Morgunblaðið - 22.10.2015, Side 70

Morgunblaðið - 22.10.2015, Side 70
70 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 2015 ✝ Pétur K. Maackfæddist á Rán- argötu 30 í Reykja- vík 1. janúar 1946. Hann andaðist að- faranótt 14. októ- ber 2015. Foreldrar hans voru hjónin Karl P. Maack hús- gagnasmiður, f. 15.2. 1918, d. 5.11. 2005, og Þóra Maack húsmóðir, f. 31.10. 1919, d. 1.3. 1994. Bræð- ur Péturs eru Runólfur Maack verkfræðingur, f. 15.11. 1949, og Gunnar Maack viðskipta- fræðingur, f. 14.3. 1954, d. 8.7. 1994. Eiginkona Péturs er Sóley Ingólfsdóttir sérkennari, f. 21. júlí 1949, dóttir Ingólfs Péturs- sonar hótelstjóra f. 6.8. 1924, d. 16.7. 2001, og Arnfríðar Jó- hönnu Guðmundsdóttur, 29.4. 1927. Dætur Péturs og Sól- eyjar eru: 1) Valgerður Maack markaðshagfræðingur, f. 12.6. 1973, kvænt Hauki Jónssyni, f. 14.10. 1972, þau eiga þrjár dætur; Sóleyju Friðriku, f. 2000, Svölu Kristínu, f. 2003, og Franzisku f. 2007, 2) Andr- ea Maack, myndlistarmaður og framkvæmdastjóri, f. 26.7. 1977, maki Gísli Þór Sverris- flugmálastjóra, frá 1. janúar árið 2007 til 1. júlí árið 2013. Pétur var virtur á alþjóðavett- vangi fyrir störf sín að flug- málum og sat í stjórn flug- öryggisstofunar Evrópu EASA fyrir hönd Íslands og í fram- kvæmdastjórn JAA sem fulltrúi Norðurlandaríkjanna. Pétur var um árabil formað- ur Verkfræðingafélags Íslands. Pétur var sæmdur heiðurs- merki Verkfræðingafélags Ís- lands árið 2000, sem m.a. er veitt fyrir vel unnin störf á sviði verkfræði og vísinda. Þá var hann einnig meðal fyrstu heiðursfélaga í Gæðastjórnunarfélagi Íslands árið 1999. Hann tók þátt í margvíslegum félagsstörfum tengdum starfi og áhuga- málum, sat m.a í stjórn Skíða- ráðs Reykjavíkur, vélaverk- fræðideildar VFÍ og starfaði í Gæðastjórnunarfélaginu og fagráði Staðlaráðs. Stundaði leikfimi, skíði og fótbolta allt sitt líf ásamt því að ferðast vítt og breytt um landið. Eitt af helstu áhugamálum Péturs var ljósmyndum og eftir hann ligg- ur einstakt safn ljósmynda. Hann hafði mikinn áhuga á skógrækt og ræktaði upp fal- legan skóg við sumarhús fjöl- skyldunnar í Grímsnesi. Pétur verður jarðsunginn frá Neskirkju í dag, 22. októ- ber 2015, klukkan 13. son, f. 4.10. 1972, 3) Heiðrún Maack læknir, f. 27.4. 1982, kvænt Jón- asi Albert Þórð- arsyni, f. 5.8. 1982, þau eiga þrjú börn; Bergr- únu Lilju, f. 2009, Pétur Geir, f. 2011, og Júlíönu, f. 2015. Pétur ólst upp í Vesturbænum. Hann lauk prófi frá Gagnfræðaskóla Vest- urbæjar 1961 og stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykja- vík árið 1965. Pétur lauk fyrri- hlutaprófi í vélaverkfræði frá Háskóla Íslands 1968, meistaraprófi í vélaverkfræði frá Danmarks Tekniske Høj- skole í Danmörku og dokt- orsprófi í rekstarverkfræði ár- ið 1975. Hann var dósent við Háskóla Íslands á árunum 1975-86 og sinnti prófess- orsstöðu við sama skóla til 1997. Pétur tók í framhaldinu við starfi framkvæmdastjóra flug- öryggissviðs hjá Flug- málastjórn Íslands og starfaði þar í um áratug, til ársins 2007. Síðustu ár starfsævi sinnar gegndi hann embætti Það koma upp augnablik í líf- inu þegar maður fær hugboð sem ekki er hægt að útskýra. Haustið 2014 fann ég sterkt fyrir einu slíku þar