Morgunblaðið - Sunnudagur - 31.01.2016, Qupperneq 47

Í lokaávarpi sínu fór saksóknari fram á
fimm ára fangelsi yfir Blythe. Meðal annars
með þessum orðum: „Jafnvel leikskólabörn
gera sér grein fyrir því að fall úr slíkri hæð
getur verið skaðlegt.“
Lofaði að gera ráðstafanir
Blythe ávarpaði dóminn sjálfur og kvaðst ekki
vilja víkja sér undan ábyrgð. Hefði honum
fundist hann bera ábyrgð á dauða Noseks
hefði hann lýst sig sekan fyrir dómi. Yrði
hann sýknaður lofaði hann að grípa til ráð-
stafana til að svona lagað myndi aldrei gerast
aftur á tónleikum Lamb of God.
Fjölskylda Noseks var að vonum harmi
slegin. Pilturinn lést á afmæli föður síns og
móðir hans hafði ekki getað unnið frá andláti
hans vegna andlegra veikinda. Eftir að hafa
hlýtt á frásögn vitna sagði talsmaður fjöl-
skyldunnar hana þó ekki vera þeirrar skoð-
unar að Randy Blythe bæri einn ábyrgð í
málinu.
Dómur var kveðinn upp í héraði 5. mars
2013. Sannað þótti að Blythe hefði hrint No-
sek með þeim afleiðingum að hann féll á höf-
uðið og lést af sárum sínum. Eigi að síður var
það niðurstaða dómsins að söngvarinn bæri
ekki lagalega ábyrgð á dauðsfallinu. Ábyrgðin
lægi mun frekar hjá tónleikahöldurum og ör-
yggisvörðum. Blythe hefði einfaldlega verið að
verja sig. Fyrir vikið var hann lýstur sýkn
saka. Dómarinn álasaði Blythe þó fyrir að
hafa ekki sett sig í samband við fjölskyldu
Noseks. Skaðabótakröfu Nosek-fjölskyldunnar
var hafnað.
Dómnum var áfrýjað til hæstaréttar í Prag
sem staðfesti niðurstöðuna þremur mánuðum
síðar.
Randy Blythe í essinu sínu
á sviði. „Árásargirni“ er
ekki sögð vera partur af
persónuleika hans.
31.1. 2016 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 47
Randy Blythe prísaði sig sælan með sýknudóminn en hefur
margsagt að dómstólar hafi komist að réttri niðurstöðu. Hann
segir málið allt hafa verið erfiða en lærdómsríka reynslu sem
hann komi til með að búa að um aldur og ævi. Partur af úr-
vinnsluferlinu var að skrifa endurminningar, Dark Days: A
Memoir, sem komu út á síðasta ári og féllu í frjóa jörð.
Fyrsta plata Lamb of God eftir að Blythe var sýknaður kom
líka út í fyrra, VII: Sturm und Drang. Var hennar beðið með
nokkurri óþreyju enda einsýnt að söngvarinn, sem semur lung-
ann af textum sveitarinnar, myndi nota hana að einhverju leyti til
að gera upp við þessa erfiðu lífsreynslu.
Í stað þess að fjalla um dómsmálið sem slíkt yrkir Blythe í
tveimur lögum um reynslu sína af fangavistinni í Pankrác-
fangelsinu í Prag.
Annað lagið kallast einfaldlega „512“ eftir númerinu á klef-
anum sem Blythe mátti dúsa í. Klefinn virðist einna helst hafa
líkst dýflissu en Blythe sá aldrei til sólar og átti fyrir vikið í erf-
iðleikum með að fylgjast með tímanum; hvort það var dagur
eða nótt. Hermt er að tíminn líði hvergi hægar en bak við lás
og slá. Hann fann smám saman hvernig reynslan var að breyta
honum og svartsýnin tók völdin. Eða eins og þar stendur:
My hands are painted red
My future’s painted black
I can’t recognize myself, I’ve become someone else
My hands are painted red.
Eitt þúsund tekin af lífi
Í hinu laginu, Still Echoes, stiklar Blythe á stóru í sögu fangelsins
en nasistar höfðu það á sínu valdi í seinni heimsstyrjöldinni. Á
árunum 1943 til 1945 líflétu þeir ríflega eitt þúsund manns með
fallöxi í herbergi sem var rétt hjá klefa Blythes. Mest voru það
Tékkar sem andmælt höfðu hernámi Þjóðverja. Fallöxi var beitt
þar sem það var ódýrara en að skjóta fangana til bana og fljót-
legra en að hengja þá. Blythe kynnti sér sögu fangelsisins með
því að ræða við fangaverði og samfanga og komst ekki hjá því
að hugsa til alls þessa fólks, karla og kvenna, sem týndu lífi
handan við hornið.
Þegar Þjóðverjar gáfust upp vorið 1945 var fallöxin tekin í
sundur og fleygt í Moldána í Prag í þeim tilgangi að reyna að fela
voðaverkin. Þangað var hún sótt skömmu síðar, sett saman aftur
og komið fyrir í sama herberginu í Pankrác-fangelsinu. Þar er
hún enn til minningar um þá Tékka sem féllu fyrir hendi nasista í
stríðinu.
Still Echoes hefur ómað á tónleikum Lamb of God undanfarna
mánuði og Blythe hefur kynnt lagið með þessum orðum: „Þetta
er handa Daniel!“
Fallöxin í Pankrác-fangelsinu í
Prag. Minnisvarði um voða-
verk nasista í seinna stríði.
Svartmáluð framtíð