Morgunblaðið - 03.06.2016, Side 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. JÚNÍ 2016
Bæjarlind 1-3
201 Kópavogur
sími 571 5464
Smart föt, fyrir smart konur
Firstrain regnkápa
2 litir/St. XS–XL
Austurveri, Háaleitisbraut 68 • sími 568 4240
Nýtt frá
Náttúrulegt gúmmí
Stærðir
36–41
Miss Juliette Bot
Nýr litur:
Brun
Miss Julie
Litur: Noir
Í vinnunni Jón Þorgeir að viðra hundana, sá guli heitir Cha-cha og er karlkyns, en hvíta tíkin heitir Addie.
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Ég var að kafa á tuttugumetra dýpi á Filippseyjumþegar ég ákvað að fara tilJapan, og sé ekki eftir því.
Japan er stórkostlegt land en um leið
skrýtinn staður. Ef fólk heldur að
Skandinavía sé hrein, skipulögð og
falleg er hægt að margfalda það dug-
lega og útkoman er hér í Japan. Ef afi
minn hefði fyrir fjörutíu árum reynt
að ímynda sér hvernig framtíðin yrði
hefði hann sennilega aldrei giskað á að
hún væri eins og í Tókýó, þar sem er
gígantískt mannhaf, gagnvirkir skjáir
úti um allt, vélmenni, syngjandi götu-
ljós og sex hæða byggingar þar sem
fólk dvelur jafnvel dögum saman við
tölvuspil. Hér talar nánast enginn
ensku en allir eru tilbúnir að hjálpa
manni, bugta sig og beygja, brosa og
reyna að útskýra,“ segir Jón Þorgeir
Aðalsteinsson, sem hefur verið á
flakki um Asíu frá því í febrúar, en
hann er staddur í Japan þar sem hann
vinnur tímabundið fyrir fæði og hús-
næði með því að annast hunda og ketti
hjá góðgerðarsamtökum, Japan Cat
Network.
Fundust í húsarústum
Kattaathvarfið er í litlum bæ,
Inawashiro, sem er í 300 kílómetra
fjarlægð frá Tókýó.
„Tókýó er æðisleg, áhugaverð-
asti staður sem ég hef komið til, en
þar var svo yfirþyrmandi mannfjöldi
að ég fékk hálfgert menningarsjokk.
Hér í bænum er fámennt og notalegt
og þar sem ég sakna hundsins míns
heima á Íslandi hentar mér mjög vel
að vinna með dýr. Hér eru 23 kettir og
tveir hundar sem fundust í húsarúst-
um í Fukushima eftir jarðskjálftann.
Starf okkar hér í athvarfinu er að ann-
ast dýrin, ég sé meðal annars um að
fara út að ganga með hundana. Við
sjáum líka um að gefa dýrunum að
borða, en þrír kattanna eru tannlausir
og þurfa því sérstakt fæði. Það væri
góðverk að svæfa þá en ég hef ekki
stungið upp á því, ég veit að það yrði
ekki vinsælt,“ segir Jón og bætir við
að hann hafi næstum verið stunginn á
hol þegar hann uppljóstraði að hann
smakkaði stundum hvalkjöt og fyndist
það gott.
„Þegar ég sagðist vera sonur
mjólkurbónda var mér nánast líkt við
Hitler,“ segir hann, skellihlær og bæt-
ir við að þau séu fimm sem vinni í at-
hvarfinu, þar á meðal breskt par sem
lætur ekki kjöt inn fyrir varir sínar.
„Mér varð ekki um sel þegar ég sá
þau fyrst, þau eru þakin húðflúri frá
toppi til táar, með gadda úti um allan
líkamann og trilljón hringi í nefinu.
En þau eru yndislegt hugsjónafólk
sem ferðast um heiminn til að vinna
með dýr.“
Gaman að kynnast heimafólki
Jón Þorgeir segir stemninguna
nokkuð sérstaka í bænum Inawashiro,
þar búi aðallega gamalt fólk og hrís-
grjónabændur.
„Hér ríkir þó nokkur Twin
Peaks-fílingur en þetta er vinsæl
skíðaparadís á veturna og hér er gríð-
arlega fallegt landslag, fjöllin há og
allt iðjagrænt og skógi vaxið. Hér eru
líka margir sumarbústaðir, rétt eins
og heima í Hrunamannahreppnum,“
segir Jón Þorgeir, sem er frá bænum
Hrafnkelsstöðum.
„Ég vinn aðeins í fjóra til fimm
tíma á dag og hef því nægan tíma til
að gera eitthvað annað. Það er geggj-
að að hjóla hér um, eins og maður sé
einn í heiminum. Ég fer í fjallgöngur
og spila badminton tvisvar í viku með
japönskum konum sem tala enga
ensku, fer að veiða í næststærsta
stöðuvatni Japans og baða mig í heit-
um laugum. Þetta hefur verið mjög
gaman og hér er gott að vera. Ég
kann því vel að fá að kynnast heima-
fólki í hinu hversdagslega umhverfi
þess.“
Köfunin kláraði ferðasjóðinn
Jón Þorgeir hafði ekki hugsað
sér að vinna á sínu sex mánaða ferða-
lagi, en hann hafði lært köfun á Fil-
ippseyjum og í framhaldinu stundað
það í þrjár vikur samfleytt að leika sér
undir yfirborði vatns. Og það var rán-
dýrt.