sem ég var stödd á Íslandi að taka myndir úti á landi. Þá sýndi pabbi mér það verkefni sem hann var að vinna í, að skanna og flokka allar þær þúsundir slides-mynda sem hann hefur tekið í gegnum tíðina. Þeg- ar ég kom aftur út til Mílanó var eitthvert afl sem togaði það fast í mig að ég komst heldur ekki út úr myndunum hans pabba. Ég tók skyndiákvörðun um að koma aftur heim og vera nær pabba þennan vetur. Það kom svo í ljós núna 14. október 2015 að þetta er besta ákvörðun sem ég hef tekið í lífinu. Það er erfitt að lýsa pabba, hann hafði svo margar hliðar, hliðar sem hann sá stundum ekki sjálfur og aðrar sem fáir fengu að sjá. En allir sem þekkt hafa pabba í gegnum tíðina þekkja þann heilsteypta karakter sem hann hafði að geyma. Fræðimað- urinn með skarpa rökhugsun, bráðgáfaður, fyndinn og skemmtilegur. Hann hlustaði, hann var góður við alla, gerði engan greinarmun á fólki. Laus við alla sýndarmennsku, mikill íþróttamaður með endalausa orku, kenndi mér aga og sýndi mér að ég gæti staðið á eigin fót- um og gert allt sem ég vildi. Ég þekkti bara pabba minn. Samband okkar verður ekki tí- undað hér í fáum orðum, það er ekki hægt, ég er hann og hann er ég, þegar pabba var illt, var mér illt, ég fann það, þó að ég væri hinum megin við Atlantshafið. Þegar hann var glaður var ég glöð og þó að hann sé farinn er hann ekki farinn, hann er í mér og ég er heppin að hafa pabba minn með mér alltaf hvert sem ég fer og hvað sem ég geri. Mér þótti vænt um að geta tal- að við pabba um myndirnar hans síðasta árið, þær eru svo miklu meira en myndir, þær eru út- hugsaðar, pabbi var með sinn eigin stíl og lagði mikið upp úr listrænu gildi þeirra. Mig langaði að geta sýnt þess- ar myndir og fer að setja þær inn á samfélagsmiðla mína (#petur- maack). Það kom fljótt í ljós að myndirnar hans pabba voru mun vinsælli en mínar og „lækin“ hafa aldrei verið fleiri. Elsku pabbi minn, þú varst alltaf ofboðslega hraustur, hraustari en allir, lifðir heil- brigðu lífi. Því fannst þér og okkur öllum sem standa þér næst einstaklega ósanngjarnt þegar þú greindist með krabbamein fyrir tæpum sex árum. En eitt stærsta afrek þitt sem kemur ekki fram í glæstri ferilskrá þinni er að þú skapaðir tíma, með reglusemi, heilbrigðum líkama og þraut- seigju. Það er erfitt að horfa upp á þann sem manni þykir mest vænt um verða veikur en ég er svo óendanlega stolt af því hvernig þú og mamma unnuð með þau spil sem ykkur voru gefin. Ég og mamma sátum með þér síðustu dagana uppi á spítala og leiddum þig í Skógarsel, uppáhaldsstaðinn þinn, létum þig vita að pabbi þinn væri að bíða eftir þér, þá brostir þú og sagðir bless. Ég sakna þín svo mikið en ég get ekki verið reið, þú áttir svo fallega, viðburðaríka og ósnerta ævi. Ég vildi að ég gæti talað við þig aðeins lengur, hald- ið aðeins lengur í höndina á þér en ég finn þig inni í mér og þann- ig ferð þú aldrei frá mér. Þín dóttir, Andrea P. Maack. Meira: mbl.is/minningar Pabbi minn, þú ert hetjan mín. Stærsta fyrirmynd mín í svo ótal mörgu. Minningarnar um þig eru svo margar að ég veit ekki hvar ég á að byrja. Hreyfing og heil- brigður lífsstíll er nokkuð sem við höfum alltaf átt sameiginlegt. Við fórum saman í fjölda