Morgunblaðið - 03.11.2015, Side 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. NÓVEMBER 2015
✝ Erla Jóns-dóttir fæddist
í Reykjavík 4.
október 1931. Hún
lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Mörk 24. október
2015.
Foreldrar henn-
ar voru Kristín
Sveinsdóttir, hús-
móðir, f. 29.9.
1904, d. 24.8. 1982,
og Jón Möller Sigurðsson,
verkamaður, f. 6.11. 1900, d.
2.11. 1982.
Erla ólst upp á Hjalteyri við
Eyjafjörð til 19 ára aldurs og
bjó í Reykjavík eftir það.
Eftirlifandi systkini Erlu eru
Gísli Jónsson, Áki Jónsson,
býlismaður er Smári Björg-
vinsson. Kristín á þrjú börn;
Örn Elías, Erlu Sonju og
Helgu. Smári á þrjú börn; Enu
Björgu, Bjarka og Alidu Ósk
og saman eiga þau sjö barna-
börn. 3. Örn giftur Margréti
Stefánsdóttur og eiga þau þrjú
börn, Höllu Hrund, Ingólf og
Sigurð Geir. Þau eiga þrjú
barnabörn. 4. Þröstur, giftur
Hrefnu Magnúsdóttur og eiga
þau fjögur börn, Einar Örn,
Birnu, Hafþór og Gunnhildi
Ýr. Þau eiga fjögur barnabörn.
5. Björk, gift Hlíðari Kristjáns-
syni og eiga þau tvö börn,
Tinnu og Tómas. 6. Sigfríð
Eik, gift Ómar Svavarssyni og
eiga þau fjögur börn, Lísu
Karen, Alex Daða, Börk
Tryggva og Svavar Tryggva.
Útför Erlu fer fram í dag, 3.
nóvember 2015, í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Sigurður S. Jóns-
son og Erna Val-
gerður Jónsdóttir.
Erla giftist 26.
nóvember 1954
eftirlifandi eigin-
manni sínum, Erni
Geirssyni, f. 18.2.
1932. Foreldrar
hans voru Krist-
jana Einarsdóttir,
f. 23.1. 1905, og
Geir Finnur Sig-
urðsson, f. 19.10. 1898. Börn
Erlu og Arnar eru: 1. Krist-
jana, gift Guðmundi Hagalín
og eiga þau þrjú börn, Geir
Brynjar, Rúnu Birnu og Örnu
Björk en misstu Guðmund
Björn sem lést 1979. Þau eiga
tíu barnabörn. 2. Kristín, sam-
Mamma var kletturinn minn
sem var alltaf til staðar, sama
hvað bjátaði á.
Hún trygg, þolinmóð og hjálp-
söm. Fjölskyldan var henni allt
og hún vildi hafa fólkið sitt í
kringum sig. Heimilið hennar og
pabba var alltaf opið og þegar
við fjölskyldan komum í heim-
sókn var dregið fram hlaðborð af
kræsingum. Það var henni hug-
leikið að enginn færi svangur
heim. Hún stóð fyrir öllum fjöl-
skyldusamkomum, stórum sem
smáum, og bauð þá ekki bara
sínum nánustu heldur stórfjöl-
skyldunni allri.
Í minningunni var mamma
alltaf svo vel tilhöfð og fáguð.
Hún hafði gaman af að fara í sitt
fínasta púss og setja á sig perlu-
festar en þó á svo látlausan og
fallegan hátt.
Hún dáði skó og gekk lengi
vel með þann draum að opna
skóverslun. Sá draumur varð að
veruleika þegar hún opnaði skó-
verslunina Skóbæ á Laugaveg-
inum. Ég var 15 ára á þeim tíma
og varð þeirra gæfu njótandi að
vinna í skóbúðinni hjá henni á
sumrin og með skóla. Eftir það
tímabil urðum við mjög sam-
rýndar og deildum sameiginlegu
áhugamáli allar götur síðan, það
er fallegum skóm.
Þegar mamma hætti að vinna
var það henni afar hugleikið að
sjá um barnabörnin. Hún vildi
aldrei sitja aðgerðalaus. Þegar
Lísa Karen og Alex Daði voru
lítil voru þau svo heppin að eiga
ömmu sem var hætt að vinna.
Hún og pabbi sóttu þau á hverj-
um degi og síðar þegar þau
stálpuðust voru þau sótt í skól-
ann.
