Lystræninginn - 01.03.1977, Page 23
Leikbrúðuland:
ÞRÍR ÞÆTTIR
Leikbrúðuland sýnir nú þrjá þætti. Sá
fyrsti fjallar um ár i liíi holtasóleyj-
ar, annar um negrastrákana 10 sem Muggur
og Agatha glimdu við forðum og sá þriðji
er um Meistara Jakob og strið hans við
húSeiganda sem vill fá leiguna á stund-
inni einsog flestir leigendur þekkja.
Meistari Jakob
Leikfélag Akureyrar:
ÖSKUBUSKA
Þessi leiksýning L.A. er byggð á kvik-
myndahandriti Evgeins Schwarts og hefirr
Eyvindur Erlendsson þýtt og endursamið
handritið. Hann ér einnig leikstjéri og
hefur gert leikmyndina ásamt Hallmundi
Kristinssyni og valið og samið ténlist
ásamt Ingimari Eydal.
Leikfélag Neskaupstaðar;
VENJULEG FJÖLSKYLDA
L.N. glimir nú við nýtt islenskt leik-
rit, Venjulega fjölskyldu, eftir Þor-
stein Marelsson, en það var frumflutt
fyrr i vetur af Leikfélagi Þorlákshafn—
ar. Þetta er fyrsta sviðsverk Þorsteins
en áður hafa verið flutt eftir hann þrjú
útvarpsleikrit: Auðvitað verður yður
bjargað, Friður sé með yður og Venjuleg
helgi. Leikstjéri er Magnús Guðmundsson.
Leikfélag Reykjavikur:
MAKBEÐ
Leikfélag Reykjavikur heldur uppá átta-
tiu ára afmælið með glæsilegri sýningu
á Makbeð Shakespeares i snilldarþýðingu
Helga Hálfdánarsonar. Leikstjéri er Þor-
steinn Gunnarsson og er þetta frumraun
hans sem leikstjéra á þvi sviði þarsem
hann hefur unnið margan frækinn leik-
sigur. Leikmynd Steinþérs Sigurðssonar
og búningar Guðrúnar Svövu Svavarsdéttur
eru listaverk. Einsog i frægri kvikmynd
Polanskis eru hlutverk Makbeðhjénanna
falin ungum leikurum, Eddu Þérarins-
déttur og Pétri Einarssyni.
Makbeð
Leikfélag Selfoss:
SA SEM STELUR FÆTI ER HEPPINN í ASTUM
19. janúar frumsýndi L.S. italska gleði-
leikinn „Sá sem stelur fæti er heppinn i
ástum" eftir Dario Fo.
Fo byggir leikhús sitt á hinni aldagömlu
hefð, commedia dell'arte all improviso.
„Sá sem stelur fæti" er nokkurskonar
nútimaverk i þessum sama anda, þar sem
hinar dæmigerðu persónur Commedia dell
'arte hafa tekið á sig form samtima—
manna okkar.
Hinn fátæki alþýðumaður birtist okkur nú
sem leigubilsstjéri, hinn gamli ágjarni
kaupsýslumaður er nú búinn að stofna
sitt Armannsfell og er þvi á kafi í
byggingarbraski, en tekinr lambakjötið
ennþá fram yfir hið élseiga, gamla.
Læknirinn skipar enn virðulegan sess i
verkinu, slettir latinu og kemur með
fléknar sjúkdémslýsingar, enda viðkom-
andi sjúkdémur fremur sjaldgæfur. Aður
fyrr voru þessir leikir hnittin ádeila
á yfirvöld og rikisbubba (sem gjarnan er
eitt og hið sama), og eimir töluvert
eftir af þvi enn.
Leikarar eru 10 talsins og koma tveir
þeirra fram i 2 gervum.
Mjög var misjafnt hve vel þeir leystu
hlutverk sin af hendi, og mun þar leik-
reynsla hafa valdið mestu.
Taugaéstyrks gætti einkum hjá einkarit-
aranum, lögregluþjéninum og Attilio, sem
virtist éöruggur á texta. Þetta verður
þé að teljast ofur eðlilegt þar sem um
áhugaleikhús er að ræða og frumsýning er
þé ætið frumsýning. Ketill Högnason, i
hlutverki Appollés skilaði sinu hlut-
verki mjög vel og var einkar sannfær-
andi. Aldrei sá ég hann detta út úr hlut-
verki sinu og ætla ég að hann hafi gjarn-
an haft „all improviso" i huga á sviðinu.
Allt eins getur þé verið að hann hafi
23