hjólat- úra út um alla Reykjavík þegar ég var lítil og toppurinn var klár- lega hjólaferðirnar okkar tvær austur fyrir fjall í sumarbústað- inn okkar, Skógarsel, þar sem okkur leið alltaf svo vel saman. Síðar snerust svo hlutverk okkar við þegar ég dró þig með mér í hjólatúra um núverandi heimabæ minn Uppsali síðustu ár. Ég var líka í mörg ár GPS- tækið þitt þegar þú fórst út að hlaupa, hjólaði með þér og mældi vegalengdina með hraðamælin- um á hjólinu mínu og skrifaði samviskusamlega niður alla tíma hjá þér á kílómetra fresti og fannst það mikill heiður. Stund- irnar sem við áttum saman í há- deginu þegar ég var í Hagaskóla gleymast aldrei. Við borðuðum saman hádegismat, bara ég og þú, og spiluðum síðan alltaf þrjú rommý og héldum stigatöflu yfir árangurinn. Þú hvattir mig alltaf áfram og studdir mig í öllu sem ég tók mér fyrir hendur og ég held að þú hafir nánast ekki misst af einu sundi hjá mér á öllum sundmót- unum í gegnum tíðina. Ég gat alltaf stólað á að sjá þig meðal áhorfenda að hvetja mig áfram og ég vissi að ég fengi alltaf stuðning, sama hvernig gekk eftir á. Í huga mínum er einnig ómetanlegt að börnin mín fengu að kynnast þér og mynda sínar eigin minningar um þig. Sérstök gleðistund var þegar sú yngsta fékk að sitja í fanginu þínu í haust og þú fékkst að njóta samvista við hana, þó að sá tími væri allt of stuttur. Ég er svo þakklát fyrir þann tíma sem við áttum saman og mun gera mitt besta til að gera þig stoltan af mér og barnabörn- um þínum í framtíðinni. Við munum hugsa vel um hvert ann- að, eins og þú sagðir mér að gera. Heiðrún P. Maack. Kæri vinur, það voru forrétt- indi mín að fá að kynnast þér og vinna lengi með þér og eiga þig sem vin. Við hittumst fyrst í verkfræðinámi í Háskóla Íslands á árunum 1967-68. Leiðir okkar lágu svo saman lengi, gengum verkfræðinámið í Kaupmanna- höfn, framhaldsnám þar, og sam- kennarar í Verkfræðideild HÍ áratugum saman. Samvistir okkar og fjöl- skyldna okkar spönnuðu líka marga áratugi. Óteljandi ferða- lög, sumarbústaðaferðir og ann- að skemmtilegt. Nábýlið í Præstögade á Österbro í Köben skilur eftir sig sérlega hlýjar minningar. Börnin okkar voru samferða í gengum skólanám og urðu góðir vinir. Svo var það fótboltinn. Þú tókst hann mjög alvarlega, enda sannur keppnismaður. Varst lykilmaður í knattspyrnuliði námsmanna í Kaupmannahöfn og stóðst fyrir innanhússfótbolta í KR-heimilinu í 35 ár samfellt. Það eru margir þakklátir fyrir það. Maður kynnist skapgerð ann- arra e.t.v. best í íþróttum. Þú varst eins og ég sagði mikill keppnismaður. Samt sá maður aldrei illindi eða ósanngirni í fari þínu. Mér fannst þú reyndar stundum dálítið kröfuharður í garð landsliða okkar. En þú gerðir aldrei meiri kröfur til ann- arra en sjálfs þín. Öll framkoma þín einkenndist af jafnaðargeði og hógværð en um leið festu. Og trygglyndi, heilindum og heiðarleika áttirðu nóg af. Þú gafst aldrei upp, sem sýndi sig vel í veikindum þínum. Genginn er góður drengur. Blessuð sé minning hans. Elsku Sóley og dætur, við Anna og Hildur og Hlynur hugs- um til ykkar allra. Páll Jensson. Ég átti því láni að fagna að leiðir okkar Péturs lágu saman í 45 ár. Ég var þá kennari við byggingaverkfræðideild