Þeim var skutlað í fimleika og
fótbolta eða bara beint heim þar
sem kleinuhringir og snúðar
voru á boðstólnum.
Mamma var svo lánsöm að
vera heilsuhraust og vel á sig
komin langt fram eftir aldri eða
þar til hún greindist með park-
insonsjúkdóminn og svo síðar
heilabilun.
Seinni árin voru mömmu erfið.
Veikindin ágerðust stöðugt og ég
fann oft að hún var kvíðin og leið
ekki vel. En aldrei kvartaði hún,
tók öllu með jafnaðargeði og hélt
áfram og lét sem ekkert væri.
Erfiðast var þó fyrir pabba að
horfa upp á mömmu hverfa
smátt smátt í heim sjúkdómsins,
en þó glitti oft í mömmu þegar
hún kom með hnyttnar athuga-
semdir. Það voru dýrmætar
stundir.
Mamma dvaldi síðasta árið á
hjúkrunarheimilinu Mörk og
naut mikillar hlýju og frábærrar
umönnunar. Starfsfólkið á mikl-
ar þakkir skildar fyrir að hafa
hugsað svona vel um hana.
Ég er svo þakklát fyrir að
hafa átt svona yndislega
mömmu.
Minningarnar hrannast upp
og ég mun geyma þær í hjarta
mér. Söknuðurinn er mikill og
sár og þá sérstaklega hjá pabba
sem hefur misst lífsförunaut sinn
til sextíu og eins árs. En við vit-
um að hún er komin á góðan stað
þar sem hún er laus úr viðjum
sjúkdómsins og lítur eftir okkur
og gætir sem áður.
Elsku mamma, minningin um
þig mun lifa í hjarta mér um
ókomna tíð.
Elska þig að eilífu.
Þín dóttir,
Sigfríð.
Að kveðja mömmu sína og
tengdamömmu er eitthvað sem
enginn getur hugsað sér. En það
kemur að leiðarlokum hjá okkur
öllum og minningarnar um þig
streyma gegnum hugann.
Þú varst konan sem alltaf var
til staðar, gladdist með okkur á
gleðistundum og huggaðir í sorg.
Þú kenndir okkur að takast á við
lífið af miklu æðruleysi en þann-
ig varst þú. Stolt og ánægð með
það sem þú áttir og baðst aldrei
um meira. Stuðningur þinn og
umhyggja hefur komið okkur
þangað sem við erum í lífinu í
dag og þú ert sú fyrirmynd sem
við reynum að vera okkar fjöl-
skyldu.
Síðustu tvö ár fóru sjúkdómar
að herja á þig af fullum þunga en
það fannst þér afar erfitt og síð-
asta árið gastu ekki verið hjá
pabba. Þið gátuð samt verið
saman hluta úr degi alla daga á
Sólheimum á Hjúkrunarheim-
ilinu Mörk en þar naust þú svo
sannarlega, og reyndar þið bæði,
einstakrar umönnunar hjá fólk-
inu sem þar starfar.
Elsku mamma og tengda-
mamma, minning þín lifir með
okkur og börnunum okkar. Við
gætum pabba fyrir þig.
Hvíl í friði.
Þín dóttir og tengdasonur,
Kristjana Arnardóttir og
G. Hagalín Guðmundsson.
Hún mamma er dáin, hún er
farin í betri heim. Hún Erla
Jónsdóttir er mamma mín. Ég er
stoltur að vera sonur hennar og
ber höfuðið hátt og er þakklátur
að hafa fengið að njóta hennar
öll þessi ár, það er guðsgjöf. En
allt tekur enda, það er víst. Síð-
ustu ár átti hún mamma við erf-
iðan sjúkdóm að etja og þrátt
fyrir erfiðleika og lasleika þá var
hún alltaf mamma mín.
En þrátt fyrir veikindin glitti
oft í mömmu eins og hún var,
sem hvatti litla drenginn sinn,
hvort sem það var til að bursta
skóna eða heimsækja móður sína
oftar.
Marga gullmolana átti hún
þegar ég heimsótti hana á Mörk-
ina síðastliðið ár en sá síðasti
sem ég man var eins og einhvers
konar vísbending um hvað koma
skyldi, hún sagði: „Endilega
hringdu áður en þú kemur, það
er ekki víst að ég verði heima.“
Hvað átti hún við var hún
virkilega að fara eitthvað?