„Ég var því orðinn heldur blank-
ur og var feginn að ég hafði skráð mig
fyrr í ferðinni á heimasíðu sem heitir
Workaway, en þar getur maður sótt
um að vinna fyrir fæði og húsnæði
hvar sem er í heiminum. Ég hafði sótt
um á nokkrum stöðum í Japan og
fengið jákvæð svör, meðal annars í
kattaathvarfinu. Ég mæli eindregið
með þessum ferðamáta, því þá kynn-
ist maður heimafólki. Störfin sem
hægt er að velja eru mjög fjölbreytt
og allir ættu að finna eitthvað við sitt
hæfi. Þetta er frábær leið til að ferðast
til framandi landa fyrir lítinn pening.“
Lenti í fangelsi í Laos
Jón Þorgeir hefur dvalið í 25
daga að lágmarki í hverju landi sem
hann hefur heimsótt á ferðalaginu,
sem hann lagði einn upp í skömmu
eftir áramót.
„Ég fór til Taílands, Laos,
Kambódíu, Filippseyja og nú Japan.
Ég er ekki spenntur fyrir því að fara á
dæmigerða túristastaði þar sem allt
er morandi í öðrum ferðamönnum, svo
að ég leigði mér mótorhjól og hjólaði
um Laos og Kambódíu í mánuð. Það
var frábært að stíga með þeim hætti
út fyrir þægindarammann og ég lenti í
ýmsum ævintýrum. Ég var handtek-
inn á hjólinu af því að ég vildi ekki
skrifa undir plagg þar sem ég skildi
ekki eitt orð og mér var varpað í fang-
elsi. Það er algeng leið til að reyna að
hafa pening af ferðamönnum, að bulla
í þeim. Þetta fór allt vel. Ég hef hitt
fyrir helling af áhugaverðu fólki og
eignast marga ferðafélaga á þessu
flandri. Það er mjög gaman að ferðast
einn og gera það sem maður vill, ég
fór til dæmis á hálfs mánaðar nám-
skeið í bardagaíþróttinni Muay-Thai í
Taílandi. Ef maður verður leiður á
sjálfum sér er auðvelt að kynnast
fólki, flestir eru opnir, hressir og góð-
ar manneskjur.“
Þarf að treysta eigin innsæi
Það sem ég hef lært í þessari ferð
er að það skiptir litlu máli hvort þú ert
karl eða kona, feitur eða lítill, eða
hvaða trúarbrögð þú aðhyllist, upp til
hópa vill fólk þér allt það besta og er
almennilegt. Ég hjálpaði til dæmis
fólki í Taílandi að tína hvítlauk og fékk
í staðinn gistingu heima hjá því. Í fjall-
göngu á Filippseyjum fékk ég gist-
ingu gegn því að hjálpa fólki að smala
svínum og ná í eldivið. Maður þarf að
treysta eigin innsæi,“ segir Jón Þor-
geir, sem var við það að ljúka dvölinni
í kattaathvarfinu þegar blaðamaður
ræddi við hann, og ferðinni var heitið
til Kýótó þar sem hann hafði fengið
vinnu á bar í gegnum Workaway. Það-
an liggur leiðin til Berlínar og svo
heim í íslenska sumarið.
„Ég ætla að vinna heima fram í
nóvember en þá fer ég aftur út og nýti
mér þá þessa frábæru vefsíðu, Work-
away, og fer að vinna í Ástralíu.“
Annast tann-
lausa ketti í
Twin Peaks
Hann hjálpaði fólki að smala svínum á Filippseyjum
og fékk í staðinn að gista. Í Taílandi hjálpaði hann
fólki að tína hvítlauk gegn gistingu. Ævintýramaður-
inn og Hreppamaðurinn Jón Þorgeir er á flakki um
Asíu og er nú matvinnungur í dýraathvarfi í Japan.
Í Kambódíu Jón í kirkju sem var yfirgefin þegar Khmerarnir tóku völdin.
Hundakarl Jón Þorgeir kann vel við hundapössun, enda á hann hund heima.
www.workaway.info
www.japancatnetwork.org
Facebook/Japan Cat Network
Þessi indverski piltur sem hér fer
mikinn var einn af mörgum sem tóku
þátt í árlegum kappreiðum í þorpinu
Bodhgulla á Indlandi. Þorp þetta er í
um 80 kílómetra fjarlægð frá Kol-
kata, en hefð er fyrir mikilli hátíð í
tengslum við kappreiðarnar og koma
40 hrossaeigendur hvaðanæva úr ná-
grenninu til að taka þátt.
Hefðinni haldið við
Kappreiðar
á Indlandi
AFP
Keppni Þessi piltur gaf ekkert eftir.