Verk- fræðiháskóla Danmerkur og þegar ég kom til starfa voru nokkrir íslendingar að þreyja doktorsnám við vélaverkfræði- deildina, einn hét Pétur Maack. Menn voru kátir á þessum ár- um og tóku lífinu létt þegar til- efni gafst til. Það gat verið að leika jólasvein fyrir börnin eða heimsækja Nelluna og allt þar á milli. Þetta var góður hópur sem þarna var, menn tókust á við lífið með gleði og námið með dugnaði, og ótrúlega stór hluti endaði, fljótlega eftir Kaupmannahöfn, sem prófessorar við Verkfræði- deild Háskóla Íslands. Pétur var ákveðinn maður sem tókst á við vandamálin af sanngirni og festu. Fyrir utan prófessorsstarfið vann hann mik- ið að flugmálum, einkum hvað varar öryggi og gæðamál, og tók síðan við embætti flugmála- stjóra. En við í Menningarfélagi Há- skóla Íslands minnumst Péturs fyrst og fremst sem góðs vinar og félaga sem aldrei brást þegar á þurfti að halda. Menningar- félagið gengur ekki fyrir pening- um heldur verkefnum sem menn taka að sér. Þar var Pétur fremstur meðal jafningja. Það var með hryggð í huga sem við félagarnir fylgdumst með baráttu Péturs við mikinn dreka, erfiðan sjúkdóm og lúmskan. En fyrir Pétur var þetta bara verkefni, engar kvart- anir eða undansláttur kom til greina. Allaf traustur, upplits- djarfur og æðrulaus, líka þegar drekinn var búinn að ná yfir- höndinni og öllum var ljóst í hvað stefndi. Við söknum vinar í stað. Menningarfélagið sendir eigin- konu hans Sóleyju Ingólfsdóttur, börnum þeirra þremur og sex barnabörnum og fjölskyldu hans allri innilegustu samúðarkveðjur og góðar framtíðaróskir. Jónas Elíasson. Leiðir okkar lágu fyrst saman þegar við hófum nám í vélaverk- fræði haustið 1977. Pétur var þá tiltölulega nýkominn heim frá doktorsnámi við Danmarks Tekniske Höjskole. Pétur kenndi okkur m.a. rekstrarfræði sem var eins og „vin í eyðimörkinni“ innan um alla stærðfræðina og eðlisfræðina sem verkfræðinem- ar taka fyrstu árin í námi. Auk rekstrarfræðinnar kenndi Pétur mörg önnur námskeið í fjögurra ára námi til verkfræðings eins og það var skipulagt þá. Helst voru það rekstur og stjórnun fyrir- tækja og gæðastjórnun. Hann var því meira í „mjúku fögunum“ eins og það var stundum kallað í samanburði við burðarþolsfræði, varmafræði og stýritækni og kenndi okkur að sjá heildar- myndina en ekki einblína á smá- atriðin. Pétur gegndi stóru hlut- verki í að skipuleggja og byggja upp rekstrar- og stjórnunarhluta námsins í vélaverkfræði, síðar véla- og iðnaðarverkfræði. Hann var góður kennari og náði vel til nemenda og næsta víst er að margur verkfræðineminn fékk áhuga á fræðum hans eftir að hafa setið námskeiðin. Á þessum árum voru árgang- ar í verkfræði oft fremur fá- mennir, sem stuðlaði að nánu og góðu sambandi á milli kennara og nemenda deildarinnar. Að öðrum ólöstuðum var Pétur þar fremstur í flokki, velviljaður nemendum og sýndi þeim áhuga. Nemendur stóðu fyrir árlegum kennarafagnaði sem í mörg ár var haldinn heima hjá einhverj- um kennaranna uns hópurinn var orðinn það stór og fjörið það mikið að enginn treysti sér leng- ur til að leggja heimili sitt undir fagnaðinn. Þá var kennarafagn- aðurinn færður annað og hefur verið þannig allar götur síðan. Þarna urðu