Ég tel að móðurmissir sé öll-
um drengjum sárastur. Ég upp-
lifði það þegar mín elskulega
móðir yfirgaf þennan heim að ég
væri aftur lítill drengur, litli
drengurinn hennar mömmu.
Hún hafði í gegnum áratugina
umvafið mig ást og umhyggju,
hún hvatti mig og studdi, sama
hvað ég tók mér fyrir hendur, en
sérstaklega hvatti hún mig til
menntunar og að taka ábyrgð í
lífinu, hún trúði á það góða sem
við berum í hjarta okkar. Gamalt
spakmæli segir „Enginn veit
hvað átt hefur fyrr en misst hef-
ur“, en þessi orð eru sannarlega
byggð á þekkingu og reynslu,
allavega er ég að upplifa þessa
sömu reynslu að vita hvað ég átti
og hef misst.
Minningin um þig, mamma, er
ljósið í lífi mínu.
Litli drengurinn þinn,
Þröstur.
Fallega mamma og amma
okkar, þú ert ómetanleg. Nær-
vera þín var alltaf svo hlý og góð.
Þú varst skipstjóri ættarinnar,
allir velkomnir og ekkert rugl.
Þú bræddir okkur með hlátri
þínum, fegurð og guðdómlegu
æðruleysi. Mikið óskaplega er
gott að elska ykkur afa, við lof-
um að hugsa vel um Örninn þinn.
Spegilfagurt hneig við haf
haustkvölds sólin rauða,
bólstri Ránar bláum af
brosir nú við dauða.
Svo hefur mína sálu kætt
sumarröðull engi.
Er sem heyr’ eg óma sætt
engilhörpu strengi.
Fagra haust, þá fold ég kveð,
faðmi vef mig þínum,
bleikra laufa láttu beð
að legstað verða mínum.
(Steingrímur Thorsteinsson)
Ástar- og saknaðarkveðjur,
Kristín, Örn, Erla og Helga.
Elsku fallega Erla amma okk-
ar, þú ert einn fallegasti fugl sem
við höfum kynnst. Svo lítil og
smáfætt en á sama tíma svo
ótrúlega tignarleg, sterk og
barst alltaf af þar sem þú varst
niðurkomin.
Ein af okkar fyrstu minning-
um var um þig í skóbúðinni
þinni, fallega góða amma Erla
sem átti skóbúð! Fátt var jafn
aðdáunarvert í augum okkar
krakkanna. Þú tókst alltaf á móti
okkur með bros á vör og leyfðir
okkur stelpunum að máta hæla-
skóna ef við vildum.
Við vorum algjörlega dol-
fallnar! Í skóbúðinni vorum við
sannfærðar um að við værum í
skóhimnaríki og þú varst engill-
inn sem réð þar ríkjum.
Þú varst þessi amma þar sem
við ungarnir þínir vorum alltaf
velkomin í hreiður þitt og afa.
Matarboðin á Álfhólsveginum
gerðir þú ógleymanleg með nær-
veru þinni einni saman svo ekki
sé talað um hið risavaxna mat-
arborð í stofunni ykkar sem þú
hlóðst kræsingum þegar von var
á okkur öllum. Í kringum þetta
stóra borð sátum við öll og með-
an lætin og kætin í okkur voru að
yfirgnæfa allt, flögraðir þú róleg
og brosmild á meðal okkar allra
og snertir okkur þannig öllum
stundum með ást þinni og enda-
lausri umhyggju. Kofinn ykkar
afa á Þingvöllum var engin
undantekning, grillveislurnar,
dansinn á pallinum og glaðværir
söngvar langt fram í sumar-
næturnar.
Við minnumst þín sem stó-
ískrar, skemmtilegrar og yndis-
legrar mannveru sem var alltaf
gott að koma til og vera hjá. Að
fá að gista hjá þér, eyða helg-
unum í kúri, horfa á Stöð 2 og
vídeó, stelast í kjólana þína og
heyra þig segja okkur sögur af
álfunum sem bjuggu í steinunum
úti í garði.
Við munum ekki eftir þér
öðruvísi en brosandi og góðvildin
sem skein úr augunum á þér
gerði það að verkum að það var
fátt betra en að koma til þín og
afa. Heimilið ykkar var ævin-
týraheimur okkar.
Elsku fallega Erla amma
okkar, nú ertu farin, flogin á
burt á vit nýrra ævintýra og við
vitum að Guðmundur Björn
bróðir og litla Katla Rún okkar
hafa tekið vel á móti þér.
