandinn
skynjar hið framandi umhverfi með
drengnum, finnur lyktina og heyrir
frönskuna hljóma, sér hina sérstæðu
og framandlegu aukakaraktera með
hans augum, svitnar með honum og
stynur. Saga þeirra feðga nær hins
vegar ekki tökum á lesandanum, þeir
eru laust dregnir og klisjukenndir
karakterar sem við þekkjum úr ótal
slíkum sögum frá ýmsum tímum og
löndum. Hvörf sögunnar eru frekar
ósannfærandi og þá kannski fyrst og
fremst vegna skorts á undirbyggingu.
Verra er þó að þessar tvær aðalper­
sónur öðlast í raun ekkert líf í huga
lesandans og honum er eiginlega slétt
sama um örlög þeirra. Hefur heyrt af
þeim einum of oft áður.
Það er eilíft deiluefni hvort sagan
sem slík skipti máli þegar rætt er um
gildi bókmenntaverka, hvort það sé
ekki yfirhöfuð alltaf verið að segja
sömu sögurnar og bók verði því aðeins
góð að höfundurinn skrifi hana vel og
hafi einstaka rödd. Fyrir þá sem aðhyll­
ast þá skoðun og líta fyrst og fremst á
bókmenntir útfrá stíllegu sjónarmiði
er Villisumar mikill fengur og ljóst að
hér er kominn höfundur sem sker sig
úr fjöldanum hvað ritfærni varðar.
Fyrir okkur hin sem viljum láta heillast
af sögunni sem sögð er af slíkri ritfærni
er hún því miður vonbrigði.
Friðrika Benónýsdóttir
Niðurstaða: Afspyrnu vel stíluð
saga sem líður fyrir slappa persónu-
sköpun og alltof kunnuglega sögu.
Syndir sonanna
ÞEtta ER
BjaRtSýNiS-
koNa, húN
tRúiR Því
að Ef húN
Sé NóGu
duGLEG Þá
vERði hENNi
umBuNað.
Eitthvað dularfullt að gerast í lundablokkinni. MyNd/Hörður SvEiNSSoN
2 8 . o k t Ó B e r 2 0 1 6 F Ö s t u D a G u r34 M e N N i N G ∙ F r É t t a B L a ð i ð
menning
2
8
-1
0
-2
0
1
6
0
4
:2
7
F
B
0
7
2
s
_
P
0
6
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
5
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
0
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
B
1
8
-C
F
B
8
1
B
1
8
-C
E
7
C
1
B
1
8
-C
D
4
0
1
B
1
8
-C
C
0
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
5
B

F
B
0
7
2
s
_
2
7
_
1
0
_
2
0
1
C
M
Y
K