til margar ógleyman- legar minningar, sem oft eru rifj- aðar upp í góðra vina hópi. Pétur og Páll Jensson voru upphafsmenn að árlegri haust- ferð kennara deildarinnar og fjölskyldna þeirra í Brekkuskóg. Þessar ferðir voru ákaflega skemmtilegar og voru m.a. þátt- ur í þeirri miklu samheldni sem einkenndi kennarahópinn þann tíma sem Pétur var við deildina. Hann var mikill fjölskyldumaður og það fór ekkert á milli mála hversu stoltur hann var af Sól- eyju og dætrum þeirra þremur og stundum var lagt út af dæmi- sögum í tímum hjá Pétri þar sem fjölskyldan kom við sögu. Pétur var heilsteyptur og hreinskilinn maður og stutt í mikinn og góðan húmor. Hann talaði oft tæpitungulaust og fyrir vikið gat stundum litið svo út að hann væri hrjúfur en því fór víðs fjarri. Þegar Pétur hóf störf hjá Flugmálastjórn árið 1997 átti það að vera tímabundin ráðstöf- un og við gerðum okkur alltaf vonir um að hann kæmi til baka. En okkur varð fljótlega ljóst að nýja starfið átti ekki síður vel við hann en akademían enda fór svo að Pétur lauk starfsferli sínum hjá Flugmálastjórn, þar á meðal sem flugmálastjóri. Þótt skiptunum fækkaði eðli- lega sem við hittumst átti við Pétur eins og um góða vini að ekki þarf að hittast mjög oft til að varðveita góðan vinskap því hann er löngu kominn til að vera. Við sendum Sóleyju, Valgerði, Andreu og Heiðrúnu og fjöl- skyldum þeirra okkar innileg- ustu samúðarkveðjur. Minningin um góðan samstarfsfélaga og vin lifir. Guðmundur, Dóra, Sigurður og Kristín. Pétur K. Maack, fyrrverandi flugmálastjóri og prófessor, er fallinn frá fyrir aldur fram. Við sem störfuðum með Pétri mátum hann mikils bæði sem einstak- ling, yfirmann og félaga. Hann veigraði sér ekki við áskoranir og lagði sig fram um að leiðbeina á jafningjagrunni en um leið gerði hann miklar kröfur um ár- angur. Hann var fastur fyrir en tilbúinn að skipta um skoðun stæðu rök til þess. Sem skóla- maður hafði hann gott lag á að vinna með ungu fólki. Stundum laðaði hann fram nýjar hug- myndir með ákveðnum grallara- skap en ævinlega var honum um- hugað um að skapa starfsmönnum sínum áhugaverð og krefjandi verkefni. Áður en hann kom að flug- málum átti hann farsælan feril sem prófessor í véla- og iðnaðar- verkfræði við Háskóla Íslands. Hann var virtur fræðimaður, bæði hérlendis og erlendis. Sér- svið hans var rekstrarverkfræði, en Pétur var einn af þeim sem efldu verkfræðikennslu á Íslandi verulega og varð hann síðar frumkvöðull í kennslu í gæða- stjórnun hér á landi. Þau okkar sem kynntust Pétri í háskólanum muna vel eftir því að áhugasvið hans var oft kallað „Pétursfræði“, svo umhugað var honum um fræðin og kennsluna. Feril sinn í fluginu hóf hann sem framkvæmdastjóri flug- öryggissviðs Flugmálastjórnar og varð síðar flugmálastjóri. Hann var kappsamur um að hlúa að íslenskum flugmálum á breyt- ingartímum og hafði ávallt ör- yggi að leiðarljósi. Honum var jafnframt umhugað um að sýna ráðamönnum og öðrum fram á mikilvægi flugs sem atvinnu- greinar á Íslandi. Það var gef- andi að vinna með Pétri, hann kunni að byggja upp. Kannski var það vegna þess hve áhugasamur hann var um ræktun og á fáum stöðum undi hann sér betur en í sumarbústaði fjölskyldunnar