Við söknum þín af öllu hjarta
en gleðjumst jafnframt yfir því
að nú fá þau að njóta nærveru
þinnar. Guð geymi þig, elsku
amma Erla.
Þín,
Geir, Rúna og Arna.
Elsku amma mín, fallegi eng-
illinn minn. Ég á mjög erfitt með
að trúa því að þú sért farin, farin
frá okkur upp til himna. Ég
hugsa ennþá „Kannski ætti ég að
kíkja á ömmu um helgina“, en ég
veit að þú ert á betri stað.
Þú átt alltaf stóran hlut í
hjarta mér. Þú kenndir mér
margt sem ég mun ætíð muna.
Við eigum margar góðar
minningar saman og mun ég
aldrei gleyma þeim. Þú varst
alltaf svo glöð, komst heim til
okkar systkinanna á hverjum
degi þegar við vorum lítil með
eitthvert góðgæti.
Þú gladdir alla með nærveru
þinni. Það er amman sem ég man
eftir. Þið afi voru alltaf í miklu
uppáhaldi hjá okkur.
Ég ímyndaði mér alltaf að þú
myndir hitta börnin mín en ég
verð víst bara að segja þeim sög-
ur af langömmunni sinni.
Ég bað Guð um að hafa þig
nálægt sér og ég veit að hann
gerir það.
Þín,
Lísa Karen.
Erla Jónsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
fyrrverandi kaupkona,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli
föstudaginn 23. október, verður jarðsungin
fimmtudaginn 5. nóvember kl. 13 frá
Bústaðakirkju.
.
Kristín Gísladóttir, Þórir Þórisson,
Guðmundur Þór Gíslason, Margrét Einarsdóttir,
Guðrún Ýr Gunnarsdóttir,
Þórir Jónas Þórisson,
Rebekka Auður Þórisdóttir,
Gísli Steindór Þórisson,
Gísli Gunnar Guðmundsson,
Sigurður Torfi Guðmundsson,
Rúnar Þór Guðmundsson.
Ástkær sonur minn og bróðir okkar,
GUÐJÓN SIGURJÓNSSON,
Kirkjubóli, Innri-Akraneshreppi,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
í Saurbæ föstudaginn 6. nóvember
klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á
Innra-Hólmskirkju, kt. 660169-5129, nr. 0186-05-62996.
.
Kristín Marísdóttir,
María Sigurjónsdóttir,
Sigurrós Sigurjónsdóttir,
Ingibjörg Sigurjónsdóttir,
Pétur Sigurjónsson,
Unnur Sigurjónsdóttir,
Kristín Sigurjónsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN JÚLÍUSDÓTTIR,
áður til heimilis í Kirkjulundi 6,
Garðabæ,
er lést 24. október, verður jarðsungin
frá Vídalínskirkju miðvikudaginn
4. nóvember klukkan 11.
.
Júlíus Jónsson, Björk Garðarsdóttir,
Jón Gunnar Jónsson, Fríða Birna Kristinsdóttir,
Erla Jónsdóttir, Grétar Helgason,
Guðrún Axelsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hjartkær sonur minn, faðir okkar og afi,
ÁSGEIR RAGNAR BRAGASON,
varð bráðkvaddur í Kaupmannahöfn
1. október 2015.
Jarðarförin hefur þegar farið fram.
.
Bragi Magnússon,
Bjarni Már Ásgeirsson,
Frans Guðni Ásgeirsson,
Jax Osho Ásgeirsson,
Dunía Randy Ásgeirsdóttir,
Kenda Leila Ásgeirsdóttir
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BERGÞÓRA VALGEIRSDÓTTIR,
lést mánudaginn 26. október á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi. Hún verður
jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 6. nóvember klukkan 13.
.
Svavar Ellertsson, Gunnur Baldursdóttir,
Valgeir Ellertsson,
Sigríður Ellertsdóttir, Rúnar Gíslason,
Hansína Ellertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
HJÖRDÍS JÓNSDÓTTIR,
Lyngholti 15,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð föstudaginn
23. október síðastliðinn. Útförin hefur
farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Heimahlynningar og
Heimahjúkrunar á Akureyri fyrir góða og alúðlega umönnun
í veikindum hennar.
.
Bjarki Arngrímsson,
Sigríður Kristín Bjarkadóttir, Hreinn Pálsson,
Hjördís Björk Bjarkadóttir, Kjartan Friðriksson,
ömmu- og langömmubörn.