við Álftavatn. Þessi ræktarsemi skilaði sér inn í Flugmálastjórn og hann náði að byggja upp afar samheld- an hóp sem vildi gera vel. Hann átti það til að ýta okkur út að brúninni, hugsa út fyrir boxið, og stundum var eins og við værum í munnlegu prófi en þá var hann líklega að kanna hvort rök- semdafærsla okkar væri skot- held. Pétur var húmoristi og tók sjálfan sig ekki of alvarlega en var líka fljótur að skipta um gír þegar erfið og krefjandi við- fangsefni kölluðu á einbeitni og staðfestu. Hann nýtti tímann vel, var afar vinnusamur en naut frí- stundanna þeim mun betur fyrir vikið. Pétur var líka duglegur ferða- og útivistarmaður og naut sín vel á tveimur jafnfljótum eða reiðhjóli. Þrek hans var með af- brigðum og eftir að hann veiktist fyrir nokkrum árum bjó hann að því í þeirri baráttu sem fram undan var. Pétur var maður af þeirri gerð sem gerir lífið skemmtilegra, hann smitaði frá sér krafti og glettni. Góður og gegnheill mað- ur er kvaddur með alúðarþökk fyrir farsæla samfylgd en minn- ingin mun lifa áfram. Við send- um fjölskyldu hans okkar inni- legustu samúðarkveðjur. Fyrir hönd fyrrverandi sam- starfsmanna hjá Flugmálastjórn Íslands, Halla Sigrún Sigurðardóttir. Pétur K. Maack starfaði hjá Flugmálastjórn Íslands árin 1997–2013, fyrst í tæpan áratug sem framkvæmdastjóri flugör- yggissviðs og síðan í sex og hálft ár sem flugmálastjóri. Við stofn- un Samgöngustofu 1. júlí 2013 lét hann af því starfi, er flugmál runnu inn í þá stofnun ásamt málefnum siglinga og umferðar. Störf Péturs að öryggis- og gæðamálum flugsins voru mikils- verð. Um hann blésu ætíð ferskir vindar, nálgun hans á viðfangs- efnin var óhefðbundin og um- fram allt til þess fallin að opna nýja sýn og bæta um betur. Bak- grunnur hans úr gæðastjórnun, rekstarfögum og framleiðslu- kerfum iðnaðar, sem hann lagði einkum stund á í háskólaum- hverfinu, nýttist vel við störf hans að flugmálum. Hann átti einstaklega auðvelt með að laða fram frumkvæði starfsfólks og samstarfsvilja tengdra fagaðila. Í aðdraganda að stofnun Sam- göngustofu gegndi Pétur lykil- hlutverki við að skilgreina grunnstarfsemi stofnunarinnar, tók virkan þátt í sameiningar- ferlinu og fyrsta skipurit hennar var að miklu leyti hans verk. Hann var vakinn og sofinn yfir velferð þeirra verkefna sem þar eru unnin og fús til ráðgjafar um hvaðeina sem betur mátti fara. Persónulega var hann var mér ómetanlegur í mínum fyrstu skrefum sem forstjóri Sam- göngustofu er ég tók við því starfi og var einstaklega opinn, hreinskilinn og lausnamiðaður í nálgun sinni. Pétri kynntist ég fyrst fyrir tæpum 40 árum sem kennara mínum í vélaverkfræði við Há- skóla Íslands. Hann var þar að- eins um tíu árum eldri en við nemendurnir en hafði mikil áhrif á okkur og beindi okkur ávallt inn á brautir þess ókannaða og í jaðar þess þægindaramma sem um okkur var. Hvatning hans var mikil til að við beindum sjónum okkar að nýjum verkefnum, t.d. að gæða- málum í fiskiðnaði og ýmsum framleiðslugreinum sem fram að því höfðu ekki beinlínis verið á borði verkfræðinga. Allt var þetta gert með þeirri lipurð og gleði í sinni sem honum var svo Pétur K. Maack

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.